Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft vijf deelen: I. Geestelijcke hoererye met den Molech. II. Tooverye. III. Ongehoorsame kinderen. IV. Sonden tegen ’t seste Gebodt. V. Ongehoorsaemheyt in ’t gemeyn, ende wederom van tooverye. | |
I.1ENde de HEERE sprack met Mose, seggende: | |
2Segt den kinderen Israëls: Wie onder de kinderen Israëls, of een vreemdelinck die in Israël woont, Ga naar margenoot+ van sijn Ga naar margenoota zaet den Molech geeft, die sal den doot sterven: het volck in ’t lant sal hem steenigen. | |
3Ende Ick wil mijn aengesichte setten tegen sulcken Mensche, ende wil hem uyt sijn volck uyt-roeyen: om dat hy den Molech sijn zaet gegeven, ende mijn Heylighdom verontreynigt, ende mijnen heyligen Name ontheyligt heeft. | |
4Ende indien het volck in ’t lant door de vingeren sien mochte, dien Mensche, die van sijn zaet den Molech gegeven heeft, dat het hem niet en doodde; | |
5So wil doch Ick mijn aengesichte tegen den selven Mensche setten, ende tegen sijn geslachte: ende wil hem, ende alle die hem nae-gehoereert hebben met den Molech, uyt haer volck uyt-roeyen. | |
II.6WAnneer eene ziele haer tot de Waer-seggers ende Teecken-bedieders keeren sal, Ga naar margenoot+ dat sy hen nae-hoereert; so wil Ick mijne aengesichte tegen deselve ziele setten, ende wilse uyt haer volck uyt-roeyen. | |
8Ende houdet mijne in-settingen, ende doetse: want Ick ben de HEERE, die u heyligt☞. | |
III.9WIe sijnen vader ofte sijne moeder vloeckt, Ga naar margenoot+ die sal den doot sterven: sijn bloet zy op hem! om dat hy sijnen vader ofte sijne moeder gevloeckt heeft. | |
IV.10WIe over-spel doet met yemants wijf; Ga naar margenoot+ die sal den doot sterven, beyde d’ over-speelder ende d’over-speeldersse: daerom, dat hy met sijnes naesten wijf over-spel gedaen heeft. | |
11Als yemant by sijnes vaders wijf slaept, Ga naar margenoot+ dat hy sijnes vaders schaemte ontbloot; die sullen beyde den doot sterven: haer bloet zy op hen! | |
12Als yemant by sijne schoon-dochter slaept; Ga naar margenoot+ so sullen sy beyde den doot sterven: want sy hebben eene schande begaen; haer bloet zy op hen! | |
13Als yemant by eenen jongen slaept, Ga naar margenoot+ gelijck by een wijf; die hebben eenen grouwel gedaen, ende sullen beyde den doot sterven: haer bloet zy op hen! | |
14Als yemant een wijf neemt, Ga naar margenoot+ ende hare moeder daer toe; die heeft een laster begaen: men sal hem met vyer verbranden, ende haer beyde oock; op dat geen laster en zy onder u. | |
15Als yemant by een vee leyt; Ga naar margenoot+ die sal den doot sterven: ende dat vee sal men dooden. | |
16Als eene vrouwe ergens tot een vee naedert, dat sy met dat selve te doen heeft; die sult ghy dooden, ende dat vee oock, den doot sullen sy sterven: haer bloet zy op hen! | |
17Als yemant sijne suster neemt, Ga naar margenoot+ sijnes vaders dochter, ofte sijner moeder dochter, ende hare schaemte besiet, ende sy wederom sijne schaemte; dat is eene bloet-schande: die sullen uyt-geroeyt worden voor de lieden hares volcks: want hy heeft sijner suster schaemte ontbloot, hy sal sijne misdaet dragen. | |
18Wanneer een man by eene vrouwe slaept ter tijt harer kranckheyt, Ga naar margenoot+ ende ontbloot hare schaemte, ende ontdeckt | |
[Folio 52v]
| |
hare fonteyne; ende sy ontbloot de fonteyne hares bloets: die sullen beyde uyt haer volck uytgeroeyet worden. | |
19Uwer moeder suster schaemte, Ga naar margenoot+ ende uwes vaders suster schaemte en sult ghy niet ontblooten: want een soodanige heeft sijne naeste bloet-vriendinne ontbloot; ende sy sullen hare misdaet dragen. | |
20Als yemant by sijnes vaders broeders wijf slaept, Ga naar margenoot+ die heeft sijnes ooms schaemte ontbloot: sy sullen hare sonde dragen; sonder kinderen sullen sy sterven. | |
21Als yemant sijnes broeders wijf neemt, Ga naar margenoot+ dat is een schandelijcke daet: sy sullen sonder kinderen zijn, daerom, dat hy heeft sijnes broeders schaemte ontbloot. | |
V.22SOo houdet nu alle mijne insettingen, ende mijne rechten, ende doet daer nae: op dat u-lieden niet dat lant uyt en spouwe, Ga naar margenoot+ daer in Ick u voere, dat ghy daer in woonet. | |
23Ende en wandelt niet in de in-settingen der Heydenen, Ga naar margenoot+ die Ick voor u-lieden sal uyt-stooten: want sulcks alles hebben sy gedaen; ende Ick hebbe eenen grouwel aen hen gehadt. | |
24Maer u-lieden segge Ick: Ghy sult haer lant besitten; want Ick wil u een lant tot een erve geven, Ga naar margenoot+ daer melck ende honigh in vloeyt: Ick ben de HEERE uwe Godt, die u van de Volckeren af-gesondert heeft: | |
25Dat ghy oock af-sonderen sult het reyne vee van ’t onreyne, Ga naar margenoot+ ende de onreyne vogelen van de reyne: ende uwe ziele niet en verontreyniget aen ’t vee, aen de vogelen, ende aen al dat op aerden kruypt, dat Ick voor u af-gesondert hebbe, dat het u onreyn zy. | |
26☜Daerom sult ghy my heyligh zijn; want Ick de HEERE ben heyligh☞, Ga naar margenoot+ die u af-gesondert heeft van de Volckeren; op dat ghy mijne waret. | |
27Als nu een man of wijf een Waer-segger ofte Teecken-bedieder zijn sal; Ga naar margenoot+ die sullen den doot sterven: men salse steenigen, haer bloet zy op hen! |
|