Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft vier deelen: I. Belofte van wegen de veroveringe der stadt Iericho, met eene onderrichtinge, hoe men sich tot de bestorminge der stadt soude toe-rusten. II. Het bevel wort volbracht. III. Hoe de mueren der stadt zijn in-gevallen, etc. IV. De vloeck Josuae over de verstoorde stadt. | |
1.1MAer Iericho was toe-gesloten, ende bewaert voor de kinderen Israëls, so dat ’er niemant uyt oft in komen en konde. | |
2Maer de HEERE sprack tot Iosua: Siet daer, Ick hebbe Iericho met haren Koninck ende krijghs-lieden in uwe hant gegeven. | |
3Laet alle krijghs-mannen ront-om de stadt gaen een-mael; ende doet alsoo ses dagen. | |
4Maer op den sevensten dagh laet de Priesters seven basuynen des Iubel-jaers nemen voor de Arke, ende gaet op den selven sevensten dagh seven mael om de stadt, ende laet de Priesters de basuynen blasen. | |
5Ende als men des Iubel-jaers hoorn blaest, ende het langsaem treckt, dat ghy de basuyne hooret; so sal het gantsche volck een groot velt-geschrey maken: so sullen de stadts-mueren om-vallen; ende het volck sal daer-in vallen, een yegelijck recht toe recht aen voor hem. | |
II.6DOe riep Iosua, de soon Nuns, de Priesteren, ende sprack tot hen: Draget de Arke des verbondts, ende laet seven Priesters seven Iubel-jaers basuynen dragen voor de Arke des HEEREN. | |
7Maer tot den volcke sprack hy: Trecket henen, ende gaet om de stadt; ende wie toe-gerust is, die gae voor de Arke des HEEREN henen. | |
8Doe Iosua sulcx den volcke geseyt hadde; droegen de seven Priesters seven Iubel-jaers basuynen voor de Arke des HEEREN henen; ende gingen, ende bliesen de basuynen: ende de Arke des verbondts des HEEREN volgde hen nae. | |
9Ende wie toe-gerust was, ginck voor de Priesters henen, die de basuynen bliesen: ende de hoop volgde de Arke nae, ende blies de basuynen. | |
10Maer Iosua geboodt den volcke, seggende: Ghy en sult geen velt-geschrey maken, noch uwe stemme hooren laten, noch een woort uyt uwen monde geven, tot op den dagh, wanneer ick tot u-lieden seggen sal: Maket een velt-geschrey; so maket dan een velt-geschrey. | |
11Alsoo ginck de Arke des HEEREN ront-om de stadt een-mael; ende sy quamen in ’t leger, ende bleven daer-in: | |
12Want Iosua plach hem des morgens vroegh op te maken, ende de Priesters droegen de Arke des HEEREN. | |
13So droegen de seven Priesters de seven Iubel-jaers basuynen voor de Arke des HEEREN henen, ende gingen ende bliesen de basuynen: ende wie toe-gerust was, ginck voor hen henen; ende de hoop volgde de Arke des HEEREN, ende blies de basuynen. | |
14’s Anderen daegs gingen sy oock een-mael om de stadt, ende quamen weder in ’t leger: alsoo deden sy ses dagen langh. | |
15Maer op den sevensten dagh, doe de dage-raet op-ginck, maeckten sy hen vroegh op, ende gingen nae de selve wijse seven-mael om de stadt, so dat sy op den selven eenigen dagh seven-mael om de stadt quamen. | |
[Folio 94v]
| |
III.16ENde ten sevensten mael, doe de Priesters de basuynen bliesen, sprack Iosua tot den volcke: Maket een velt-geschrey; want de HEERE heeft u-lieden de stadt gegeven: | |
17Maer dese stadt, ende al wat daer in is, sal den HEERE verbannen zijn: alleen de hoere Rahab sal levendigh blijven, ende alle die met haer in den huyse zijn; Ga naar margenoot+ want sy heeft de boden verborgen, die wy uyt-sonden. | |
18Alleen wachtet u van ’t verbannene; op dat ghy u niet en verbannet, indien ghy yet van ’t verbannene nemet, ende maket het leger Israëls verbannen, ende brenget het tot ongeluck. | |
19Maer alle het silver ende gout, met de koperen ende yseren gereedschap, Ga naar margenoot+ sal den HEERE geheyligt zijn, op dat het tot des HEEREN schat kome. | |
20Doe maeckte het volck een veld-geschrey, ende bliesen de basuynen: want als het volck het geluyt der basuynen hoorde, maeckte het een groot veld-geschrey. Ga naar margenoot+ Ende de mueren vielen om, ende het volck klom in de stadt, een yegelijck recht to recht aen voor hem: alsoo wonnen sy de stadt; | |
21Ende verbanden alles wat in de stadt was, met de scherpte des sweerts, beyde mannen ende vrouwen, jongh ende out, ossen, schapen ende eselen. | |
22Maer Iosua sprack tot de twee mannen, die het lant bespiedet hadden: Gaet in ’t huys der hoere, ende brenget dat wijf van daer uyt, Ga naar margenoot+ met al dat sy heeft; als ghy haer gesworen hebt. | |
23Doe gingen de jongelingen de bespieders daer-in, ende brachten Rahab daer-uyt, met haren vader ende moeder, ende broederen, ende al wat sy hadde, ende al haer geslachte; ende lietense buyten het leger Israëls. | |
24Maer de stadt verbrandden sy met vyer, ende al wat daer in was: alleen het silver ende gout, ende koperen ende yseren gereetschap, deden sy tot den schat in ’t Huys des HEEREN. | |
25Maer Rahab de hoere met den huyse haers vaders, ende al wat sy hadde, liet Iosua leven: ende sy woonde in Israël tot op desen dagh; daerom, dat sy de boden verborgen hadde, die Iosua om te bespieden gesonden hadde nae Iericho. | |
IV.26TEr selver tyt swoer Iosua, seggende: Vervloeckt zy die man voor den HEERE, die dese stadt Iericho op-richt, ende bouwt; als hy haren gront leyt, Ga naar margenoot+ dat koste hem sijnen eersten soon; ende als hy hare poorten stelt, dat koste hem sijnen jongsten soon. | |
27Alsoo was de HEERE met Iosua, dat men van hem seyde in alle landen. |
|