Lutherse Bijbel (1648)

Het xviij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Van der Priesteren ende Leviten ampt. II. Van haer onderhout. III. Van de tienden.

I.1

ENde de HEERE sprack tot Aaron: Ghy, ende uwe sonen, ende uwes vaders huys met u, sult de misdaet des Heyligdoms dragen: ende ghy, ende uwe sonen met u, sult de misdaet uwes Priesterdoms dragen.

2

Maer uwe broederen van den stamme Levi, uwes vaders, sult ghy tot u nemen; dat sy by u zijn, ende u dienen: maer ghy, ende uwe sonen met u, sult zijn voor de Hutte des getuygenisse.

3

Ende sy sullen uwen dienst, ende den dienst der gantscher Hutte waer-nemen: doch tot de gereetschap des Heyligdoms, ende tot den Altaer, en sullen sy niet genaken; dat niet beyde sy ende ghy-lieden en sterft.

4

Maer sy sullen by u zijn, dat sy den dienst waer-nemen aen de Hutte des Stichts in allen ampt der Hutte: ende geen vreemde en sal tot u-lieden genaken.

5

So nemet nu den dienst des Heyligdoms waer, ende den dienst des Altaers: op dat voort-aen niet meer eene verbolgentheyt over de kinderen Israëls en kome.

6

Want siet, Ick hebbe de Leviten uwe broederen genomen uyt de kinderen Israëls, ende u gegeven, den HEERE ten geschencke; dat sy het ampt bedienen aen de Hutte des Stichts.

7

Maer ghy, ende uwe sonen met u, sult uw’ Priesterdom waer-nemen; dat ghy dienet in allerley saken des Altaers, ende binnen achter den voor-hangh: want uw’ Priesterdom geve Ick u tot een ampt ten geschencke: Als een vreemde daer-toe genaeckt, die sal sterven.

II.8

ENde de HEERE sprack tot Aaron: Siet, Ick hebbe u gegeven mijne hef-offeren, van al dat de kinderen Israëls heyligen, voor uw’ priesterlijck ampt, ende uwen sonen, tot een eeuwigh recht.

9

Dat sult ghy hebben van ’t aller-heyligste, dat sy offeren: alle hare gave met al haer spijs-offer, ende met al haer sond-offer, ende met al haer schult-offer, dat sy my geven; dat sal u ende uwen sonen het allerheyligste zijn.

10

Aen de allerheyligste plaetse sult ghy dat eten; ⁺ al wat mannelijck is, dat sal daer van eten; want het sal u heyligh zijn.

+ Lev. 6,16.

11

Ick hebbe oock het hef-offer harer gave aen alle beweeg-offeren der kinderen Israëls, u ende uwen sonen, ende uwe dochteren gegeven, met u, tot een eeuwigh recht: ⁺ wie reyn is in uwen huyse, sal daer van eten.

+ Lev. 22,11.

12

Alle de beste olye, ende alle den besten most, ende koorn, van hare eerstelingen, die sy den HEERE geven, hebbe Ick u gegeven.

13

D’ eerste vruchten van alles dat in haren lande is, die sy den HEERE brengen, sullen uwe zijn: wie reyn is in uwen huyse, sal daer van eten.

14

Al het verbannen in Israël sal uwe zijn.

15

Al wat de baer-moeder breeckt onder allen vleesche, dat sy den HEE-

[fol. 66v]

RE brengen, ⁺ ’t zy een Mensch ofte vee, sal uwe zijn: doch, dat ghy d’eerste Menschen-vrucht lossen laet; ende d’eerste vrucht van een onreyn vee oock lossen laet.

+ Exod. 23.12, 13. cap. 34,19.

16

Maer sy sullen ’t lossen, als ’t een maent out is; ende ghy sult het te lossen geven voor gelt, voor vijf sikels, nae den sikel des Heyligdoms: ⁺ die doet twintigh Gera.

+ Exod. 30,13. Lev. 27,25. Num. 3.47. Ezech. 45,12.

