Lutherse Bijbel (1648)

Het iij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. De Soon Godts verschijnt Mose in den bosch. II. Belofte van des volcx Israëls verlossinge. III. Mosis twee-voudige weygeringe. IV. Godt vernieuwt sijn bevel aen Mose.

I.1

MAer Mose hoedde de schapen Iethros, sijnes schoon-vaders, des Priesters in Midian; ende dreef de schapen achter in de woestijne, ende quam aen den bergh Godts Horeb.

2

Ende de Engel des HEEREN verscheen hem in een vyerige vlamme uyt den bosch: ende hy sagh, dat de bosch met vyer brandde, ende en wiert doch niet verteert.

3

Ende sprack: Ick wil daer henen, ende besien dat groot gesichte; waerom dat de bosch niet en verbrandt.

4

Maer doe de HEERE sagh, dat hy henen ginck om te sien, riep hem Godt uyt den bosch, ende sprack: Mose, Mose! Hy antwoordde: [Hier] ben ick.

5

Hy sprack: ⁺ En treedt niet her-

+ Jos. 5,15.

[fol. 25r]

waerts! treckt uwe schoenen uyt van uwe voeten: want de plaetse, daer ghy op staet, is een heyligh lant.

6

Ende Hy sprack voorder: ⁺ ☜Ick ben de Godt uwes vaders, de Godt Abrahams, de Godt Isaacs, ende de Godt Iacobs☞. Ende Mose bedeckte sijn aengesichte; want hy vreesde hem Godt aen te sien.

+ Matth. 22,32. Marc. 12,26. Luc. 20,37. Act. 7.31, 32.

II.7

ENde de HEERE sprack: ⁺ Ick hebbe gesien het ellende mijnes volcks, in Egypten; ende hebbe haer geschrey gehoort over de gene, diese drijven: Ick hebbe haer leet bekent;

+ Act. 7,34.

8

Ende ben neder gevaren, ⁺ dat Ickse redde van der Egyptenaren hant, endese uyt-voere uyt dit lant, in een goet ende ruym lant; in een lant, daer in melck ende honigh vloeyt: namelijck, aen de plaetse der Cananiten, ⁺ Hethiten, Amoriten, Pheresiten, Heviten, ende Iebusiten.

+ Gen. 11,7. cap. 18,21.

+ Gen. 9,25. cap. 15,16.

9

Dewijle dan nu het geschrey der kinderen Israëls voor my is gekomen; ende hebbe oock daer toe haren angst gesien, hoese de Egyptenaren beangstigen:

10

So gaet nu henen: ⁺ Ick wil u tot Pharao senden; op dat ghy mijn volck, de kinderen Israëls, uyt Egypten voert.

+ Psal. 105,26. Hos. 12,13. Mich. 6,4. Act. 7,35.

III.11

MOse sprack tot Godt: Wie ben ick, dat ick tot Pharao gaen, ende de kinderen Israëls uyt Egypten voeren soude?

12

Hy sprack: ⁺ Ick wil met u zijn! ende dat sal u het teecken zijn, dat Ick u gesonden hebbe: wanneer ghy mijn volck uyt Egypten gevoert hebt, soo sult ghy-lieden Gode offeren op desen bergh.

+ Jos. 1,5.

13

Mose sprack tot Godt: Siet, wanneer ick tot de kinderen Israëls kome, ende segge tot haer, De Godt uwer vaderen heeft my tot u-lieden gesonden; ende sy my seggen sullen: Hoe heet sijn naem? wat sal ick hen seggen?

14

Godt sprack tot Mose: ☜Ick sal zijn, die Ick zijn sal☞: ende sprack; Alsoo sult ghy tot de kinderen Israëls seggen: Ick sal zijn, die heeft my tot u-lieden gesonden.

IV.15

ENde Godt sprack voorder tot Mose: Alsoo sult ghy tot de kinderen Israëls seggen; ☜De HEERE uwer Vaderen Godt, de Godt Abrahams, de Godt Isaacs, ende de Godt Iacobs☞, heeft my tot u-lieden gesonden: dat is mijn Naem eeuwighlijck, daer by men my noemen sal voort ende voort.

16

Daerom soo gaet henen, ende versamelt de Outste in Israël, ende spreeckt tot hen: De HEERE, uwer vaderen Godt, is my verschenen, de Godt Abrahams, [de Godt] Isaacs ende [de Godt] Iacobs, seggende: Ick hebbe u-lieden besocht; ende [gesien] wat u in Egypten weder-varen is.

17

Ende hebbe geseyt: Ick wil u-lieden uyt de ellende van Egypten voeren, in ’t lant der Cananiten, Hethiten, Amoriten, Pheresiten, Heviten, ende Iebusiten: in ’t lant, daer in melck ende honigh vloeyt.

18

Ende wanneer sy uwe stemme hooren; soo sult ghy, ende de Outste in Israël, in-gaen tot den Koninck in Egypten, ende tot hem seggen: De HEERE, der Ebreën Godt, heeft ons geroepen; so laet ons nu gaen drie dagh-reysen in de woestijne, op dat wy offeren den HEERE onsen Gode.

19

Doch Ick weet, dat de Koninck in Egypten u-lieden niet en sal trecken laten, dan door een stercke hant.

20

Want Ick sal mijne hant uyt-strecken, ende Egypten slaen met allerley wonderen, die Ick daer in doen sal: daer nae so sal hy u-lieden trecken laten.

21

Ende Ick wil desen volcke genade geven voor de Egyptenaren; ⁺ dat, als ghy-lieden uyt-treckt, ghy niet ledigh uyt en trecket:

+ Gen. 15,14. Exod. 11,2. cap. 12.35, 36.

22

Maer een [yegelijcke] vrouwe sal van hare naeburinne, ende huys-weerdinne, eyschen silveren ende goudene vaten, ende kleederen: ⁺ die sult ghy-lieden op uwe sonen ende dochteren leggen, ende den Egyptenaren ontkeeren.

+ Ezech. 39,10.