Lutherse Bijbel (1648)

Het viij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Vermaninge tot gehoorsaemheyt. II. Waerschouwinge voor hoogh-moet ende afgoderye.

I.1

ALle geboden, die ick u heden gebiede, sult ghy houden, dat ghy daer nae doet; op dat ghy levet, ende vermeerdert wordet, ende in-komet, ende in-nemet het lant, dat de HEERE uwen vaderen gesworen heeft:

2

Ende gedenckt al des weegs, ⁺ door welcken u de HEERE uwe Godt geleyt heeft dese veertigh jaer in de woestijne; op dat Hy u verootmoedigde, ende versochte, dat kont wierde, wat in uw’ herte ware; of ghy sijne geboden soudt houden, ofte niet.

+ Deut. 29,5.

3

Hy verootmoedigde u, ⁺ ende liet u hongeren, ende spijsde u met Man, dat ghy ende uwe vaderen noyt gekent en haddet; ⁺ op dat Hy u kont dede, ☜dat de Mensch niet en leeft van den broode alleen; maer van alles, dat uyt den mont des HEEREN gaet☞.

+ Exod. 16.15, 31, 35. Num. 11,7.

+ Matth. 4,4. Luc. 4,4.

4

Uwe kleederen en zijn niet veroudet aen u, ⁺ ende uwe voeten en zijn niet geswollen dese veertigh jaer:

+ Deut. 29,5. Nehem. 9,21.

5

So bekent ghy immers in uw’ herte; dat de HEERE uwe Godt u getuchtigt heeft, gelijck een man sijnen sone tuchtigt.

6

So houdt nu de geboden des HEEREN uwes Godts; dat ghy in sijne wegen wandelt, ende vreest Hem:

7

Want de HEERE uwe Godt voert u in een goet lant; een lant, daer beken, ende Fonteynen, ende meyren in zijn, die aen de bergen, ende in de landouwen vlieten:

8

Een lant, daer tarwe, gerste, wijn-stocken, vijge-boomen, ende granaet-appelen in zijn: een lant, daer olyf-boomen ende honigh in wast:

9

Een lant, daer ghy broodts genoegh t’ eten hebt; daer u niets en ontbreeckt: een lant, wiens steenen yser zijn, daer ghy koper uyt de bergen uyt-houwt.

10

☜Ende wanneer ghy gegeten hebt, ⁺ ende versadigt zijt; dat ghy den HEERE uwen Godt looft voor dat goede lant, dat Hy u gegeven heeft.

+ Deut. 6.12, 13.

II.11

SO wacht u nu, dat ghy des HEEREN uwes Godts niet en vergeet, daer mede, dat ghy sijne geboden, ende sijne wetten, ende rechten, die ick u heden gebiede, niet en houdt☞;

12

Dat wanneer ghy nu gegeten hebt, ende versadigt zijt, ende schoone huysen bouwt, ende daer in woont;

13

Ende uwe runderen ende schapen, ende silver ende gout, ende alles, wat ghy hebt, sich vermeerdert;

14

Dat alsdan uw’ herte sich niet en verheffe, ende vergete des HEEREN uwes Godts, die u uyt Egypten-lant gevoert heeft, uyt den dienst-huyse:

15

Ende heeft u geleydt door die groote ende grouwsame woestijne, daer vyerige slangen, ⁺ ende schorpioenen, ende enckel dorheyt, ende geen water en was, ende liet u water uyt de harde steen-rotze gaen: ⁺

+ Num. 21,6.

+ Exod. 17,6. Num. 20,11. Psal. 78.15, 16, ende 114,8.

16

Ende spijsde u met Man in de woestijne, van ’t welck uwe vaderen niet geweten en hebben: op dat Hy u verootmoedigde, ende versochte; dat Hy u daer-nae wel dede:

17

Ghy mochtet anders seggen in uw’ herte: Mijne krachten ende mijner handen sterckte heeft my dit vermogen uyt-gerichtt:

18

Maer dat ghy gedacht aen den HEERE uwen Godt: want Hy is ’t, die u krachten geeft, sulcke machtige daden te doen: op dat Hy hielde sijn verbondt, dat Hy uwen vaderen gesworen heeft; gelijck het gaet hedens-daegs.

19

Maer indien ghy des HEEREN uwes Godts sult vergeten, ende andere Goden nae-volgen, ende hen dienen, endese aen-bidden; so betuyge ick heden over u, dat ghy-lieden om-komen sult.

20

Even als de Heydenen, die de HEERE om-brengt voor uw’ aengesichte; so sult ghy oock om-komen: daerom, dat ghy niet gehoorsaem en zijt der stemme des HEEREN uwes Godts.