Lutherse Bijbel (1648)

Het xix. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Van ’t bloet der roode koe. II. Het spreng-water van hare assche toe-bereydt. III. Van ’t gebruyck des spreng-waters.

I.1

ENde de HEERE sprack met Mose ende Aaron, seggende:

2

Dese wijse sal een wet zijn, die de HEERE geboden heeft, seggende: Segget den kinderen Israëls. dat sy tot u brengen eene roode koe, sonder smette, aen dewelcke geen gebreck en zy, ende op welcke noch geen jock gekomen en is:

3

Ende geeftse den Priester Eleazar: die salse buyten voor ’t leger brengen, ⁺ ende aldaer voor hem slachten laten.

+ Ebr. 13.11, 12.

4

Ende Eleazar, de Priester, ⁺ sal van haer bloet met sijnen vinger nemen; ende recht tegen de Hutte des Stichts seven-mael sprengen;

+ Ebr. 9,13.

5

Ende die koe voor hem verbranden laten; beyde haer vel ende haer vleesch, ⁺ daer toe haer bloet met haren mist.

+ Exod. 29,14. Lev. 4.11, 12.

6

Ende de Priester sal cederen-hout ende ysop, ende roset-roode wolle nemen; endese op de brandende koe werpen:

7

Ende sal sijne kleederen wasschen, ende sijn lijf met water baden, ende daer nae in ’t leger gaen; ende sal onreyn zijn tot aen den avont.

8

Ende diese verbrandt heeft, sal oock sijne kleederen met water wasschen, ende sijn lijf in water baden; ende onreyn zijn tot aen den avont.

II.9

ENde een reyn man sal de assche van die koe op-rapen, ⁺ endese schudden buyten het leger aen eene reyne plaetse; dat sy aldaer bewaert worde voor de Gemeynte der kinderen Israëls, tot een spreng-water: want het is een sond-offer.

+ Ebr. 9,13.

10

Ende deselve, die de assche van die koe heeft op-geraept, sal sijne kleederen wasschen, ende onreyn zijn tot aen den avont. Dit sal een eeuwigh recht zijn den kinderen Israëls, ende den vreemdelingen, die onder hen woonen.

III.11

WIe nu ergens eenen dooden Mensche aen-roert, ⁺ die sal seven dagen onreyn zijn:

+ Num. 31,19. Hagg. 2,14.

12

Die sal sich hier mede ontsondigen op den derden dagh, ende op den sevenden dagh; so wort hy reyn: ende indien hy sich niet op den derden dagh, ende

[fol. 67r]

op den sevenden dagh ontsondigt; so en sal hy niet reyn worden.

13

Maer als yemant ergens eenen dooden Mensche aen-roert, ende sich niet ontsondigen en wilde; die verontreynigt de Wooninge des HEEREN; ende sodanige ziele sal uyt-geroeyt worden uyt Israël: daerom, dat het spreng-water over hem niet gesprengt en is; so is hy onreyn, so lange hy sich niet daer van reynigen en laet.

14

Dit is de wet, als een Mensch in de hutte sterft: Wie in die hutte gaet, ende al wat in die hutte is, sal onreyn zijn seven dagen.

15

Ende alle open gereetschap, die geen decksel noch bant en heeft, dat is onreyn.

16

Oock wie aen-roert op’t velt eenen verslagenen met den sweerde, oft eenen dooden, oft eenes menschen gebeente, oft een graf; die is onreyn seven dagen.

17

So sullen sy nu voor den onreynen nemen van de assche deses verbranden sond-offers, ende vlietende water daer op doen in een vat.

18

Ende een reyn man sal ysop nemen, ⁺ ende in dat water doppen, ende die hutte besprengen, ende alle gereetschap, ende alle zielen die daer in zijn: alsoo oock dien, die eenes dooden gebeente, ofte eenen verslagenen, ofte dooden, ofte een graf aen-geroert heeft.

+ Psal. 51,9.

19

Maer het sal de reyne den onreynen op den derden dagh, ende op den sevenden dagh besprengen; ende hem op den sevenden dagh ontsondigen: ende hy sal sijne kleederen wasschen, ende sich met water baden; so wort hy op den avont reyn.

20

Maer wie onreyn zijn sal, ende sich niet ontsondigen en wil; diens ziele sal uyt-geroeyt worden uyt de Gemeynte: want hy heeft het Heyligdom des HEEREN verontreynigt, ende en is met spreng-water niet besprengt; daerom is hy onreyn.

21

Ende dit sal haer-lieden een eeuwigh recht zijn. Ende de gene oock, die met het spreng-water besprengt heeft, sal sijne kleederen wasschen: ende wie het spreng-water aen-roert, die sal onreyn zijn tot op den avont.

22

Ende al wat die onreyne aen-roert, sal onreyn worden: ende welcke ziele hy sal aen-roeren, sal onreyn zijn tot den avont.