Lutherse Bijbel (1648)

Het xxvij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Bevel van gedenck-steenen ende eenen Altaer op te richten over de Iordane. II. Bevel van den segen op den bergh Grisim, ende den vloeck op den bergh Ebal uyt te spreken. III. Formulier des vloecx, tegen de overtreders der wet.

I.1

ENde Mose geboodt te samen met den Outsten Israëls den volcke, seggende: Behoudt alle geboden, die ick u heden gebiede.

2

Ende tot dier tijt, ⁺ als ghy over de Iordane gaet in ’t lant, dat u de HEERE uwe Godt geven sal; so sult Ghy groote steenen op-richten, endese met kalck bestrijcken:

+ Jos. 4,1. cap. 8,30, etc.

3

Ende daer-op schrijven alle woorden deser wet, als ghy over-komt: op dat ghy komt in ’t lant, dat de HEERE uwe Godt u geven sal; een lant, daer melck ende honigh in vloeyt, gelijck de HEERE uwer vaderen Godt tot u gesproken heeft.

4

Als ghy nu over de Iordane gaet, so sult ghy sulcke steenen op-richten (daer van ick u heden gebiede) op den bergh Ebal; endese met kalck bestrijcken.

5

Ende sult aldaer den HEERE uwen Godt eenen steenen Altaer bouwen, ⁺ daer over geen yser en komt.

+ Exod. 20,25. Jos. 8,31.

6

Van heele steenen sult ghy desen Altaer den HEERE uwen Godt bouwen; ende brand-offeren daer op offeren den HEERE uwen Godt.

7

Ende sult danck-offeren offeren, ende aldaer eten ende vrolijck zijn voor den HEERE uwen Godt.

8

Ende ghy sult op dese steenen alle woorden deser wet schrijven, klaer ende duydelijck.

II.9

ENde Mose, t’ samen met de Priesteren de Leviten, spraken met gantsch Israël, seggende: Merckt ende hoort toe, Israël! heden op desen

[fol. 88r]

dagh zijt ghy een volck geworden des HEEREN uwes Godts:

10

Dat ghy de stemme des HEEREN uwes Godts gehoorsaem zijt, ⁺ ende doet nae sijne geboden ende rechten, die ick u heden gebiede.

+ Deut. 26,17.

11

Ende Mose geboodt den volcke op dien selven dagh, seggende:

12

Dese sullen staen op den bergh Grisim, ⁺ om het volck te segenen, als ghy over de Iordane gegaen zijt: Simeon, Levi, Iuda, Isaschar, Ioseph ende Ben-jamin.

+ Deut. 11,29. Ios. 8.33, 34.

13

Ende dese sullen staen op den bergh Ebal, om te vloecken: Ruben, Gad, Asser, Zebulon, Dan ende Naphthali.

III.14

ENde de Leviten sullen beginnen, ende spreken tot alle man van Israël, met luyder stemme:

15

Vervloeckt zy, wie eenen Af-godt oft een gegoten beelt maeckt, eenen grouwel des HEEREN, een werck der werck-meesters handen, ende sett het in ’t verborgen: ende al ’t volck sal antwoorden, ende seggen, Amen!

16

Vervloeckt zy, ⁺ wie sijnen vader ofte sijner moeder vloeckt: ende al ’t volck sal seggen, Amen!

+ Lev. 20,9. Matth. 15,4.

17

Vervloeckt zy, wie sijns naesten lant-pale enger maeckt: ende al ’t volck sal seggen, Amen!

18

Vervloeckt zy, wie eenen blinden dolende maeckt op den wegh: ende al ’t volck sal seggen, Amen!

19

Vervloeckt zy, wie het recht des vreemdelincks, des weesen ende der weduwe buyght: ende al ’t volck sal seggen, Amen!

20

Vervloeckt zy, ⁺ wie by sijns vaders wijf ligt, dat hy op-decke de slippe sijnes vaders: ende al ’t volck sal seggen, Amen!

+ Deut. 22,30.

21

Vervloeckt zy, wie by eenigh vee ligt: ende al ’t volck sal seggen, Amen!

22

Vervloeckt sy, wie by sijne suster ligt, die sijns vaders ofte sijner moeder dochter is: ende al ’t volck sal seggen, Amen!

23

Vervloeckt zy, wie by sijne schoon-moeder ligt: ende al ’t volck sal seggen, Amen!

24

Vervloeckt zy, wie sijnen naesten heymelijck slaet: ende al ’t volck sal seggen, Amen!

25

Vervloeckt zy, wie geschenck neemt, dat hy de ziele des onschuldigen bloets slae: ende al ’t volck sal seggen, Amen!

26

☜Vervloeckt zy, ⁺ wie niet alle woorden deser wet vervult, dat hy daer-nae doe: ende al ’t volck sal seggen: Amen☞!

+ Gal. 3,10.