Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft drie deelen: I. Samuël wort drie-mael van den Heere geroepen. II. Godt openbaert aen Samuël de straffe Eli, dewelcke hy hem moet te kennen geven. III Samuël wort geroemt, ende van den Heere tot eenen Propheet bevestigt. | |
I.1ENde doe Samuël de jongelinck den HEERE diende onder Eli, was des HEEREN woordt Ga naar margenoota dierbaer ter selver tijt, ende daer was weynigh prophetie. | |
2Ende het geschiedde ter selver tijt, lagh Eli aen sijne plaetse; ende Ga naar margenoot* sijne oogen begosten doncker te worden, dat hy niet sien en konde. | |
3Ende Samuël hadde sich geleyt in den Tempel des HEEREN, daer de Arke Godts was, eer dan de lampe Godts uyt-ginck. | |
4Ende de Heere riep Samuël. Maer hy antwoordde: Siet, hier ben ick. | |
5Ende liep tot Eli, ende sprack: Siet, hier ben ick; ghy hebt my geroepen. Maer hy sprack: Ick en hebbe u niet geroepen; gaet weder henen, ende legt u slapen. Ende hy ginck henen, ende leyde hem slapen. | |
6De HEERE riep wederom: Samuël! ende Samuël stont op, ende ginck tot Eli, ende sprack: Siet, hier ben ick; ghy hebt my geroepen. Maer hy sprack: Ick en hebbe u niet geroepenmijn soon; gaet weder henen, ende legt u slapen. | |
7Maer Samuël en kende den HEERE noch niet, ende des HEEREN woort en was hem noch niet geopenbaert. | |
8Ende de HEERE riep Samuël wederom ten derden-mael; ende hy stont op, ende ginck tot Eli, ende sprack: Siet, hier ben ick, ghy hebt my geroepen. Doe merckte Eli, dat de HEERE den jongelinck riep; | |
9Ende sprack tot hem: Gaet weder henen, ende legt u slapen; ende als ghy geroepen wort, so segt: Spreeeckt HEERE, want uwe knecht hoort. Samuël ginck henen, ende leyde sich aen sijne plaetse. | |
II.10DOe quam de HEERE, ende tradt daer henen, ende riep als te voren: Samuël, Samuël! Ende Samuël seyde: Spreeckt, want uwe knecht hoort. | |
11Ende de HEERE sprack tot Samuël: Siet, Ick doe een dinck in Israël, dat wie ’t hooren sal, dien sullen sijne beyde ooren tuyten. | |
12Op dien dagh wil ick verwecken over Eli, wat Ick tegen sijn huys gesproken hebbe: Ick wil ’t beginnen, ende voleynden. | |
13Want Ick hebbe ’t hem te kennen gegeven, Ga naar margenoot+ dat Ick Richter zijn wil over sijn huys eeuwighlijck; om der misdaet wille, dat hy wiste, hoe sijne kinderen hen schandelijck hielden, ende en hadde niet eens suer daerom gesien. | |
14Daerom hebb’ Ick den huyse Eli gesworen, Dat dese misdaet des huyses Eli niet en sal versoent worden, noch met offer, noch met spijs-offer, eeuwighlijck. | |
15Ende Samuel lagh tot aen den morgen, ende dede de deure open aen ’t Huys des HEEREN: doch Samuel vreesde hem dat gesicht Eli te kennen te geven. | |
16Doe riep hem Eli, ende sprack: Samuel, mijn soon! hy antwoordde: Siet, hier ben ick. | |
17Hy sprack: Wat is het woort, dat u geseyt is? en verbergt my niets: Godt doe u dit ende dat, is ’t dat ghy my yet verbergt, dat u geseyt is! | |
18Doe gaf ’t hem Samuel alles te kennen, ende en verbergde hem niets. Maer hy sprack: Het is de HEERE, Hy doe wat Hem wel-behaegt. | |
III.19SAmuel nu nam toe, Ga naar margenoot+ ende de HEERE was met hem: ende daer en viel niet een onder alle sijne woorden op de aerde. | |
20Ende gantsch Israël, van Dan aen tot Ber-seba toe, Ga naar margenoot+ bekende, dat Samuel een getrouwe Propheet des HEEREN was. | |
21Ende de HEERE verscheen voort-aen te Silo: Ga naar margenoot+ want de HEERE was Samuel geopenbaert geworden te Silo, door ’t Woort des HEEREN. | |
22Ende Samuel begost te prediken den gantschen Israël. |
|