Lutherse Bijbel (1648)

Het ix. Capittel.

Handelt van Sauls beroep tot het Koninck-rijck, in drie deelen: I. Wort Sauls persoon beschreven. II. Wort verhaelt, by wat gelegentheyt Saul by Samuël zy gekomen. III. Samuel spreeckt met Saul, ende openbaert hem, dat hy soude Koninck worden.

I.1

DAer was nu een man van Benjamin, ⁺ met name Kis, een soon Abiëls, des soons Zeror, des soons Bechorath, des soons Apiah, des soons eens man van Iemini, een dapper man:

+ 1 Sam. 14,51.

2

Die hadde eenen soon, met name Saul, die was een jonck fijn man, ende daer was geen fijner onder de kinderen Israëls, het hooft langer dan alle het volck.

II.3

MAer Kis, de vader Sauls, hadde sijne eselinnen verloren; ende hy sprack tot sijnen soon Saul: Neemt eenen van de jongens met u, maeckt u op, gaet henen, ende soeckt de eselinnen.

4

Ende hy ginck door ’t geberghte Ephraims, ende door ’t lant Salisa, ende en vondense niet: sy gingen door ’t lant Saalim, ende sy en waren daer niet: sy gingen door ’t lant Iemini, en en vondense niet.

5

Maer doe sy quamen in ’t lant Zuph, sprack Saul tot den jongen, die met hem was: Komt, laet ons weder t’huys gaen; mijn vader mochte van de eselinnen af-laten, ende voor ons sorgen.

6

Maer hy sprack: Siet, daer is een beroemt man Godts in dese stadt; al wat hy seyt, dat geschiedt. Nu laet ons derwaerts gaen: misschien seyt hy ons onsen wegh, die wy gaen.

7

Maer Saul sprack tot sijnen jongen: Al is ’t dat wy derwaerts gaen, wat brengen wy dien man? want het broot is wegh uyt onsen sack; so en hebben wy anders geene gave, die wy den man Godts brengen: wat hebben wy?

8

De jonge antwoordde Saul weder, ende sprack: Siet, ick hebbe een vieren-deel eens silveren sikels by my; dien willen wy den man Godts geven, dat hy ons onsen wegh segge.

9

(Eertijts in Israël, als men ginck om Godt te vragen, so sprack men: Komt, latet ons gaen tot den Siender; want die men nu Propheten heet, die hiet men eertijts Sienders.)

10

Saul sprack tot sijnen jongen: Ghy hebt wel gesproken; komt, laet ons gaen.

11

Ende doe sy henen gingen nae de stadt, daer de man Godts was, ende ter stadt op-quamen, so vonden sy maegden, die uyt gingen om water te scheppen, tot de selve spraken sy: Is de Siender hier?

12

Sy antwoordden hen, ende spraken: Ia, siet daer is hy, haest u! want hy is heden in de stadt gekomen, dewijle het volck heden te offeren heeft op de hooghte:

13

Als ghy-lieden in de stadt komt, so sult ghy hem vinden, eer hy op-gaet op de hooghte om te eten: want het volck en sal niet eten tot dat hy komt, over-mits hy het offer segent; daer-nae eten degene, die genoodet zijn: daerom so gaet op, want nu sult ghy hem juyst vinden.

III.14

ENde doe sy op ter stadt quamen, ende midden in de stadt waren; siet, doe ginck Samuel uyt, hen te gemoete, ende wilde op de hooghte gaen.

15

Maer de HEERE hadde Samuël sijnen ooren geopenbaert eenen dagh te voren, ⁺ eer dan Saul quam, ende geseyt:

+ 1 Sam. 15,1.

16

Morgen ontrent desen tijt wil Ick eenen man tot u senden, uyt den lande Ben-jamins, dien sult ghy tot eenen Vorste salven over mijn volck Israël, dat hy mijn volck verlosse van der Philisteën hant: want Ick hebbe mijn volck aen-gesien, ende sijn geschrey is voor my gekomen.

17

Doe nu Samuël Saul aen-sagh, antwoordde hem de HEERE: Siet,

[fol. 120v]

dit is de man daer van Ick u geseyt hebbe, dat hy over mijn volck heersche.

18

Doe tradt Saul tot Samuël onder de poorte, ende sprack Segt my, waer is hier des Sienders huys?

19

Samuël antwoordde Saul, ende sprack: Ick ben de Siender, gaet voor my opwaerts op de hooghte; want ghy-lieden sult heden met my eten: morgen wil ick u laten gaen; ende al wat in uw’ herte is, wil ick u seggen.

20

Ende om de eselinnen, die ghy voor drie dagen verloren hebt, en bekommert u nu niet; sy zijn gevonden: ende wiens sal zijn al wat het beste is in Israël? en sal ’t niet uwe, ende des gantschen huyses uwes vaders zijn?

21

Saul antwoordde: En ben ick niet een soon van Iemini, ende van de geringste stammen Israëls, ende mijn geslacht het kleynste onder alle geslachten der stammen Benjamins? Waerom segt ghy my dan sulcx?

22

Maer Samuël nam Saul ende sijnen jongen, ende brachtse in de eet-sale, ende settese boven aen onder de gene, die genoodt waren: dier was by dertigh mannen.

23

Ende Samuël sprack tot den kock: geeft herwaerts het stuck, dat ick u gaf, ende beval, ghy soudt het by u behouden.

24

Doe droegh de kock een schouder op, ende dat daer-aen hingh; ende hy leyde ’t Saul voor, ende sprack: Siet, dat is over-gebleven, legt het voor u, ende eet; want het is voor u behouden effen op desen tijt, doe ick het volck noodde. Alsoo at Saul met Samuël dies daegs.

25

Ende doe sy af-gingen van de hooghte in de stadt, sprack hy met Saul op het dack.

26

Ende sy stonden vroegh op: ende doe dage-raet op-ginck, so riep Samuël den Saul op het dack, seggende: Op! dat ick u gaen late. Ende Saul maeckte sich op; ende die beyde gingen met malkanderen nae buyten, hy ende Samuel.

27

Ende doe sy af-quamen aen ’t eynde der stadt, so sprack Samuel tot Saul: Segt den jongen, dat hy voor ons henen gae: ende hy ginck voor-henen: maer staet ghy nu stille, dat ick u kont doe, wat Godt geseyt heeft.