Lutherse Bijbel (1648)

[fol. 115r]

Het Boeck RUTH.

Dit Boecxken kan in twee Hooft-stucken gedeelt worden:
I. Is de droevige staet van Naëmi ende Ruth, hoe sy in den lande omtrecken, ende hare neeringe met kommer soecken moeten; tot ’et 3. cap toe.
II. De veranderinge van haren staet, hoe sich het ongeluck om-gekeert, ende de arme Ruth door een houwelijck zy rijck geworden; van ’t 3 cap. tot ’et eynde toe.

Het eerste Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Eli-melech reyst met de sijne in ’t lant der Moabiten, dieren tijts halven. II. Eli-melechs doot, ende sijner beyden sonen houwelijck. III. Naëmi weduwe zijnde, begeeft haer op de reyse nae Beth-lehem. IV. Naëmi neemt haren af-scheyt van be yde schoon-dochteren, doch wil Ruth hare schoon-moeder geensins verlaten. V. Naëmi ende Ruth komen te Beth-lehem.

I.1

TEr tijt doe de Richters regeerden, wiert een dieren tijt in den lande: ende een man van Beth-lehem Iuda toogh als een vreemdelinck te verkeeren in der Moabiten lant, met sijnen wijve ende twee sonen:

2

Die hiet Eli-melech, ende sijn wijf Naemi; ende sijne twee sonen, Mahlon ende Chiljon, die waren Ephraters van Beth-lehem Iuda: ende doe sy quamen in ’t lant der Moabiten, bleven sy aldaer.

II.3

ENde Elimelech, de man van Naemi, sterf: ende sy bleef overigh met hare twee sonen:

4

Die namen Moabitische wijven; d’ eene hiet Arpa, d’ andere Ruth. Ende doe sy aldaer gewoont hadden ontrent tien jaren,

5

Storven sy alle beyde, Mahlon ende Chiljon; so dat dit wijf over-bleef den beyden sonen, ende haren man.

III.6

DOe maeckte sy haer op met hare twee schoon-dochteren, ende toogh weder uyt der Moabiten lant: want sy hadde vernomen in der Moabiten lant, dat de HEERE sijn volck hadde besocht, ende hen broot gegeven.

7

Ende sy ginck uyt van de plaetse, daer sy geweest was; ende hare beyde schoon-dochters met haer.

IV.

ENde doe sy ginck op den wegh, dat sy weder quaem in het lant Iuda; so sprack sy tot hare beyde schoondochteren:

8

Gaet henen, ende keeret wederom, elck tot haers moeders huys: de HEERE doe aen u barmhertigheyt, gelijck ghy aen de dooden ende aen my gedaen hebbet!

9

De HEERE geve u-lieden, dat ghy ruste vindet, elck in haers mans huys; ende kustese: doe hieven sy hare stemme op, ende weenden,

10

Ende spraken tot haer: Wy willen met u tot uw’ volck gaen.

11

Maer Naemi sprack: Keeret wederom, mijn dochters: waerom wilt ghy met my gaen? hoe kan ick voort-aen kinderen in mijnen lijve hebben, die uwe mannen zijn mochten?

12

Keeret wederom, mijne dochters, ende gaet henen; want ick ben nu te out, dat ick eenen man soude nemen: ende al waer ’t dat ick seyde: ’t Is te hopen, dat ick desen nacht eenen man neme, ende kinderen bare;

13

Hoe kondet ghy doch wachten, tot dat sy groot wierden? hoe, wilt ghy vertoeven, dat ghy geene mannen en soudet nemen? niet, mijne dochters; want my jammert uwer seer: want des HEEREN hant is over my uyt-gegaen.

14

Doe hieven sy hare stemme op, ende weenden noch meer: ende Arpa kuste hare schoon-moeder; maer Ruth bleef by haer.

15

Maer sy sprack: Siet, uwe swagerinne is wederom gekeert tot haer volck, ende tot haren Godt; keert ghy oock wederom uwe swagerinne nae.

16

Ruth antwoordde: En valt my niet tegen, dat ick u verlaten soude, ende van u om-keeren: waer ghy henen gaet, daer wil ick oock henen gaen; waer ghy blijft, daer blijve ick oock; uw’ volck is mijn volck, ende uw’ Godt is mijn Godt:

17

Waer ghy sterft, daer sterve ick oock; daer wil ick oock begraven worden: de HEERE doe my dit ende dat, de doot moet my ende u scheyden.

V.18

ALs sy nu sagh, dat sy vastelijck in den sin hadde met haer te gaen, so liet sy af met haer daer van te spreken.

19

Alsoo gingen die beyde met malkanderen, tot dat sy te Beth-lehem quamen: ende doe sy te Beth-lehem in quamen, so beroerde sich de geheele stadt over haer, ende sprack: Is dat de Naemi?

20

Maer sy sprack tot hen: En heet

[fol. 115v]

my niet ^a Naemi, maer ^b Mara: want de Almachtige heeft my seer bedroeft.

a Naemi) heet mijne lust.

b Mara) heet bitter ofte bedroeft.

21

Vol toogh ick uyt, maer ledigh heeft my de HEERE weder t’ huys gebracht. Waerom heet ghy my dan Naemi? so my doch de HEERE verootmoedigt, ende de Almachtige bedroeft heeft.

22

Mae ’t was ontrent den tijt, dat de geersten-oogst begost, doe Naemi ende hare schoon-dochter Ruth de Moabitische werder-quamen uyt der Moabiten lant, te Beth-lehem.