Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHet eerste Boeck SAMUËLSKan gedeelt worden in drie Hooft-stucken:
| |
Heeft drie deelen: I. Geslacht ende deugden van Elkana, den vader Samuëls. II. ’t Gebedt van Hanna, ende haer gespreck met den Priester Eli. III. Samuëls geboorte ende op-voedinge. | |
I.1DAer was een man van Ramathaim Zophim, van ’t geberghte Ephraims, die hiet Elkana, Ga naar margenoot+ een soon Ierohams, des soons Elihu, des soons Thohu, des soons Zuph, dewelcke van Ephrat was. | |
2Ende hy hadde twee wijven, d’eene hiet Hanna, d’andere Pennina: maer Pennina hadde kinderen, ende Hanna en hadde geene kinderen. | |
3Ende deselve man ginck op van sijne stadt tot sijner tijt, Ga naar margenoot+ dat hy soude aen-bidden ende offeren den HEERE Zebaoth te Silo: maer aldaer waren Priesters des HEEREN, Hophni ende Pinehas, de twee sonen Eli. | |
4Doe het nu op eenen dagh quam, dat Elkana offerde; so gaf hy sijnen wijve Peninna, ende allen haren sonen ende dochteren stucken; | |
5Maer Hanna gaf hy een stuck treurigh; want hy hadde Hanna lief: doch de HEERE hadde haer lijf toegesloten. | |
6Ende haer tegen-partijdige bedroef- | |
[Folio 117r]
| |
dese, ende tergdese seer, Dat de HEERE haer lijf toe-gesloten hadde. | |
7Alsoo ginck het alle jaer, als sy opginck tot des HEEREN Huys, ende bedroefdese alsoo; so weende sy dan, ende en at niet. | |
8Maer Elkana haer man sprack tot haer: Hanna, waerom weent ghy? ende waerom en eet ghy niet? ende waerom is uw’ herte so qualijck gestelt? en ben ick u niet beter dan tien sonen? Ga naar margenoot+ | |
II.9DOe stont Hanna op, nae-dien sy gegeten hadde te Silo ende gedroncken: (maer Eli de Priester sat op eenen stoel aen de poste des Tempels des HEEREN.) | |
10Ende sy was van herten bedroeft, ende badt tot den HEERE, ende weende. | |
11Ende geloofde eene gelofte, ende sprack: Heere Zebaoth, is ’t dat ghy uwer dienst-maegt ellende aen-siet, ende aen my gedenckt, ende uwer dienst-maegt niet en vergeet, ende geeft uwer dienst-maegt eenen soon; so wil ick hem den HEERE geven sijn leef-dage, ende daer sal geen scheer-mes op sijn hooft komen. Ga naar margenoot+ | |
12Ende doe sy lange badt voor den HEERE, hadde Eli acht op haren mont: | |
13Want Hanna sprack in haer herte; alleen hare lippen roerden sich, ende hare stemme en hoorde men niet. Doe meynde Eli, dat sy droncken was; | |
14Ende sprack tot haer: Hoe lange wilt ghy droncken zijn? laet den wijn van u komen, dien ghy by u hebt. | |
15Maer Hanna antwoordde, ende sprack: Neen, mijn Heere, ick ben een bedroeft wijf, wijn ende stercken dranck en hebbe ick niet gedroncken; maer hebbe mijn herte voor den HEERE uyt-gegoten. Ga naar margenoot+ | |
16En wilt doch uwe dienst-maegt niet achten, als een loos wijf: want ick hebbe uyt mijnen grooten kommer ende treurigheyt gesproken tot nu toe. | |
17Eli antwoordde, ende sprack: Gaet henen met vrede; de Godt Israëls sal u geven uwe bede, die ghy van Hem gebeden hebt. | |
18Sy sprack: Laet uwe dienst-maegt genade vinden voor uwe oogen. Alsoo ginck dat wijf haers weegs, ende at, ende en sagh niet meer so treurigh. | |
19Ende des morgens vroegh maeckten sy sich op: ende doe sy aen-gebeden hadden voor den HEERE, keerden sy wederom, ende quamen t’huys tot Ramath. Ende Elkana bekende sijn wijf Hanna, ende de Heere gedacht aen haer. | |
III.20ENde doe sommige dagen om waren, wiert sy swanger, ende baerde eenen soon, ende hiet hem Samuel: want ick hebbe hem van den HEERE gebeden. | |
21Ende doe de man Elkana op-trock met sijnen gantschen huyse; op dat hy den HEERE offerde het offer ter gewoonlijcker tijt, ende sijne gelofte: | |
22So en trock Hanna niet mede op, maer sprack tot haren man: Als het kint gespeent is, so wil ick hem brengen, dat hy voor den HEERE verschijne, ende blijve aldaer eeuwighlijck. | |
23Elkana haer man sprack tot haer: Soo doet als ’t u belieft, blijft tot dat ghy hem speent: maer de HEERE bevestige wat Hy gesproken heeft. Alsoo bleef het wijf, ende soogde haren soon, tot dat sy hem speende. | |
24Ende sy bracht hem met haer op, nae-dien sy hem gespeent hadde, met drie varren, met een Epha meels, ende eene flessche met wijn; ende bracht hem in ’t Huys des HEEREN te Silo: (maer het kint was noch jonck.) | |
25Ende sy sloegen eenen varre; ende brachten dat kint tot Eli. | |
26Ende sy sprack: Ach mijn Heere! soo waerachtigh als uwe ziele leeft, mijn Heere, ick ben dat wijf, dat hier by u stont, ende badt den HEERE; | |
27Doe ick om dit kint badt. Nu heeft de HEERE mijne bede gegeven, die ick van hem badt: | |
28Daerom geve ick hem den HEERE wederom sijn leef-dage, dewijle hy van den HEERE gebeden is. Ende sy baden aldaer den HEERE aen. |
|