Lutherse Bijbel (1648)

Het v. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Uytsonderinge der onreynen. II. Versoeninge van wegen de toe-gevoegde schaden. III. Yver-offer ende yver-wet.

I.1

ENde de HEERE sprack met Mose, seggende:

3[2]

Gebiedt den kinderen Israëls, dat sy uyt het leger doen alle melaetsche, ⁺ ende alle die etter-vloeden hebben, ende die aen de dooden onreyn geworden zijn:

+ Lev. 13,46. Lev. 15,2. Lev. 21,1.

3

Beyde man ende wijf sullen sy buyten brengen voor het leger, dat sy haer leger niet en verontreynigen, daer-in Ick onder hen woone.

4

Ende de kinderen Israëls deden alsoo, ende brachtense buyten voor het leger; gelijck de HEERE tot Mose gesproken hadde.

II.5

ENde de HEERE sprack met Mose, seggende:

6

Segt den kinderen Israëls, ende spreeckt tot hen: ⁺ Wanneer een man ofte wijf ergens eene sonde tegen eenen Mensche doet, ende hem aen den HEERE daer-mede versondigt; so heeft die ziele eene schult op haer.

+ Lev. 6.1, 2, 3.

7

Ende sy sullen hare sonde beken-

[fol. 59v]

nen, die sy gedaen hebben, ende sullen hare schult versoenen met de hooft-somme, ⁺ ende daer-en-boven ’t vijfte deel daer toe doen; ende dien geven, aen dien sy sich verschuldiget hebben.

+ Lev. 6,5.

8

Maer en is ’er niemant, dien men ’t betalen soude; so sal men ’t den HEERE geven, ⁺ voor den Priester; behalven den ram der versoeninge, daer mede hy versoent wort.

+ Lev. 6,6.

9

Desgelijcken sal alle heffinge, van al dat de kinderen Israëls heyligen ende tot den Priester brengen, sijne zijn.

10

Ende wie yet heyligt, ⁺ dat sal oock sijne zijn: ende wie yet den Priester geeft, dat sal oock sijne zijn.

+ Lev. 10,12.

III.11

ENde de HEERE sprack met Mose, seggende:

12

Segt den kinderen Israëls, ende spreeckt tot hen: Wanneer ergens eens mans huys-vrouwe haer verliep, ende haer aen hem versondigde:

13

Ende yemant haer vleeschelijck besliep, ende ’t wierde doch den man verborgen voor sijne oogen, ende wierde verheelt gehouden, dat sy onreyn geworden is, ende men en kanse niet overtuygen; want sy en is niet daer in betrapt:

14

Ende de yver-geest ontsteeckt hem, dat hy over sijne huys-vrouwe yvert; sy zij onreyn, ofte niet onreyn:

15

So sal hyse tot den Priester brengen, ende een offer over haer brengen, het tiende deel van een Epha gersten-meels: ende en sal geene olye daer op gieten, noch wierock daer op doen; want het is een yver-offer, ende een gedenck-offer, dat aen de misdaet doet gedencken.

16

Dan salse de Priester by brengen endese voor den HEERE stellen:

17

Ende van ’t heylige water nemen in een aerden vat; ende stof van den vloer der Wooninge in ’t water doen.

18

Ende hy sal die vrouwe voor den HEERE stellen, ende haer hooft ontblooten; ende het gedenck-offer, dat een yver-offer is, op hare handen leggen. Ende de Priester sal in sijne hant bitter vervloeckt water hebben:

19

Ende sal die vrouwe besweeren, ende tot haer seggen: Heeft geen man u beslapen, ende ghy en hebt u niet van uwen man verloopen, dat ghy u verontreynigt hebt; so en sullen u dese bittere vervloeckte wateren niet schaden.

20

Maer indien ghy u van uwen man verloopen hebt, dat ghy onreyn zijt; ende heeft yemant u beslapen, behalven uwen man;

21

(So sal de Priester die vrouwe besweeren met sulcken vloeck, ende sal tot haer seggen:) De HEERE sette u tot eenen vloeck, ende tot een swoer, onder u volck; dat de HEERE uwe heupe vervallen ende uwen buyck swellen late.

22

So gae nu dit vervloeckte water in uw’ lijf, dat uw’ buyck swelle ende uwe heupe vervalle! ende die vrouwe sal seggen: Amen, Amen!

23

Alsoo sal de Priester dese vloec-ken op een cedelken schrijven, ende het met dat bitter water af-wasschen.

24

Ende sal die vrouwe van dat bitter vervloeckte water te drincken geven.

25

Ende als dat bitter vervloeckte water in haer gegaen is; so sal de Priester van hare hant het yver-offer nemen, ende tot een spijs-offer voor den HEERE bewegen, ende dat op den Altaer offeren.

26

Namelijck, hy sal eene hant vol van dat spijs-offer nemen, tot haer gedenck-offer; ende sal het op den Altaer aen-steken: ende hy sal daer nae die vrouwe dat water te drincken geven.

27

Ende als sy dat water gedroncken heeft, is sy dan onreyn, ende heeft haer aen haren man versondigt; so sal dat vervloeckte water in haer gaen, ende haer bitter zijn, dat haer de buyck swellen ende de heupe vervallen sal: ende die vrouwe sal een vloeck zijn onder haer volck.

28

Doch en is eene sulcke vrouwe niet verontreynigt, maer reyn; so en sal ’t haer niet schaden, dat sy kan swanger worden.

29

Dit is de yver-wet, als eene vrouwe haer van haren man verloopt, ende onreyn wort:

30

Oft als eenen man de yver-geest ontsteeckt, dat hy om sijne huys-vrouwe yvert; dat hyse stelle voor den HEERE, ende de Priester met haer doe alles nae dese wet.

31

Ende de man sal onschuldigh zijn aen de misdaet; maer die vrouwe sal haer misdaet dragen.