Lutherse Bijbel (1648)

Het xxiiij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Godts bevel aen Mose, om de tseventigh Outste by den bergh te brengen. II. Bevestiginge des verbondts. III. Godt verschijnt voor de tseventigh Outste. IV. Mose gaet op den bergh.

I.1

ENde Hy sprack tot Mose: Klimt op tot den HEERE, ghy ende Aaron, Nadab ende Abihu, ende de tseventigh Outste Israëls; ende biddet aen van verre.

2

Maer Mose alleen naedere sich tot den HEERE; ende en laet gene niet toe naederen: ende het volck en kome oock niet met hem op.

3

Mose quam, ende verhaelde den volcke alle de woorden des HEEREN, ⁺ ende alle de rechten: doe antwoordde al dat volck met eene stemme, ende seyden: Alle woorden, die de HEERE gesproken heeft, willen wy doen.

+ Exod. 19,8. cap. 24,7. Deut. 5,27.

II.4

DOe schreef Mose alle woorden des HEEREN; ende hy maeckte hem des morgens vroegh op, ende bouwde eenen Altaer beneden aen den bergh, met twaelf colomnen, nae de twaelf stammen Israëls.

5

Ende hy sondt henen jongelingen uyt de kinderen Israëls; dat sy brand-offeren daer op offerden, ende danck-offeren den HEERE, van varren.

6

Ende Mose nam de helfte des bloets, ende dede ’t in een becken; de ander helfte des bloets sprengde hy op den Altaer.

7

Ende nam het boeck des verbondts, ende las het voor de ooren des volcks: ende doe sy seyden; Al wat de HEERE gesproken heeft, willen wy doen, ende gehoorsamen:

8

Doe nam Mose dat bloet, ⁺ ende sprengde het volck daer mede, ende sprack: ☜Siet, dat is het bloet des verbondts, ’t welck de HEERE met u-lieden maeckt, over alle dese woorden☞.

+ Ebr. 9,20. 1 Pet. 1,2.

III.9

DOe klommen Mose ende Aaron, Nadab ende Abihu, ende de tseventigh Ouste Israëls, opwaerts;

10

Ende sagen den Godt Israëls: onder sijne voeten was het gelijck een schoon Saphyr, ende gelijck de gestalte des Hemels, als hy klaer is.

11

Ende Hy en liet ^a sijne hant niet over de selve Overste in Israël: ende doe sy Godt gesien hadden, aten ende droncken sy.

a Sijne hant) Hy en verschricktse niet met donder ende blixem, gelijck te voren ’t volck verschrickt wiert, cap. 20,18.

IV.12

ENde de HEERE sprack tot Mose: Komt tot my op den bergh, ende blijft aldaer; dat Ick u geve steenen tafelen, ende Wet, ende geboden, die Ick geschreven hebbe, die ghy hen leeren sult.

13

Doe maeckte hem Mose op, ende sijn dienaer Iosua: ende Mose klam op den bergh Godts.

14

Ende hy seyde tot de Outste: Blijft ghy hier, tot dat wy weder tot u komen: siet, Aaron ende Hur zijn by u; heeft ye-

[fol. 35r]

mant eenige sake, die kome voor deselve.

15

Doe nu Mose op den bergh quam; so bedeckte eene wolcke den bergh:

16

Ende de heerlijckheyt des HEEREN woonde op den bergh Sinai, ende bedeckte hem [met] de wolcke ses dagen: ende Hy riep Mose aen den sevensten dagh uyt de wolcke.

17

Ende het aensien der heerlijckheyt des HEEREN was als een verteerende vyer, ⁺ op den top dies berghs, voor de kinderen Israëls.

+ Ebr. 12,29.

18

Ende Mose ginck midden in de wolcke, ⁺ ende klam op den bergh: ende hy bleef op dien bergh veertigh dagen, ende veertigh nachten.

+ Exod. 34,28. Deut. 9.9,18.