Lutherse Bijbel (1648)

Het xiij. Capittel.

Heeft twee deelen: I. Wet van allerley eerst-geboorte den Heere te heyligen. II. Der kinderen Israëls reyse uyt Egypten.

I.1

ENde de HEERE sprack met Mose, seggende:

2

Heyligt my alle eerst-geboorte, ⁺ die allerley baer-moeder breeckt, by de kinderen Israëls, beyde onder de menschen ende het vee: [want] sy zijn mijne.

+ Exod. 22.29, 30. cap. 34,19. Lev. 27.25, 26. Num. 3,13. cap. 8,17. cap. 18.15, 16. Deut. 15,19. Ezech. 44,30. Luc. 2,23.

3

Doe sprack Mose tot den volcke: Gedencket aen desen dagh, op den welcken ghy-lieden uyt Egypten, uyt den dienst-huyse, gegaen zijt; dat de HEERE u met eene machtige hant van hier heeft uyt-gevoert: daerom en sult ghy geen suer-deegh eten.

4

Heden zijt ghy-lieden uyt-gegaen, ⁺ in de maent ^a Abib.

+ Exod. 23,15.

a Abib) Is de maent, welcke wy April heeten; want de Ebreën beginnen haer nieuwe jaer, volgens de nature, wanneer alle dingen op ’t nieuw groeyen ende wassen, ende uyt-slaen: daerom heet sy oock mensis novorum, om dat alsdan alles nieuw wort.

5

Als u nu de HEERE brengen sal in ’t lant der Cananiten, Hethiten, Amoriten, Heviten ende der Iebusiten, ’t welck Hy uwen vaderen gesworen heeft u te geven; een lant, daer melck ende honigh in vloeyt: so sult ghy desen dienst houden in deser maent.

6

Seven dagen sult ghy ^b ongesuert broot eten; ende aen den sevensten dagh is des HEEREN Feest.

b Ongesuert broot) Soo hart wort het suer-deegh verboden, op dat men immers het loutere Euangelium ende Godts genade, niet onse wercken ende Wet, sal prediken nae de verrijsenisse Christi: gelijck S. Paulus 1 Cor. 5.6, 8. oock aen-wijst: ende is sulck eten niets anders, dan gelooven aen Christum.

7

^* Daerom sult ghy seven dagen ongesuert broot eten, dat by u geen suer-deegh, noch gesuert broot gesien en worde in alle uwe plaetsen.

* 1 Cor. 5,8.

8

Ende sult uwen sonen seggen aen den selven dagh: [Sulcx houden wy] om dies wille, dat ons de HEERE gedaen heeft, doe wy uyt Egypten trocken.

9

Daerom sal ’t u een teecken zijn in uwe hant, ende een gedenck-teecken voor uwe oogen; op dat des HEEREN Wet zy in uwen monde: om dat u de HEERE met eene machtige hant uyt Egypten gevoert heeft.

10

Daerom houdet dese wijse tot sijner tijt, jaerlijcx.

11

Als u nu de HEERE in ’t lant der Cananiten gebracht heeft, gelijck Hy u ende uwen vaderen gesworen heeft; ende het u gegeven:

12

So sult ghy uyt-scheyden den HEERE alles, ⁺ wat de baer-moeder breeckt, ende d’eerst-geboorte onder’t vee, dat een manneken is.

+ Num. 8,17. Ezech. 44,30.

13

D’eerst-geboorte van eenen esel sult ghy lossen, ⁺ met een lam: maer indien ghyse niet en losset, so breeckt haer den necke: maer alle eerste menschen-geboorte onder uwe kinderen sult ghy lossen.

+ Exod. 34,20.

14

Ende als u heden of morgen uw’

[fol. 30r]

kint sal vragen: Wat is dat? soo sult ghy tot hem seggen: De HEERE heeft ons met eene machtige hant uyt Egypten, uyt den dienst-huyse, gevoert.

15

Want doe Pharao hart was ons los te laten; sloegh de HEERE alle eerst-geboorte in Egypten-lant, van der menschen eerst-geboorte aen, tot aen de eerst-geboorte des vees: daerom offere ick den HEERE alles wat de baer-moeder breeckt, dat een manneken is; ende d’eerst-geboorte mijner kinderen losse ick.

16

Ende dat sal u een teecken in uwe hant zijn, ende een gedenck-teecken voor uwe oogen; dat ons de HEERE heeft met eene machtige hant uyt Egypten gevoert.

II.17

DOe nu Pharao het volck gelaten hadde, soo en voerdese Godt niet [op] de strate door der Philisteën-lant, die de naeste was: want Godt gedachte; Het moghte den volcke berouwen, als sy den strijt sien souden, ende wederom in Egypten keeren:

18

Daerom voerde Hy het volck omme, op de strate door de woestijne aen de ^c Schelf-zee: ende de kinderen Israëls trocken ^d gewapent uyt Egypten-lant.

c Schelf-zee) De Griecken noemense de roode Zee, van ’t roode zant op den gront; maer de Ebreën noemense de Schelf-zee, van’t schelf ofte biesen.

d Gewapent) Ebr. gevijft: wat dat zy, laten wy andere soecken: of ’t zy, dat sy by vijf hoopen getogen; of by vijven nevens malkanderen gegaen zijn; of wat sulck vijf zy. Want van de vijfste ribbe, die ’t harnasch raeckt aen ’t lichaem (gelijck de Ioden alhier voor-geven) en verstaen wy niets.

19

Ende Mose nam met sich ’t gebeente Josephs; ^* want hy hadde eenen eedt van de kinderen Israëls genomen, seggende: Godt sal u-lieden besoecken; soo voeret dan mijn gebeente met u-lieden van hier.

* Gen. 50,25. Jos. 24,32. Ebr. 11,22.

20

Alsoo trocken sy uyt van Suchoth: ende legerden ⁺ haer in Etham, voor aen de woestijne.

+ Num. 33,6.

21

Ende de HEERE toogh voor haer henen des ⁺⁺ daegs in een wolcken-colomne, dat Hyse den rechten wegh voerde; ende des nachts in een vyer-colomne, dat Hy hen luchtede, om te reysen dagh ende nacht.

++ Exod. 4,38. Num. 14,14. Deut.1,33. Neh. 9.12, 19. Psal. 78,14. ende 105,39. 1 Cor. 10,1.

22

De wolcken-colomne en weeck nimmermeer van’t volck, des daegs; noch de vyer-colomne, des nachts.