Lutherse Bijbel (1648)

Het xxv. Capittel.

Heeft drie deelen: I. De afgoderye ende hoererye der Israëliten met der Moabiten dochteren: ende hare straffe. II. Pinehas yver behaegt Godt. III. Godts bevel tegen de Midianiten.

I.1

^* ENde Israël woonde in Sittim: ende het volck begoste te hoereren met der Moabiten dochteren:

* Num. 35,16. cap. 33,49.

2

Dewelcke noodden het volck ten offer harer Goden: ⁺ ende het volck at, ende badt hare Goden aen.

+ Psal. 106,28. Hos. 9,10.

3

Ende Israël hinck hem aem den Baal-Peor: doe vergramde des HEEREN toorn over Israël;

4

Ende hy sprack tot Mose: ⁺ Neemt alle Oversten des volcks, ende hangtse den HEERE aen de Sonne; op dat de grimmige toorn des HEEREN van Israël gekeert worde.

+ Deut. 4,3. Jos. 22,17.

5

Ende Mose sprack tot de Richteren Israëls: ⁺ Een yegelijck doode sijne lieden, die hen aen den Baal-Peor gehangen hebben.

+ Exod. 18.21, 25.

II.6

ENde siet, een man uyt de kinderen Israëls quam, ende bracht onder sijne broederen een Midianitinne, ende liet Mose toe-sien, ende de gantsche Gemeynte der kinderen Israëls; die daer weenden voor de deure der Hutte des Stichts.

7

Doe dat sagh Pinehas de soon Eleazars, ⁺ des soons Aarons des Priesters; stont hy op uyt de Gemeynte, ende nam een spiesse in sijne hant:

+ Psal. 106,30.

8

Ende ginck den Israëlitischen man nae in den hoeren-winckel, ende door-stackse beyde, den Israelitischen man, ende het wijf, door haren buyck: doe hielt de plage op van de kinderen Israëls.

9

Ende daer wierden gedoodet in die plage, ⁺ vier-en-twintigh duysent.

+ Deut. 4,3. Jos. 22,17. 1 Cor. 10,8.

10

Ende de HEERE sprack met Mose, seggende:

11

Pinehas de soon Eleazars, des soons Aarons des Priesters, heeft mijne grimmigheyt van de kinderen Israëls af-gewendt, door sijnen yver om my; dat Ick niet in mijnen yver de kinderen Israëls verdelgde.

12

Daerom segt: Siet, ⁺ Ick geve hem mijn verbondt des vredes.

+ Psal. 106,31.

13

Ende hy sal hebben, ende sijn zaet nae hem, het verbondt eenes eeuwigen Priesterdoms: daerom, dat hy voor sijnen Godt ge-yvert, ende de kinderen Israëls versoent heeft.

[fol. 70r]

14

Maer de Israëlitische man, die verslagen wiert met de Midianitinne, hiet Simri, de soon Salu, een Vorst in ’t huys des Vaders der Simeoniten.

15

Maer het Midianitische wijf, ⁺ dat oock verslagen wiert, hiet Casbi, eene dochter Zurs, die een Vorst was van een geslachte onder de Midianiten.

+ Num. 31,8.

III.16

ENde de HEERE sprack met Mose, seggende:

17

Doet den Midianiten schade, ⁺ ende slaetse:

+ Num. 31,2.

18

Want sy hebben u-lieden schade gedaen met hare listigheyt, die sy u gestelt hebben door den Peor; ende door hare suster Casbi, de dochter des Vorsten der Midianiten, die verslagen is op den dagh der plage, om des Peors wille, ende de plage daer nae quam.