Lutherse Bijbel (1648)

Het xvij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. De reyse nae Raphidim, ende hoe ’t volck ten derden mael heeft gemurmureert van wegen des dorstes. II. Het wonder-werck, hoe ’t water uyt eenen rots-steen in Horeb gekomen. III. Amalek wort van Israël geslagen, ende wat daer by geschiedt is.

I.1

ENde de gantsche Gemeynte der kinderen Israëls toogh uyt de woestijne Sin, hare dagh-reysen, gelijck hen de HEERE beval; ende sy legerden haer in Raphidim: daer en hadde ’t volck geen water te drincken.

2

Ende sy twisteden met Mose, ⁺ ende spraken: Gevet ons water, dat wy drincken. Mose sprack tot hen: Wat twistet ghy met my? waerom versoecket ghy den HEERE?

+ N.mu 20, etc.

3

Maer doe het volck aldaer dorstede nae water, soo murmureerden sy tegen Mose, ende spraken: Waerom hebt ghy ons laten uyt Egypten trecken, op dat ghy ons, onse kinderen ende vee, van dorste liet sterven.

II.4

MOse riep tot den HEERE, seggende: Hoe sal ick met desen volcke doen? ’t en feylt niet veel, of sy sullen my noch steenigen.

5

De HEERE sprack tot hem: ⁺ Gaet henen voor den volcke, ende neemt eenige Outste van Israël met u: ende neemt uwen staf in uwe hant, daer mede ghy het water sloegt; ende gaet henen:

+ Exod. 7,20. cap. 14.16, 21.

6

Siet, Ick wil aldaer staen voor u, ⁺ op eenen rots-steen in Horeb: daer sult ghy den rots-steen slaen; so sal ’er water uyt-loopen, dat het volck drincke: Mose dede alsoo voor de Outste van Israël.

+ Num. 20,9. Psal. 78.15, 16. ende 104,18. 1 Cor. 10,4.

7

Doe hiet men die plaetse, ⁺ Massa ende Meriba; ⁺ om des twistes wille der kinderen Israëls, ende om dat sy den HEERE versocht ende geseyt hadden: Is de HEERE onder ons, of niet?

+ Psal. 81,8. ende 95,8.

+ Massa) heet, versoeckinge. Meriba) heet, twist.

III.8

DOe quam Amalek, ⁺ ende streedt tegen Israël in Raphidim.

+ Deut. 25.17, 18.

9

Ende Mose sprack tot Iosua: Kiest ons mannen, treckt uyt, ende strijdt tegen Amalek: morgen wil ick op des heuvels top staen, ende den staf Godts in mijne hant hebben.

10

Ende Iosua dede gelijck hem Mose seyde, dat hy tegen Amalek streede: maer Mose, Aaron, ende Hur, gingen op den top des heuvels.

11

Ende dewijle Mose sijne handen op-hief, so won Israël; maer als hy sijne handen neder-liet, so won Amalek.

12

Maer de handen Mose wierden swaer; daerom namen sy eenen steen, ende leyden dien onder hem, dat hy hem daer op settede: maer Aaron ende Hur onder-hielden hem sijne handen, op een yegelijcke

[fol. 32r]

zijde een. Also bleven sijne handen stijf, tot dat de Sonne onder-gingh.

13

Ende Iosua dempte den Amalek, ende sijn volck, door des sweerts scherpte.

14

Ende de HEERE sprack tot Mose: ⁺ Schrijft dit ter gedachtenisse in een boeck, ende beveelt ’et in de ooren Iosua: want Ick wil den Amalek onder den Hemel uyt-delgen, dat men sijner niet meer en gedencke.

+ Num. 24,20. Deut. 25.17, 18, 19. 1 Sam. 15.2, 3.

15

Ende Mose bouwde eenen Altaer; ende hiet hem, de HEERE Nissi:

16

Want hy sprack; Het is een merck-teecken by den stoel des HEEREN, dat de HEERE strijden sal tegen Amalek, van kint tot kints-kint.