Lutherse Bijbel (1648)

Het xx. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Hoe Godt de tien geboden van den Hemel heeft uyt-gesproken. II. Hoe ’t volck daer over is verschrickt. III. Twee Altaren sullen gebouwt worden.

I.1

ENde Godt sprack alle dese woorden: ⁺

+ De tien geboden.

2

☜Ick ben de HEERE uwe Godt, ⁺ die Ick u uyt Egypten-lant, uyt den dienst-huyse, gevoert hebbe:

+ Exod. 13,3. Deut. 5,6. Psal. 81,10.

3

Ghy en sult geen andere Goden neven my hebben.

4

Ghy en sult u geen beelt noch ergens eene gelijckenisse maken, ⁺ noch van ’t gene dat boven in den Hemel, noch van ’t gene dat beneden op der Aerden, noch van ’t gene dat in ’t water onder der Aerden is:

+ Lev. 26,1. Psal. 97,7.

5

En bidtse niet aen, ende en dient hen niet: want Ick de HEERE uwe Godt, ben een yverigh Godt; die daer besoeckt der vaderen misdaet aen de kinderen, tot in ’t derde ende vierde lidt, die my haten:

6

Ende doe barmhertigheyt aen vele duysenden, die my lief hebben, ende mijne geboden houden:

[fol. 33r]

7

Ghy en sult den Name des HEEREN uwes Godts niet misbruycken: ⁺ want de HEERE en sal dien niet ongestraft laten, ⁺ die sijnen Name misbruyckt.

+ Lev. 19,12. Deut. 5,11. Matth. 5,33.

+ Lev. 24,16.

8

Gedenckt des Sabbath-daegs, ⁺ dat ghy hem heyligt:

+ Exod. 23,12. cap. 31,14. cap. 34,21. cap. 35,2. Deut. 5,13. Jer. 17,21. Ezech. 20,12. Luc. 13,14.

9

Ses dagen sult ghy arbeyden, ⁺ ende al ^a u werck doen:

+ Lev. 23,3. Neh. 10,31. Esa. 56,2. cap. 98,13.

a Al u werck) dat is, wat ghy te doen hebt.

10

Maer aen den sevensten dagh is de Sabbath des HEEREN uwes Godts: dan en sult ghy geen werck doen, noch uw’ soon, noch uwe dochter, noch uw’ knecht, noch uwe dienst-maegt, noch uw’ vee, noch uw’ vreemdelinck, die in uwe poorten is:

11

Want in ses dagen heeft de HEERE Hemel ende Aerde gemaeckt, ⁺ ende de Zee, ende alles wat daer in is; ende Hy ruste aen den sevensten dagh: daerom segende de HEERE den Sabbath-dagh, ende heyligde hem.

+ Gen. 2.1, 2, 3.

12

Ghy sult uwen vader ende uwe moeder eeren; ⁺ op dat ghy langh leeft in den lande, dat u de HEERE uwe Godt geeft.

+ Deut. 5,16. Matth. 15,4. Eph. 6,2.

13

Ghy en sult niet dooden. ⁺

+ Matth. 5,21. Math. 5,27.

14

Ghy en sult geen overspel doen.

15

Ghy en sult niet stelen.

16

Ghy en sult geen valsche getuygenisse spreken tegen uwen naesten.

17

Ghy en sult niet begeeren uwes naesten huys. Ghy en sult niet begeeren uwes naesten wijf, noch sijnen knecht, noch sijne dienst-maegt, noch sijnen osse, noch sijnen esel, noch alles dat uwe naeste heeft☞.

II.18

ENde al het volck sagh den donder ende blixem, ende het geluyt der basuyne, ende den bergh roocken: maer doe sy sulcks sagen, vluchteden sy, ende traden van verre; ⁺

+ Deut. 5.25, 27. cap. 18,16. Ebr. 12,19.

19

Ende spraken tot Mose: Spreeckt ghy met ons; wy sullen gehoor geven: ende en laet Godt niet met ons spreken; wy mochten anders sterven.

20

Maer Mose sprack tot den volcke: ☜En vreeset u niet! want Godt is gekomen, op dat Hy u versochte, ende dat sijne vreese u voor oogen zy; dat ghy niet en sondigdet☞. ⁺

+ Exod. 19,16. Ebr. 12,18.

21

Also tradt het volck van verre: maer Mose naederde tot het donckere, daer Godt in was.

III.22

ENde de HEERE sprack tot hem: Alsoo sult ghy den kinderen Israëls seggen: Ghy hebt gesien, dat Ick met u-lieden van den Hemel gesproken hebbe:

23

Daerom en sult ghy niets neven my maken: silveren ende goudene Goden en sult ghy u niet maken. ⁺

+ Exod. 27,1. cap. 38,1.

24

Eenen Altaer van aerde maeckt my, daer op ghy uwe brand-offeren ende danck-offeren, uwe schapen ende runderen offert: want ☜aen welcke plaetse Ick mijnes Naems gedachtenisse stichten sal, ⁺ daer wil Ick tot u komen, ende u segenen☞.

+ Deut. 27.5, 6. Jos. 8.30, 31.

25

Ende indien ghy my eenen steenen Altaer wilt maken, so en sult ghy dien niet van gehouwene steenen bouwen: want so ghy met u houw-yser daer over komt, so sult ghy hem ontheyligen.

26

Ghy en sult oock niet op trappen tot mijnen Altaer klimmen; op dat uwe schaemte niet ontdeckt en worde voor hem.