Lutherse Bijbel (1648)

Het xxiiij. Capittel.

Heeft ses deelen: I. Bileams derde segeninge. II. Balak twist met Bileam. III. Bileams vierde segeninge, ende prophetie van den Messia. IV. Bileams vijfde spreucke tegen de Amalekiten. V. Sijne seste spreucke tegen de Keniten, VI. Sijne sevenste prophetie, ende af-scheyt van Balak.

I.1

DOe nu Bileam sagh, dat ’et den HEERE behaegde, dat hy Israël segende; so en ginck hy niet henen, als voormaels, nae de tooveraers; ⁺ maer richtede sijn aengesichte recht nae de woestijne:

+ Hier uyt merckt men, dat Bileam te voren altijt zy tot de tooverye gegaen, onder Godts Name; maer de Heere is hem altijt ontmoett, ende heeft de tooverye verhindert, dat hy heeft moeten het rechte Woort Godts aen-nemen, in plaetse van de tooverye.

2

Hief sijne oogen op, ende sagh Israël, hoe sy lagen nae hare stammen: ende de Geest Godts quam op hem.

3

Ende hy hief sijne spreucke op, ende sprack: Het seyt Bileam, de soon Beors; het seyt de man, dien de oogen geopent zijn;

4

Het seyt de hoorder van Godts redenen, die des Almachtigen openbaringe siet; dien de oogen geopent worden, als hy neder-knielt.

5

☜Hoe fijn zijn uwe hutten, Iacob! ende uwe wooningen, Israël☞!

6

Gelijck haer de beken uyt-breyden; gelijck de hoven aen de wateren; gelijck de hutten die de HEERE plantt; gelijck de cederen aen de wateren.

[fol. 69v]

7

Daer sal water uyt sijnen emmer vlieten, ende sijn zaet sal een groot water worden: sijn Koninck sal hooger worden, als Agag; ende sijn Rijck sal sich verheffen.

8

Godt heeft hem uyt Egypten gevoert; ⁺ sijne vry-moedigheyt is als eenes een-hoorns; hy sal de Heydenen, sijne vervolgers, verteeren; ende haer gebeente vermorselen, ende met sijne pijlen verpletteren.

+ Num. 23,22.

9

Hy heeft sich neder-geleyt, ⁺ gelijck een leeuw, ende als een jonge leeuw; wie wil sich tegen hem verheffen? gesegent zy, die u segent; ende vervloeckt zy, die u vloeckt!

+ Gen. 49,9. Num. 23,24.

II.10

DOe vergramde Balak in den toorn tegen Bileam, ende sloegh sijne handen te samen, ende sprack tot hem: Ick hebb’ u geroepen, dat ghy mijne vyanden vloecken soudt; ende siet, ghy hebtse nu driemal gesegent.

11

Ende nu packt u wegh nae uwe plaetse! ick gedachte, ick wilde u eeren; maer siet, de HEERE heeft die eere van u geweert.

12

Bileam antwoordde hem: En hebb’ ick niet oock tot uwe boden geseyt, die ghy tot my sondt, seggende:

13

Wanneer my Balak sijn huys vol silvers ende gouts gave; ⁺ so en kond’ ick doch des HEEREN woort niet over-treden, quaet ofte goet te doen nae mijn herte: maer wat de HEERE spreken soude, dat soud’ ick oock spreken?

+ Num. 22,18.

14

Ende nu siet, als ick tot mijn volck trecke; so komt! so wil ick u raden, wat dit volck uwen volck doen sal ter laetster tijt.

III.15

ENde hy hief sijne spreuke op, ende seyde: Het seyt Bileam de soon Beors; het seyt de man, dien de oogen geopent zijn;

16

Het seyt de hoorder van Godts redenen, ende die de kennisse heeft des Hooghsten, die de openbaringe des Almachtigen siet; ende dien de oogen geopent worden, als hy neder-knielt:

17

Ick sal hem sien, maer nu niet; ick sal hem aenschouwen, maer niet nae by: ☜Daer sal een Sterre uyt Iacob op-gaen, ende een Scepter uyt Israël op-komen; ⁺ die sal verpletteren de Vorsten der Moabiten, ende verstooren alle kinderen Seths.

+ 2 Sam. 8,2.

18

Edom sal Hy in-nemen, ⁺ ende Seïr sal sijnen vyanden onderworpen zijn; maer Israël sal overwinninge hebben.

+ 2 Sam. 8,14.

19

Uyt Iacob sal de Heerschapper komen, ende om-brengen wat noch overigh is van de steden☞.

IV.20

ENde doe hy sagh de Amalekiten, hief hy sijne spreuke op, ende sprack: ^a Amalek de eerste onder de Heydenen; maer ten laetsten sult ghy geheel om-komen.

a Amalek was d’eerste onder de Heydenen, die de kinderen Israëls aen-vochten, Exod. 17.8. maer door Saul verdelgt zijn. 1 Sam. 15,7.

V.21

ENde doe hy sagh de Keniten, so hief hy sijne spreuke op, ende sprack: Vast is uwe wooninge, ende ghy hebt uw’ nest in eene steen-rotse geleyt.

22

Maer ô Kain, ghy sult verbrandt worden, als Assur u gevanckelijck wegh-voeren sal!

VI.23

ENde hy hief noch eens sijne spreuke op, ende sprack: Och! wie sal leven, als Godt sulcks doen sal?

24

Ende schepen uyt ^b Chittim sullen verderven den Assur ende Eber: maer hy sal oock om-komen.

b Chittim zijn die uyt Europa, als de groote Alexander ende Romeynen, die oock ten laetsten onder-gaen. Ende hier wijst dese prophetie aen, dat alle Koninck-rijcken op Aerden het een nae ’t ander moeten onder-gaen, neffens het volck Israëls, ’t welck eeuwigh blijft om Christi wille.

25

Ende Bileam maeckte hem op, ende toogh henen, ende quam weder aen sijne plaetse: ende Balak toogh oock sijnen wegh.