Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxiiij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Hoe Mose op den bergh Nebo ’t lant van beloften gesien heeft. II. Mosis doot. III. Mosis begraffenisse. IV. Wat daer op gevolgt zy.

I.1

ENde Mose ginck van de vlacke velden der Moabiten op den bergh Nebo, ⁺ op de spitse van ’t geberghte Pisga, tegen Iericho over: ende de HEERE toonde hem het gantsche lant Gilead, tot Dan toe;

+ Deut. 3,27 c. 32,42.

2

Ende het gantsche Naphthali, ende het lant Ephraims ende Manasse; ende het gantsche lant Iuda, tot aen de uyterste Zee,

3

Ende tegen ’t Zuyden; ende de lant-streke der breedte van Iericho, ⁺ de palm-stad, tot Zoar toe.

+ Jud. 1,16. 2 Paral. 28,15.

4

Ende de HEERE sprack tot hem: ⁺ Dit is het lant, dat Ick Abraham, Isaac, ende Iacob gesworen hebbe, seg-gende: Ick wil ’t uwen zade geven; ghy hebt het met uwe oogen gesien, maer ghy en sult daer niet over gaen.

+ Gen. 12,7. c. 13,15 c. 15,7. c. 26,3. c. 28,13.

II.5

ALsoo sterf Mose de Knecht des HEEREN aldaer in den lande der Moabiten, nae ’t woort des HEEREN.

III.6

ENde Hy begroef hem in ’t dal in den lande der Moabiten, ⁺ tegen ’t huys Peor over; ende niemant en heeft syn graf vernomen, tot op den dagh van heden.

+ Iude v. 9.

7

Ende Mose was hondert ende twintig jaer out, ⁺ doe hy sterf: sijne oogen en waren niet doncker geworden, ende sijne kracht en was niet vervallen.

+ Deut. 31,2.

IV.8

ENde de kinderen Israëls beweenden Mose in de vlacke velden der Moabiten dertigh dagen: ende wierden vol-eyndet de dagen des weenens ende der rouwe over Mose.

9

Maer Iosua de soon Nuns wiert vervult met den Geest der wijsheyt; ⁺ want Mose hadde sijne hant op hem geleyt: ende de kinderen Israëls hoorden nae hem, ende deden gelijck de HEERE Mose geboden hadde.

+ Num, 27,18.

10

Ende daer en stont naederhant geen Propheet in Israël op, gelijck Mose; dien de HEERE gekent hadde van aengesichte,

11

Tot allerley teeckenen ende wonderen, daer-toe hem de HEERE sandt, dat hyse dede in Egypten-lant, aen Pharao ende aen alle sijne knechten, ende aen al sijn lant:

12

Ende tot alle dese machtige hant, en groote ^a gesichten, die Mose dede voor de oogen des gantschen Israëls.

a alii, schricken.

Eynde des vijfden Boecks Mose.