Lutherse Bijbel (1648)

Het xij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Mirjam ende Aaron murmureren tegen Mose. II. Hoe Godt sulcke murmuratie bestraft ende gestraft heeft. III. Mirjams boete ende genesinge.

I.1

ENde Mirjam ende Aaron spraken tegen Mose, om sijns wijfs wille, de Moorinne, die hy genomen hadde: daerom, dat hy eene Moorinne ten wijve genomen hadde, ende seyden:

2

Spreeckt dan de HEERE alleen door Mose? en spreeckt Hy niet oock door ons? ende de HEERE hoorde ’t.

3

(Doch Mose was een seer ^a geplaegt Mensch, boven alle Menschen op aerden.)

a Geplaegt) Ellendigh, die veel lijden moeste, Psal. 132,1. Gedenckt Davids, ende al sijnes lijdens. Psal. 18,36. Prov. 18,12. Ante gloriam passio.

II.4

ENde schielick sprack de HEERE tot Mose, ende tot Aaron, ende tot Mirjam: Gaet uyt ghy drie tot de Hutte des Stichts! ende sy gingen alle drie uyt.

5

Doe quam de HEERE af in de wolcken-colomne, ende tradt in de deure der Hutte, ende riep Aaron ende Mirjam; ende die beyde gingen uyt.

6

Ende Hy sprack: Hooret mijne woorden! Is yemant onder u een Propheet des HEEREN, dien wil Ick my bekent maken in een gesichte, ofte wil met hem spreken in eenen droom:

7

Maer niet alsoo mijn knecht Mose, ⁺ die in mijnen gantschen huyse getrouw is;

+ Ebr. 3.2, 5.

8

Mondelijck spreeck Ick met hem, ⁺ ende hy siet den HEERE in sijne gedaente, niet door donckere woorden, ofte gelijckenissen; waerom en hebt ghy u dan niet gevreeset tegens mijnen knecht Mose te spreken?

+ Exod. 33,11. Deut. 34,10.

9

Ende de toorn de HEEREN vergramde over hen; ende Hy gingh wegh.

10

Daer-toe de wolcke weeck oock van de Hutte; ende siet, doe was Mirjam melaetsch, als de sneeuw: ende Aaron keerde hem tot Mirjam; ende wiert gewaer, dat sy melaets was.

III.11

ENde sprack tot Mose: Ach mijn Heere! en laet de sonde niet op ons blijven, daer mede wy sottelijck gedaen, ende ons versondiget hebben:

12

Dat dese niet en zy, als yet doots, dat van sijns moeders lijf komt: ’t heeft alreede de helfte van haer vleesch verteert.

13

Mose dan riep tot den HEERE, seggende: Ach Godt, heeltse!

14

De HEERE sprack tot Mose: Wanneer haer vader haer in ’t aengesichte gespogen hadde, en soude sy niet seven dagen haer schamen? laetse sluyten seven dagen buyten ’t leger, daernae laetse weder op-nemen.

[fol. 63v]

15

Alsoo wiert Mirjam seven dagen gesloten buyten ’t leger: ende het volck en toogh niet voorder, tot dat Mirjam op-genomen wiert.

1

Daernae toogh het volck van Hazeroth; ⁺ ende legerde sich inde woestijne Paran.

+ Cap. XIII. Ebr.