Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft vier deelen: I. De Arke wort gehaelt nae Kiriath-jearim. II. Samuels boet-predicatie, ende der Israëliten gehoorsaemheyt te Mizpa. III. Straffe ende neder-lage der Philisteën. IV. Samuels danckbaerheyt voor dese heerlijcke victorie. | |
I.1ALsoo quamen de lieden van Kiriath-jearim, ende haelden de Arke des HEEREN op, ende brachtense in ’t huys Abinadabs tot Gibea: ende sijnen soon Eleazar heyligden sy, dat hy de Arke des HEEREN bewaerde. | |
2Ende van dien dagh aen, doe de Arke des HEEREN tot Kiriath-jearim bleef, so vertrock de tijt soo lange, tot dattet twintigh jaren wierden: ende het gantsche huys Israëls Ga naar margenoota weende voor den HEERE. | |
II.3MAer Samuel sprack tot den gantschen huyse Israëls: Ga naar margenoot+ Is ’t dat ghy-lieden u met gantscher herten bekeeret tot den HEERE; so doet van u de vreemde Goden ende Astharoth, ende richtet uwe herte tot den HEERE, ende dienet Hem alleen; so sal Hy u redden uyt der Philisteën hant. | |
4Doe deden de kinderen Israëls van hen Baalim ende Astharoth, ende dienden den HEERE alleen. | |
5Maer Samuel sprack: Vergadert het gantsche Israël nae Mizpa, dat ick voor u bidde tot den HEERE. | |
6Ende sy quamen tesamen te Mizpa, ende schepten water, ende gooten ’t uyt voor den Heere, ende vasteden den selven dagh, ende spraken aldaer: Wy hebben den HEERE gesondiget. Alsoo richtede Samuel de kinderen Israëls te Mizpa. | |
III.7MAer doe de Philisteën hoorden, dat de kinderen Israëls te samen gekomen waren te Mizpa, trocken de Vorsten der Philisteën op tegen Israël. Doe dat de kinderen Israëls hoorden, vreesden sy hen voor de Philisteën; | |
8Ende spraken tot Samuel: En laet niet af voor ons te roepen tot den HEERE onsen Godt, dat Hy ons helpe uyt der Philisteën hant. | |
9Samuel nam een Ga naar margenootb melck-lammeken, ende offerde den HEERE een geheel brand-offer, ende riep tot den HEERE voor Israël; ende de HEERE verhoorde hem. | |
10Ende mits Samuel het brand-offer offerde, Ga naar margenoot+ so quamen de Philisteën aen, om te strijden tegen Israël. Maer de HEERE liet donderen eenen grooten donder over de Philisteën desselven daegs, ende verschricktse, so dat sy voor Israël geslagen wierden. | |
11Doe trocken de mannen Israëls uyt van Mizpa, ende jaegden de Philisteën, ende sloegense tot onder Beth-Car. | |
IV.12DOe nam Samuel eenen steen, Ga naar margenoot+ ende stelde hem tusschen Mizpa ende Sen, ende hiet hem Eben-Ezer, ende sprack: Tot hier toe heeft ons de HEERE geholpen. | |
13Alsoo wierden de Philisteën gedempt, ende en quamen niet meer in de lant-palen Israëls: ende de hant des HEEREN was tegen de Philisteën, so lange als Samuël leefde. | |
14Alsoo wierden Israël de steden weder, die de Philisteën hen genomen hadden, van Ekron aen tot Gath toe, mitsgaders hare lant-palen; die verloste Israël van de hant der Philisteën: want Israël hadde vrede met de Amoriten. | |
15Maer Samuel richtede Israël sijn leef-dage: | |
16Ende trock jaerlijcx ront-om tot Beth-el, ende Gilgal, ende Mizpa: ende als hy Israël in alle dese plaetsen gericht hadde; | |
17So quam hy weder nae Ramath; Ga naar margenoot+ want daer was sijn huys: ende richtede Israël aldaer, ende bouwde den HEERE aldaer eenen Altaer. |
|