Lutherse Bijbel (1648)

Het vj. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Godt verhaelt sijn bevel wederom. II. Des volcks ongeloof. III. Mosis swackheyt in ’t geloove. IV. ’t Geslacht-register van Ruben, Simeon ende Levi.

I.2

ENde Godt sprack met Mose, ende seyde tot hem: Ick ben de HEERE;

3

Ende Ick ben verscheenen den Abraham, ⁺ Isaac, ende Iacob, dat Ick haer Almachtige Godt zijn wilde: maer mijn Naem HEERE, is hen ^a niet geopenbaert geworden.

+ Gen. 17,1. cap. 26,24. cap. 28,13.

a Niet geopenbaert) De Patriarchen hebben Godt wel gekent; maer een sulcke openbare gemeene predicatie en was doe ter tijt van Godt noch niet op-gegaen, gelijck door Mosen ende Christum geschiedt is.

4

Oock hebbe Ick mijn verbondt met hen op-gericht, dat Ick hen geven wil het lant Canaan, het lant herer vreemdelinckschap, daer in sy vreemdelingen geweest zijn.

5

Ende oock hebbe Ick gehoort de wee-klage der kinderen Israëls, dewelcke de Egyptenaren met hof-diensten beswaren; ende hebbe aen mijn verbondt gedacht.

6

Daerom segt den kinderen Israëls: Ick ben de HEERE, ende wil u-lieden uyt-voeren van uwe lasten in Egypten,ende wil u redden van uwe hof-diensten, ende wil u verlossen door eenen uyt-gestreckten arm, ende door groote gerichten.

7

Ende wil u-lieden aen-nemen my tot een volck, ⁺ ende wil uw’ Godt zijn: dat ghy-lieden bevinden sult, dat Ick de HEERE ben, uwe Godt, die u uyt-gevoert hebbe van den last Egypti:

+ Gen. 17,7.

8

Ende u-lieden brachte in dat lant, daer over Ick hebbe ^b mijne hant op-geheven, dat Ick ’t geven soude Abraham, Isaac, ende Iacob: dat wil Ick u-lieden geven tot eygen, Ick de HEERE.

b Mijne hant op-geheven) Dat is, gesworen; ut supra Gen. 22,16.

II.9

MOse seyde sulcx den kinderen Israëls: doch sy en hoorden hem niet, van wegen suchten ende angst, ende van wegen harden arbeyt.

III.10

DOe sprack de HEERE met Mose, seggende:

11

Gaet in, ende spreeckt met Pharao, den Koninck in Egypten, dat hy de kinderen Israëls uyt sijn lant [trecken] late.

12

Maer Mose sprack voor den HEERE, seggende: ⁺ Siet, de kinderen Israëls en hooren my niet; hoe soude my dan Pharao hooren? daer toe ben ick van onbesnedene lippen.

+ Exod. 4,10.

13

Alsoo sprack de HEERE met Mose ende Aaron, ende gaf hen bevel aen de kinderen Israëls, ende aen Pharao den Koninck in Egypten; om de kinderen Israëls uyt Egypten-lant te voeren.

IV.14

DIt zijn de hoofden in een yegelijck geslachte der vaderen. De kinderen Rubens, ⁺ des eersten soons Israëls, zijn dese: Hanoch, Pallu, Hezron, ende Charmi: dat zijn de geslachten van Ruben.

+ Gen. 46,9. Num. 26,5. 1 Par. 6,3.

[fol. 26v]

15

De kinderen Simeons zijn dese: Iemuël, Iamin, Ohad, Iachin, Zohar, ende Saul, de soon des Cananëischen wijfs. Dat zijn Simeons geslachten.

16

Dit zijn de namen der kinderen Levi in hare geslachten: ⁺ Gerson, Kahath, ende Merari; maer Levi wiert hondert ende seven-en-dertigh jaer out.

+ Gen. 46,11. Num. 3,17, 18. cap. 26,57. 1 Paral. 7,1.

17

De kinderen Gersons zijn dese: Libni ende Simei, in hare geslachten.

18

De kinderen Kahachs zijn dese: ⁺ Amram, Iezehar, Hebron, ende Usiel: maer Kahath wiert hondert ende drie-en-dertigh jaer out.

+ 1 Par. 6,18. cap. 23,12.

19

De kinderen Merari zijn dese: Mahali ende Musi. Dat zijn de geslachten Levi, in hare stammen.

20

Ende Amram nam zijne moeye, ⁺ Iochebed, ten wijve; die baerde hem Aaron ende Mose: maer Amram wiert hondert ende seven-en-dertigh jaer out.

+ Exod. 2,1. Num. 26,59.

21

De kinderen Iezehars zijn dese: Korah, Nepheg, ende Sichri.

22

De kinderen Usiels zijn dese: Misaël, Elzaphan, ende Sithri.

23

Aaron nam ten wijve Eliseba, de dochter Amminadabs, Nahassons suster; die baerde hem Nadab, Abihu, Eleazar ende Ithamar.

24

De kinderen Korah zijn dese: Assir, Elkana, ende Abi-asaph. Dat zijn de geslachten der Koriten.

25

Maer Eleazar, Aarons soon, die nam een van de dochteren Putiëls ten wijve; die baerde hem den Pinehas. Dat zijn de hoofden onder de vaderen van der Leviten geslachten.

26

Dit is die Aaron ende Mose, ⁺ tot dewelcke de HEERE sprack: Voeret de kinderen Israëls uyt Egypten-lant, met hare heyren.

+ Act. 7,36.

27

Sy zijn ’t, die met Pharao den Koninck in Egypten spraken; op dat sy de kinderen Israëls uyt Egypten voerden: namelijck, Mose ende Aaron.

28

Ende in dien dage sprack de HEERE met Mose in Egypten-lant:

29

Ende seyde tot hem: Ick ben de HEERE; spreeckt met Pharao, den Koninck in Egypten, alles wat Ick met u spreke.

30

Ende Mose antwoordde voor den HEERE: ⁺ Siet, ick ben van onbesnedene lippen; hoe sal my dan Pharao hooren?

+ Exod. 4,10. cap. 6,12.