Lutherse Bijbel (1648)

Het xiiij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Verbodt van heydensche rouw over de dooden. II. Wat dieren men eten ende niet eten en mocht. III. Van de tienden.

I.1

GHy-lieden zijn kinderen des HEEREN uwes Godts: ⁺ ghy en sult u niet een teecken steken, noch kael scheren boven de oogen over eenen dooden:

+ Lev. 19,28. cap. 21,5.

2

Want ghy zijt een heyligh volck den HEERE uwen Godt; ⁺ ende de HEERE heeft u verkoren, dat ghy sijn eygendom zijt, uyt alle de volckeren, die op Aerden zijn.

+ Exod. 19,5. Deut. 7,6. cap. 26,18.

II.3

GHy en sult geenen grouwel eten.

4

Maer dit is ’t gedierte, ⁺ dat ghy eten sult: een osse, schaep, geyte,

+ Lev. 11,2, etc.

5

Een hert, rhee, buffel, steen-bock, dam-hert, wout-osse ende elant.

6

Ende al ’t gedierte, dat sijne klauwen klieft ende her-kauwt, dat sult ghy eten.

7

Maer dat en sult ghy niet eten, dat her-kauwt ende de klauwen niet en klieft: de kemel, de hase, ende het konijn (die daer her-kauwen, ende nochtans de klauwen niet en klieven) sullen u-lieden onreyn zijn.

8

Het vercken (of ’t wel de klauwen klieft, so en her-kauwt het nochtans niet) sal u onreyn zijn: van haer vleesch en sult ghy niet eten, ende haer aes en sult ghy niet aen-roeren.

9

Dit is't, dat ghy eten sult van alles, dat in de wateren is: al wat vinnen ende schubben heeft, sult ghy-lieden eten.

10

Maer al wat geene vinnen noch schubben en heeft, en sult ghy-lieden niet eten: want het is onreyn.

11

Alle reyne vogelen etet.

12

Maer dese zijn sy, die ghy niet eten en sult: de arent, de havick, de meeuwe,

13

De duycker, de wouwe, ende gier met sijnen aert;

14

Ende alle raven met haren aert.

15

De struys, de nacht-uyl, de koeckoeck, ende de sperwer met sijnen aert.

16

De steen-uyl, de huhu, de vledermuys.

17

De roerdomp, de oyevaer, de swaen,

18

De reyger, de exter met sijnen aert, de hoppe, ende de swaluwe.

19

Ende al't gevogelte dat’er kruypt, sal u onreyn zijn; ende ghy en sult het niet eten.

20

Al ’t reyn gevogelte sult ghy eten:

21

Ghy en sult geen aes eten; ⁺ den vreemdelinck in uwe poorte zijnde, meugt ghy ’t geven, dat hy ’t ete; ofte verkoopt

+ Lev. 7,24. cap. 11,11.

[fol. 83r]

het eenen vreemden: want ghy zijt een heyligh volck den HEERE uwen Gode. ⁺ Ghy en sult het bocxken niet koken, terwijle het noch sijne moeder suygt.

+ Exod. 23,19. cap. 34,26.

III.22

GHy sult alle jaer de tienden af-scheyden van al het in-komen uwes zaets, ⁺ dat uyt uwen acker voort-komt:

+ Lev. 27,30. Deut. 12.6, 7, 8.

23

Ende ghy sult ’et eten voor den HEERE uwen Godt, ter plaetse, die Hy verkiest, dat sijn Naem aldaer woone; namelijck, van de tienden uwes koorns, uwes mosts, uwer olye, ende der eerst-geboorten uwer runderen ende uwer schapen: op dat ghy leert vreesen den HEERE uwen Godt all’ uwe leef-dage.

24

Maer wanneer des weegs voor u te veel is, dat ghy sulcx niet daer henen dragen en kont; daerom, dat de plaetse u te verre is, die de HEERE uwe Godt verkoren heeft, dat Hy sijnen Name aldaer woonen late: (want de HEERE uwe Godt heeft u gesegent.)

25

So geeft ’et voor gelt, ende vatt het gelt in uwe hant; ende gaet aen de plaetse, die de HEERE uwe godt verkoren heeft.

26

Ende geeft dat gelt voor alles, wat uwe ziele lustet; ’t zy voor runderen, schapen, wijn, stercken dranck, ofte voor alles dat uwe ziele wenscht: ende eet aldaer voor den HEERE uwen Godt, ende weest vrolijck, ghy ende uw’ huys,

27

Ende de Levijt, ⁺ die in uwe poorte is: ghy en sult hem niet verlaten; want hy en heeft geen deel noch erve met u.

+ Num. 18,14.

28

Over drie jaeren sult ghy uyt-scheyden alle tienden uwes in-komens van ’t selve jaer; ende sult het laten in uwe poorten:

29

So sal komen de Levijt, die geen deel noch erve met u en heeft, ende de vreemdelinck, ⁺ ende de weese, ende de weduwe, die in uwe poorten zijn; ende eten, ende sich versadigen: op dat u de HEERE uwe Godt segene in alle wercken uwer hant, die ghy doet.

+ Deut. 28,2.