Lutherse Bijbel (1648)

Het xviij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Iethro, Mosis schoon-vader komt in’t leger. II. Iethro wort tot Godt bekeert. III. Iethros raet om Richters te bestellen, dewelcke geringe saken oordeelen souden. IV. Mose volgt alsulcken raet.

I.1

ENde doe Iethro, ⁺ de Priester in Midian, Mosis schoon-vader, hoorde al wat Godt gedaen hadde met Mose, ende sijnen volcke Israël; dat de HEERE Israël hadde uyt Egypten gevoert:

+ Exod. 2,16. cap. 3,1.

2

So nam hy Zipora, Mosis huys-vrouwe, die hy hadde te rugge gesonden;

3

Met hare twee sonen: ⁺ d’ een hiet Gerson; want hy sprack: Ick ben een gast geworden in vreemden lande.

+ Exod. 2,22.

4

Ende d’ ander, Eliëser; want [hy sprack:] De Godt mijnes vaders is mijne hulpe geweest, ende heeft my gereddet van den sweerde Pharaos.

5

Doe nu Iethro, Mosis schoon-vader, ende sijne sonen ende sijne huys-vrouwe, tot hem quamen in de woestijne, aen den bergh Godts, daer hy hem gelegert hadde:

6

So liet hy Mose seggen: Ick Iethro, uw’ schoon-vader, ben tot u gekomen, ende uwe huys-vrouwe, ende hare beyde sonen met haer.

7

Doe gingh hem Mose te gemoete nae buyten, ende neygde sich [voor hem], ende kuste hem: ende doe sy hen onder malkanderen gegroetet hadden, so gingen sy in de hutte.

8

Doe verhaelde Mose sijnen schoon-vader alles, wat de HEERE aen Pharao ende den Egyptenaren gedaen hadde, Israëls halven; ende alle de moeyte, die hen op dien wegh ontmoett was; ende datse de HEERE gereddet hadde.

II.9

MAer Iethro verheugde hem over al het goet, dat de HEERE Israël gedaen hadde: dat Hyse gereddet hadde van der Egyptenaren hant.

10

Ende Iethro sprack: Gelooft zy de HEERE, die u-lieden gereddet heeft van der Egyptenaren ende Pharaos hant: Die weet sijn volck van der Egyptenaren hant te redden!

11

Nu weet ick, ⁺ dat de HEERE grooter is, dan alle goden: daerom dat sy hoogh-moet aen hen geoeffent hebben.

+ Exod. 1.10, 16, 22. cap. 5,7. cap. 14,18.

12

Ende Iethro, Mosis schoon-vader, nam brand-offer, ende offerde Gode: doe quam Aaron, ende alle de Outste in Israël, met Mosis schoon-vader het broot te eten, voor Godt.

III.13

DEs anderen morgens sette hem Mose, om het volck te richten: ende ’t volck stont om Mose henen, van den morgen aen tot den avont.

14

Maer doe sijn schoon-vader sagh alles, wat hy met den volcke dede, sprack hy: Wat is’t, dat ghy doet met den volcke? waerom sitt ghy alleene; ende al het volck staet om u henen, van den morgen aen tot den avont?

15

Mose antwoordde hem: Dit volck komt tot my, ende vraegt Godt om raet:

16

Want als sy wat te doen hebben, so komen sy tot my, dat ick richte tusschen eenen yegelijcken, ende sijnen naesten; ende wijse hen Godts rechten, ende sijne wetten.

17

Sijn schoon-vader sprack tot hem: ’t En is niet goet, dat ghy doet.

18

Ghy maeckt u te moede; daer toe dit volck oock, dat met u is: dese sake is u te swaer; ghy en kontse alleen niet uyt-richten.

19

Maer hoort nae mijne stemme; ick wil u raden, ende Godt sal met u zijn: Neemt ghy het volck waer voor Godt, ende brengt de saken voor Godt.

20

Ende stelt hen de rechten ende wetten: dat ghyse leert den wegh, daer in sy wandelen; ende de wercken, die sy doen sullen.

21

☜Maer siet u omme onder al het volck nae redelijcke lieden, ⁺ die Godt vreesen, waerachtigh, ende der gierigheyt vyant zijn: die sett over hen; sommige over duysent, over hondert, over vijftigh, ende over tien:

+ Deut. 1.9, 13.

22

Dat sy dit volck alle tijt richten; maer indien een groote sake is, dat sy deselve aen u brengen, ende dat sy alle kleyne saken richten: so sal ’t u lichter worden, ende sy sullen met u dragen☞.

23

Indien ghy dat doet, so kont ghy uyt-richten wat u Godt gebiedt; ende al dit volck kan met vrede aen sijne plaetse komen.

IV.24

MOse hoorde nae sijnes schoon-vaders woort; ende dede alles, wat hy seyde:

25

Ende verkoos redelijcke lieden, ⁺ uyt’et gantsche Israël; ende maecktese tot Hoofden over’t volck: sommige over duysent, over hondert, over vijftigh, ende over tien:

+ Num. 11,16. Deut. 1,15.

26

Dat sy het volck alle tijt richteden: maer wat sware saken waren, tot Mose brachten; ende sy alle de kleyne saken richteden.

27

Also liet Mose sijnen schoon-vader in sijn lant trecken.