Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHet Boeck JOSUAKan in drie Hooft-stucken gedeelt worden:
| |
Heeft drie deelen: I. De beroepinge van Iosua. II. De gehoorsaemheyt Iosua. III. De gehoorsaemheyt der onderdanen. | |
I.1NAe den doodt Mose, des Knechts des HEEREN, sprack de HERE tot Iosua, den soon Nuns, Mosis dienaer, seggende: | |
2Mijn Knecht Mose is gestorven; Ga naar margenoot+ so maeckt u nu op, ende treckt over dese Iordane, ghy ende dit gantsche volck, in het lant, dat Ick hen, den Kinderen Israëls, gegeven hebbe. | |
3Alle plaetsen daer-op uwe voet-solen treden sullen, hebb’ Ick u gegeven; gelijck Ick tot Mose geseyt hebbe. Ga naar margenoot+ | |
4Van de woestijne af, ende desen Libano, tot aen het groote Water Phrath, Ga naar margenoot+ het gantsche lant der Hethiten, tot aen de groote Zee tegen ’t Westen, Ga naar margenoot+ sullen uwe lant-palen zijn. | |
[Folio 92v]
| |
5Niemant en sal u weder-staen u leven langh: Ga naar margenoot+ gelijck Ick met Mose geweest ben, alsoo wil Ick oock met u zijn; Ga naar margenoot+ ☜Ick en wil u niet verlaten, noch van u wijcken☞. | |
6Zijt goets moets, ende onvertsaegt: Ga naar margenoot+ want ghy sult desen volcke dat lant uyt-deelen, dat Ick haren vaderen gesworen hebbe, dat Ick het hen geven wilde. | |
7Zijt slechts goets moets, ende seer vrymoedigh, dat ghy houdt ende doet allesins nae de Wet, die u Mose mijn Knecht geboden heeft: Ga naar margenoot+ en wijckt niet daer af, noch ter rechter noch ter slincker hant; op dat ghy Ga naar margenoota wijslijck handelen meugt, in alle ’t gene dat ghy doen sult. | |
8Ende en laet het Boeck deser Wet niet van uwen monde komen, maer overlegt het dagh ende nacht; op dat ghy houdt ende doet allesins nae ’t gene, dat daer-in geschreven staet: alsdan sal ’t u gelucken in al ’t gene dat ghy doet, ende ghy sult wijslijck handelen konnen. | |
9Siet, Ick hebbe u geboden, dat ghy goets moets ende vrymoedigh zijt; en laet u niet grouwelen, ende en ontset u niet: Want de HEERE uw’ Godt is met u, in al ’t gene dat ghy doen sult. | |
II.10DOe geboodt Iosua den Hooft-lieden des volcx, seggende: | |
11Gaet door ’t leger, ende gebiedet het volck, seggende: Bereydet u voor-raet: want nae drie dagen sult ghy over dese Iordane gaen; dat ghy in-komet, ende het lant in-nemet, dat u de HEERE uwe Godt geven sal. | |
12Ende tot de Rubeniten, Gaditen, ende den halven stamme Manasse, sprack Iosua: | |
13Gedencket aen het woort, Ga naar margenoot+ dat u Mose de Knecht des HEEREN seyde, sprekende: De HEERE uwe Godt heeft u tot ruste gebracht, ende dit lant gegeven: | |
14Uwe vrouwen ende kinderen, ende vee, latet in den lande blijven, dat u Mose geboden heeft aen dese zijde der Iordane: maer ghy-lieden sult voor uwe broederen henen trecken gewapent, wat strijdbare mannen zijn, ende hen helpen; | |
15Tot dat de HEERE uwe broeders oock tot ruste brengt, gelijck u-lieden; dat sy oock in-nemen het lant, dat hen de HEERE uwe Godt geven sal: alsdan sult ghy-lieden weder keeren in uw’ lant, dat u-lieden Mose de Knecht des HEEREN in-gegeven heeft te besitten aen dese zijde der Iordane, tegen der Sonnen op-ganck. | |
III.16ENde sy antwoordden Iosua, seggende: Al wat ghy ons geboden hebt, dat willen wy doen; ende werwaerts ghy ons sendt, derwaerts willen wy gaen. | |
17Gelijck wy Mose gehoorsaem zijn geweest, soo willen wy u oock gehoorsaem zijn: alleenlijck dat de HEERE uw’ Godt slechts met u zy, gelijck Hy met Mose was. | |
18Wie uwen monde ongehoorsaem is, ende niet en hoort nae uwe woorden in alles dat ghy ons gebiedt, die sal sterven: hebt slechts eenen goeden moet, ende zijt onvertsaegt. |
|