17

Maer d’eerste vrucht van eenen osse, ofte lam, ofte geyte, en sult ghy niet te lossen geven; want sy zijn heyligh: haer bloet sult ghy sprengen op den Altaer, ⁺ ende haer vet sult ghy aen-steken ten Offer des soeten reucks den HEERE. ⁺

+ Lev. 4,7.

+ Lev. 1,9. cap. 7,34.

18

Haer vleesch sal uwe zijn: als oock de beweeg-borst, ende de rechter schouder, uwe is.

19

Alle hef-offeren, die de kinderen Israëls heyligen den HEERE, hebb’ Ick u gegeven ende uwen sonen, ende uwe dochteren met u, tot een eeuwigh recht. Dit sal een onverderflijck ^a verbondt zijn eeuwigh, voor den HEERE, u ende uwen zade met u.

a Verbondt) in ’t Ebr. heet ’et een sout-verbondt, om dat gelijck het sout het vleesch onverderflijck bewaert, alsoo sal oock dit verbondt onverbrekelijck zijn: so spreeckt de Schrifture oock 2 Paral. 13,5. Godt heeft het Rijcke den David gegeven ende den sijnen, met een sout, verbondt.

III.20

ENde de HEERE sprack tot Aaron: Ghy en sult in ^* haer lant niets besitten, oock geen deel onder hen hebben: want ☜Ick ben uw’ deel ende uw’ erf-goet☞, onder de kinderen Israëls.

* Deut. 10,9. cap. 18,2. Jos. 13,14. Ezech. 44,28.

21

Maer den kinderen Levi hebb’ Ick alle tienden gegeven in Israël tot een erf-goet; voor haer ampt, dat sy my doen aen de Hutte des Stichts:

22

Op dat voort-aen de kinderen Israëls niet tot de Hutte des Stichts en genaken, om sonde op sich te laden, ende te sterven.

23

Maer de Leviten sullen het ampt bedienen aen de Hutte des Stichts, ende sy sullen gener misdaet dragen; tot een eeuwigh recht by uwe na-komelingen: ende sy en sullen onder de kinderen Israëls geen erf-goet besitten:

24

Want de tienden der kinderen Israëls, ⁺ die sy den HEERE heffen, hebb’ Ick den Leviten tot een erf-goet gegeven: daerom hebb’ Ick tot hen geseyt, Dat sy onder de kinderen Israëls geen erf-goet besitten en sullen.

+ Lev. 27,30.

25

Ende de HEERE sprack met Mose, seggende:

26

Segt den Leviten, ende spreeckt tot hen: Wanneer ghy de tienden nemet van de kinderen Israëls, die Ick u van hen gegeven hebbe tot uw’ erf-goet; so sult ghy daer van een hef-offer den HEERE doen, t’ elcken de tienden van die tienden.

27

Ende ghy sult sulck uw’ hef-offer achten, als gaeft ghy koorn uyt de schuere, ende ^b de volheyt uyt de pers-kuype.

b Volheyt) Dat is, most, wijn, olye, ende diergelijcken.

28

Alsoo sult ghy oock het hef-offer den HEERE geven van alle uwe tienden, die ghy nemet van de kinderen Israëls; dat ghy sulck hef-offer des HEEREN den Priester Aaron gevet.

29

Van al dat u gegeven wort, sult ghy den HEERE allerley hef-offer geven, van ^c al het beste, dat daer van geheyligt wort.

c Beste) Ebr. heet dit het vette: daer af oock de Rijcke de vette genoemt worden, dat is, de beste in ’t volck, Psal. 17,10. ende 22,13.

30

Ende spreeckt tot hen: Wanneer ghy alsoo het beste daer van heffet; so sal’t den Leviten gerekent worden als een in-komen der schueren, ende als een in-komen der pers-kuype:

31

Ende ghy meugt dat eten in alle plaetsen, ghy ende uwe kinderen: want het is uw’ loon voor uw’ ampt in de Hutte des Sticht.

32

So en sult ghy geene sonde op u laden aen het selve, als ghy het beste daer van heffet; ende niet ontwyen het geheyligde der kinderen Israëls, ende niet sterven.