Lutherse Bijbel (1648)

Het vj. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Wet der Nazareën. II. Aarons segeninge over de Gemeynte.

I.1

ENde de HEERE sprack met Mose, seggende:

2

Segt den kinderen Israëls, ende spreeckt tot hen: Wanneer een man ofte vrouwe een bysondere ^a gelofte doet den HEERE, sich te onthouden;

a Op Ebreeusch heet dese, Neser; ende wiese houdt, Nasir: waer nae oock onse Heere Jesus Christus Nasarenus heet; om dat Hy de rechte Nasir is.

3

⁺ Die sal sich van wijn ende stercken dranck onthouden: wijn-asijn, ofte asijn van stercken dranck, en sal hy niet drincken; oock niets, dat uyt wijn-besien gemaeckt wort: hy en sal noch versche noch drooge wijn-besien eten,

+ Lev. 10, 9. Jud. 13,7.

4

So langh sulcke sijne gelofte duert: oock en sal hy niets eten, dat men van den wijn-stock maeckt, noch wijn-kernen noch basten.

5

So langh de tijt van sulcke sijne gelofte duert, ⁺ en sal geen scheer-mes op sijn hooft komen; tot dat de tijt uyt is, die hy den HEERE gelooft heeft: want hy is heyligh, ende sal het hayr op sijn hooft vry wassen laten.

+ Jud. 13,5. 1 Sam. 1,11.

6

Den ganschen tijt over, dien hy den HEERE gelooft heeft, en sal hy tot geenen dooden gaen.

7

Hy en sal sich oock niet verontreynigen aen den doot sijnes vaders, sijner moeder, sijnes broeders, ofte sijner suster: want de gelofte sijnes Godts is op sijn hooft.

[fol. 60r]

8

Ende den gantschen tijt over van sijne gelofte sal hy den HEERE heyligh zijn.

9

Ende indien yemant voor hem onversiens schielijck sterft, so wort het hooft sijner gelofte verontreynigt: daerom sal hy sijn hooft bescheeren op den dagh sijner reyniginge, dat is, op den sevensten dagh.

10

Ende op den achtsten dagh sal hy brengen twee tortel-duyven, ofte twee jonge duyven, tot den Priester, voor de deure der Hutte des Stichts.

11

Ende de Priester sal d’eene tot een sond-offer, ende d’andere tot een brand-offer maken; ende hem versoenen, dat hy hem aen eenen dooden versondigt heeft: ende hy sal alsoo sijn hooft op dien selven dagh heyligen:

12

Dat hy den HEERE den tijt sijner gelofte uyt-houde; ende sal een jarigh lam brengen ten schult-offer: maer de voorige dagen sullen te vergeefs zijn, daerom, dat sijne gelofte verontreynigt is.

13

Dit is de wet des verloofden: als de tijt sijner gelofte uyt is; so sal men hem brengen voor de deure der Hutte des Stichts.

14

Ende hy sal brengen sijn offer den HEERE, een jarigh lam sonder gebreck ten brand-offer, ende een jarigh schaep sonder gebreck ten sond-offer, ende eenen ram sonder gebreck ten danck-offer;

15

Ende eenen korf met ongesuerde koecken van meel-bloeme, met olye gemengt, ende ongesuerde vladen met olye bestreken; ende haer spijs-offer, ende hare dranck-offeren.

16

Ende de Priester sal het voor den HEERE brengen; ende sal sijn sond-offer ende sijn brand-offer maken.

17

Ende den ram sal hy ten danck-offer maken den HEERE, mitsgaders den korf met de ongesuerde brooden: ende sal oock sijn spijs-offer ende sijn dranck-offer maken.

18

Ende sal den verloofden het hooft sijner gelofte bescheeren, ⁺ voor de deure der Hutte des Stichts: ende sal het hooft-hayr sijner gelofte nemen, ende op ’t vuyr werpen, dat onder het danck-offer is.

+ Act. 18,18. cap. 21.24, 26.

19

Ende hy sal den gesoden schouder nemen van den ram, ende eene ongesuerde koecke uyt den korf, ende eene ongesuerde vlade, ende salse den verloofden op sijne handen leggen, nae dat hy sijne gelofte af-geschoren heeft:

20

Ende sal ’t voor den HEERE bewegen: dat is heyligh den Priester, met de beweeg-borst, ⁺ ende de hef-schouder: daernae magh die verloofde wijn drincken.

+ Exod. 29.27, 28. Lev. 7.31, 32.

21

Dat is de wet des verloofden, die sijne offerhande den HEERE gelooft, van wegen sijner gelofte; behalven wat hy anders vermagh: gelijck hy gelooft heeft, soo sal hy doen nae de wet sijner gelofte.

II.22

ENde de HEERE sprack met Mose, seggende:

23

Segt Aaron ende sijnen sonen, sprekende: Alsoo sult ghy-lieden seggen tot de kinderen Israëls, ⁺ als ghyse segent:

+ Lev. 9,22. Sir. 36,19. cap. 50,22.

24

☜De HEERE segene u, ende behoede u:

25

De HEERE late sijn aengesichte lichten over u, ende zy u genadigh:

26

De HEERE verheffe sijn aengesichte over u, ende geve u vrede☞.

27

Want ghy sult mijnen Name op de kinderen Israëls leggen; dat Ickse segene.