Lutherse Bijbel (1648)

Het iij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Wat geschiedt zy, eer ’t volck Israël door de Iordane gegaen is. II. De door-ganck selfs.

I.1

ENde Iosua maeckte sich vroegh op: ende sy trocken uyt Sittim, ⁺ ende quamen aen de Iordane, hy, ende alle kinderen Israëls; ende bleven aldaer over nacht, eer sy over-trocken.

+ Num. 25,1.

2

Maer nae drie dagen gingen de Hooft-lieden door ’t leger,

3

Ende geboden den volcke, seggende: Wanneer ghy-lieden sien sult die Ar-ke des verbondts des HEEREN uwes Godts, ende de Priesters uyt de Leviten haer dragen; so trecket uyt van uwe plaetse, ende volget haer nae:

4

Alsoo nochtans, dat tusschen u ende haer ruymte zy by twee duysent ellen: ghy-lieden en sult tot haer niet genaken, op dat ghy wetet, op welcken wegh ghy gaen sult; want ghy en hebt dien wegh te voren niet gegaen.

5

Ende Iosua sprack tot den volcke: Heyliget u; want morgen sal de HEERE een wonder onder u doen.

6

Ende tot de Priesteren sprack hy: Draget de Arke des verbondts, ende gaet voor het volck henen: ⁺ Doe droegen sy de Arke des verbondts, ende gingen voor het volck henen.

+ Num. 4,5.

7

Ende de HEERE sprack tot Iosua: Heden wil Ick beginnen u groot te maken voor het gantsche Israël: op dat sy weten, gelijck Ick met Mose geweest ben, alsoo oock met u zy. ⁺

+ Jos. 1,5.

8

Ende ghy, gebiedt den Priesteren, die de Arke des verbondts dragen, seggende: Als ghy komet voor aen in ’t water der Iordane, so staet stille.

9

Ende Iosua sprack tot de kinderen Israëls: Herwaerts! ende hooret de woorden des HEEREN uwes Godts.

10

Ende sprack: Daer by sult ghy-lieden mercken, dat een levendige Godt onder u is, ende dat Hy voor u uyt-drijven sal de Cananiten, Hethiten, Heviten, Pheresiten, Girgositen, Amoriten, ende Iebusiten.

11

Siet, ⁺ de Arke des verbondts des Heerschappers over de gantsche Werelt, sal voor u henen gaen in de Iordane:

+ Act. 7,45.

12

So nemet nu twaelf mannen uyt de stammen Israëls, uyt elcken stamme eenen.

13

Als hen dan de voet-solen der Priesteren, die de Arke des HEEREN des Heerschappers over de gantsche Werelt dragen, in der Iordane water laten; so sal sich het water, ⁺ dat van boven af vliet, in de Iordane af-scheuren, dat het op eenen hoop staen blijve.

+ Psal. 114,3.

II.14

DOe nu ^a het volck uyt-trock uyt sijne hutten, dat sy over de Iordane gingen, ende de Priesters de Arke des verbondts voor den volcke henen droegen;

a Dese geschiedenisse beduydt, Dat ons Christus, door de Apostelen voor-gedragen zijnde, leydt in ’t Hemel-rijck, door de drooge Iordane, die nochtans doe ter tijt op ’t volste was: dat is, de Wet, die ons met wercken beangst ende drijft, houdt op door ’t Euangelium, dat onse conscientien vry, vrolijck ende seker voor Hem zijn, ende alleen Christum in ’t geloove volgen.

15

Ende aen de Iordane quamen, ende hare voeten voor aen in ’t water in-doopten; (maer de Iordane ^* was vol aen alle hare oeveren, den gantschen tijt des oogstes)

* 1 Paral. 13,15.

16

Doe stont het water, dat van boven af quam, geresen op eenen hoop, seer verre van de lieden der stadt, die ter zijden Zarthan leyt: maer het water, dat nae de Zee af-liep, nae de Sout-zee toe, dat nam af ende verliep: alsoo gingh het volck over, tegen Iericho.

17

Ende de Priesters, die de Arke des verbondts des HEEREN droegen, stonden alsoo op het drooge, midden in de Iordane: ende het gantsche Israël

[fol. 93v]

ginck droogh door, tot dat het gantsche volck altemael over de Iordane quam.