Lutherse Bijbel (1648)

Het v. Capittel.

Triumph-liedt van Debora in vier Hooft-stucken: I. Inleydinge, vervattende eene vermaninge tot den triumph. II. Somme des triumphs. III. Worden verhaelt de vorige weldaden Godts, als oock voornamelijck de victorie van Debora ende Barak tegen Iabin ende Sissera. IV. ’t Besluyt.

I.2

LOvet ^a den HEERE, dat Israël weder vry is geworden, ende het volck gewilligh daer toe geweest is.

a Dit Liedt wil soo veel seggen, dat Godt Sissera hebbe geslagen door de geringhste lieden in Israël: dat de geringe oock eens heerlijck ende groot geworden zijn, doe de groote ende hooge geslachten Israëls stille saten, endese verlieten in der noot. Dit is het nieuwe, dat de Heere verkoren heeft: doe zijn de boeren Israëls heerlijck ende oock Heeren geworden, etc.

II.3

HOoret toe ghy Koningen, ende mercket op ghy Vorsten: Ick wil, den HEERE wil ick singen: den HEERE den Godt Israëls wil ick spelen.

III.4

HEERE, doe ghy van ^* Seïr uyt-trockt, ende daer henen ginckt van den velde Edoms, doe ⁺ beefde de Aerde, de Hemel droop, ende de wolcken droopen met water.

* Deut. 2,2. cap. 33,2.

+ Psal. 68.8, 9. ende 114,7.

5

⁺⁺ De bergen vervloten voor den HEERE; de ^* Sinai voor den HEERE den Godt Israëls.

++ Psal. 68.15, 16, 17. ende 97,5.

* Exod. 19,18.

6

⁺ Ten tijden Samgars, des soons Anath, ten tijden Iaëls waren vergaen de wegen, ende die op paden gaen souden, die wandelden door ^b kromme wegen.

+ Jud. 3,31.

b Kromme) Dat is, daer en was geen regiment noch ordre in ’t lant.

7

Het gebrack, aen boeren gebrack ’t in Israël; tot dat ick Debora op quam, tot dat ick op quam, eene moeder in Israël.

8

Dat nieuws heeft Godt verkoren; Hy heeft tegen de poorten gestreden: daer en was geen schilt noch spiesse onder veertigh duysent in Israël te sien.

9

Mijn herte is wel aen de Regenten Israëls, die daer vrywilligh zijn onder den volcke.

10

^c Lovet den HEERE, ghy die op schoone ^* eselinnen rijdet, ghy die aen ’t gerichte sittet, ende singet ghy die op den wegh gaet.

c Lovet) Dat is, ghy Heeren, Richters ende gemeyne man.

* Iud. 10,4. cap. 12,14.

11

Daer de schutters schreyden tusschen de ^d water-scheppers, daer segge men van de gerechtigheyt sijner boeren in Israël: doe toogh des HEEREN volck af tot de poorten.

d Waterscheppers) Dat is, daer de schutters Sissera schreyden van groote noot by ’t Water Kison, daer men plagh water te halen, daer hielp Godt sijne boeren, ende liet het recht gaen.

12

Wel op, wel op Debora, wel op, wel op! ende singt den HEERE een liedeken: maeckt u op Barak, ende vangt uwe vangers, ghy soon Abinoams.

13

Doe heerscheden de verlatene over de machtige lieden: de HEERE heeft geheerscht door my over de Geweldige.

14

Uyt Ephraim was hare ^e wortel tegen ^* Amalek, ende achter u, Benjamin, onder uw’ volck: van ⁺ Machir zijn Regenten gekomen, ende van Sebulon zijn Regeerders geworden door de schrijfpenne.

e Wortel) Dat is, Iosua was de eerste Vorst uyt den stamme Ephraims, die sloegh Amalek, Exod. 17. ende nae hem de andere, tot dat Sebulon oock eens eenen Iosua gekregen heeft tegen Sissera: ende merckt, Sy noemt de Vorsten Regeerders, die met de schrijfpenne strijden; dat is, sy winnen meer door ’t geloove aen Godts Woort, dan met den sweerde.

* Exod. 17,13.

+ Iud. 3.15, 30.

15

Ende Vorsten in Isaschar waren met Debora; ende Isaschar was als Barak in de leeghte gesonden met sijn voet-volck: Ruben hielt veel van hem, ende scheydde hem van ons.

16

Waerom blijft ghy tusschen de ^f koyen, te hooren het bleeten der kudden? ende houdt groot van u, ende scheydt u van ons?

f Koyen) Dat is, ghy bleeft t’huys, hoewel ghy hoordet het arme hoopken te velde blasen, ende waert doch nae by hen.

17

^* Gilead bleef aen gene zijde der Iordane; ende waerom ⁺ woonde Dan onder de schepen? ⁺⁺ Asser sat aen de Zeehaven, ende bleef in sijne verscheurde vlecken.

* Jos. 13.24, 25.

+ Jos. 19,40.

++ Ios. 19.24, 29.

18

Maer Sebulons volck waegde sijne ziele in den doot; ^* Naphthali oock in de hooghte des velts.

* Jud. 4,14.

19

De Koningen quamen ende streden: doe streden de Koningen der Cananiten te Thaanach, aen ’t Water Megiddo; maer sy en brachten geen gewin daer af.

20

Van den Hemel wiert tegen hen gestreden; de sterren in hare loop-plaetsen stredden tegen Sissera.

21

De beke Kison wenteldese, de beke Kedumim, de beke Kison: treedt, mijne ziele, op de stercken.

22

Doe maeckten der peerden voeten een gedruysch, van ’t ontsetten harer machtige ruyteren.

23

Vloecket de stadt Meros, sprack

[fol. 106r]

de Engel des HEEREN: vloecket hare burgers, dat sy den HEERE niet te hulpe en quamen, te hulpe den HEERE, tot de Helden.

24

Gesegent zy onder de wijven, Iaël, het wijf Hebers des Keniters: gesegent zy sy in de hutte onder de wijven.

25

Melck gaf sy, doe hy water eyschte; ende boter bracht sy daer in een heerlijcke schale.

26

Sy greep met hare hant den nagel, ende met hare rechter hant den smeed-hamer, ende sloegh Sissera door sijn hooft, ende verpletterde ende door-boorde sijnen slaep.

27

Tot hare voeten kromde hy sich, viel neder ende lagh daer: hy kromde sich, ende viel neder tot hare voeten; gelijck hy sich kromde, so lagh hy verdorven.

28

De moeder van Sissera sagh uyt het venster, ende huylde door de tralien: Waerom vertreckt sijn wagen, dat hy niet en komt? hoe blijven de raders sijner wagenen soo achter?

29

De wijste onder sijne vrouwen antwoordden, doe sy hare klaeg-woorden hoe langer hoe meer weder verhaelde:

30

En souden sy dan den roof niet vinden ende uyt-deelen, eenen yegelijcken man een meysken ofte twee ter buyte; ende Sissera bonte gestickte kleederen ter buyte, gestickte bonte kleederen om den hals ter buyte?

IV.31

ALsoo moeten om-komen, HEERE, alle uwe vyanden! maer ☜die hem lief hebben, moeten zijn, gelijck de Sonne op-gaet in hare macht☞. Ende het lant was stil veertigh jaer.