Lutherse Bijbel (1648)

Het ij. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Mosis geboorte. II. Verlossinge uyt ’t water, ende op-voedinge. III. Mosis leven in sijne jonckheyt. IV. Mosis wooninge ende houwelick in Midian. V. Pharaos doot, ende der kinderen Israëls suchten tot Godt.

I.1

ENde een man van den huyse Levi ginck henen, ⁺ ende nam een dochter Levi.

+ Exod. 6,20. Num. 26,59.

2

Ende het wijf wiert swanger, ⁺ ende baerde eenen sone; ende doe sy sagh, dat het een fijn kint was, verbergde sy hem drie maenden.

+ 1 Par. 23,13. Act. 7,20. Act. 11,23.

3

Ende als sy hem niet langer verbergen konde, maeckte sy een kistken van riet, ende maeckte ’t dicht toe met leem ende peck; ende leyde ’t kind daer in, ende leyde hem in de biesen, aen den oever des waters.

4

Maer sijne suster stont van verre, dat sy mercken wilde, hoe dat het hem gaen soude.

II.5

ENde Pharaos dochter ginck neder, ende wilde baden in ’t water; ende hare jonck-vrouwen gingen aen den kant des waters: ⁺ ende als sy ’t kistken in de biesen sagh, sant sy hare dienst-maecht henen, ende liet ’t halen.

+ Act. 7,21. Ebr. 11,23.

6

Ende doe sy ’t op dede, sagh sy het kint; ende siet, het knechtken weende. Doe jammerde ’t haer, ende sprack: Het is een van de Ebreeusche kinderkens.

7

Doe sprack sijne suster tot Pharaos dochter: Sal ick henen gaen, ende een van de Ebreeusche wijven roepen, die daer sooget, dat sy u dat kindeken sooge?

8

Pharaos dochter sprack tot haer: Gaet henen. De maecht ginck henen, en riep des kints moeder.

9

Doe sprack Pharaos dochter tot haer: Neemt dat kindeken henen, ende soogt het my; ick wil [u] loonen. Het wijf nam het kint, ende soogde ’t.

10

Ende doe het kint groot geworden was, bracht sy ’t Pharaos dochter; ende het wiert haer soon, ende hiet hem ^a Mose; want sy sprack: Ick hebbe hem uyt den water getogen.

a Mose) Masa heet trecken; daer af heet Mose getrocken, namelijck, uyt het water, Act. 7.23, 24.

III.11

^* TE dien tijden, als Mose groot geworden was, ginck hy uyt tot sijne broeders, ende sagh haren last: ende wiert gewaer, dat een Egyptenaer eenen sijner broederen, der Ebreeuschen sloegh.

* Act. 7,23. Ebr. 11.24, 25.

12

Ende hy keerde hem gints ende weder: ende als hy sagh, dat daer geen mensch en was; versloegh hy den Egyptenaer, ende verbergde hem in ’t zant.

13

Op eenen anderen dagh ginck hy oock uyt, ende sagh twee Ebreeusche mannen t’samen twisten, ende sprack tot den ongerechten: Waerom slaet ghy uwen naesten?

14

Maer hy sprack: Wie heeft u tot een Overste oft Richter over ons gesett? ⁺ Wilt ghy my oock dooden, gelijck ghy den Egyptenaer gedoodet hebt? Doe vreesde Mose, ende sprack: Hoe is dat bekent geworden?

+ Act. 7,27.

15

Ende het quam voor Pharao, die socht Mose, om hem te dooden.

1V

MAer Mose vloodt voor Pharao, ⁺ ende onthielt hem in ’t lant Midian, ende woonde by eenen water-put.

+ Act. 7,29.

16

Maer de Priester in Midian hadde seven dochteren, die quamen, om te putten; ende vulden de drenck-goten, om hares vaders schapen te drencken.

17

Doe quamen de herders, ende stietense daer af: maer Mose maeckte hem op, ende holp haer, ende drenckte hare schapen.

18

Ende als sy tot haren vader Reguël quamen, sprack hy: Hoe zijt ghy heden soo haest gekomen?

19

Sy spraken: Een Egyptisch man verloste ons van de herders, ende puttede ons water, ende drenckte de schapen.

20

Hy sprack tot sijne dochteren: Waer is hy? Waerom liet ghy den man van u gaen, dat ghy hem niet en noodigdet met ons te eten?

21

Ende Mose bewilligde by den man te blijven: ende hy gaf Mose sijne dochter Zipora:

22

Die baerde eenen sone, ⁺ ende hy hiet hem ^b Gersom; want hy sprack: Ick ben een vreemdelinck geworden in een vreemt lant. [^c Ende sy baerde noch eenen sone dien hiet hy ^d Elieser, ende sprack: De Godt mijns vaders is mijn helper, ende heeft my van Pharaos hant verlost.]

+ Exod. 18.2, 3.

b Gersom) heet een vreemt man, oft uyt-lander.

c Ende sy) Non est in Ebraeo.

d Elieser) heet Godt mijn helper.

V.23

MAer langen tijt daer nae, sterf de Koninck in Egypten; ende de kinderen Israëls suchteden over haren arbeyt, ende schreeuwden; ende haer schreeuwen over haren arbeyt, quam voor Godt.

24

Ende Godt verhoorde haer wee-klagen, ⁺ ende gedachte aen sijn verbont met Abraham, Isaac, ende Iacob.

+ Gen. 15,14.

25

Ende hy sagh daer in, ende nam hem [harer] aen.