Lutherse Bijbel (1648)

Het xlix. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Iacob, doot kranck zijnde, roept alle sijne sonen tot hem. II. Iacob voorseyt aen sijne sonen, wat hen ende haren nae-komelingen soude ontmoeten. III. Iacobs bevel van wegen sijne begravenisse; ende sijn doot.

I.1

ENde Iacob riep sijne sonen, ende sprack: versamelt u, dat ick u-lieden verkondige, wat u weder-varen sal in toe-komende tijden.

2

Komet te hoop, ende hooret toe, ghy kinderen Iacobs; ende hooret uwen vader Israël.

II.3

^a Ruben, mijn ^* eerste soon, ghy zijt mijne kracht, ende mijne eerste macht: de overste in ’t offer, ende de overste in ’t rijck.

a Ruben) Soude der eerst-geboorte voorwaerde hebben, namelijck het Priesterdom ende Koninckrijcke: maer nu wort beyde van hem genomen, ende Levi het Priesterdom ende Iuda het Koninckrijcke gegeven. Hier is beduydet de Synagoga, die het bedde Iacobs, dat is, de Schrifture besmett met valsche leere, waer over sy verloren heeft Priesterdom; ende Koninckrijcke.

* Gen. 29,32.

4

Hy voer lichtveerdigh henen, ghelijck water. Ghy en sult niet de overste zijn: want ghy zijt op uwes vaders ⁺ leger geklommen, aldaer hebt ghy mijn bedde besmett met ’t op-klimmen.

+ Gen. 35,22.

5

De gebroeders Simeon ende Levi: hare sweerden zijn moordadige wapenen.

6

Mijne ziele en kome niet in haren raet, ende mijne eere en zy niet in hare kercke: want in haren ^* toorn hebben sy den man verworget, ende in haren moetwille hebben sy den os verdorven.

* Gen. 34,25.

7

Vervloeckt zy haren toorn, dat hy soo heftigh is; ende hare grimmigheyt, dat sy soo hart-[neckigh] is. Ick wilse ⁺ verdeelen in Iacob, ende verstroyen in Isräel.

+ Jos. 19,1. cap. 21.3, 4, etc.

8

Iuda, ghy zijt het, uwe broederen sullen u loven; uwe hant sal uwen vyanden op den hals zijn: Voor u sullen hen uwes vaders kinderen neygen.

9

^* Iuda is een jonge Leeuw; ghy zijt hoogh gekomen, mijn soon, door groote overwinningen: hy is neder-geknielt, ende heeft hem gelegert als een Leeuw, ende gelijck eene Leeuwinne; wie wil sich tegen hem verheffen?

* Num. 24,9. Mich. 5,8.

10

☜De ^{b *} Scepter en sal van Iuda niet genomen worden, noch een Meester van sijne voeten; tot dat de HELT kome: ende den selven sullen de volcken aenhangen.

b Scepter) Hier begint de segen van Christo, die van Iuda soude geboren worden: ende heet Hem Silo, dat is die gelucksaligh zijn, ende voorspoedigh doordringen soude, met geest ende geloove, dat te voren door wercken suer ende onsaligh dinck was: Daerom noemen wy Silo, eenen Helt: want het voorgaende deel des segens, gaet Koninck David aen: Ende daer en is anders in alle de segeningen niets meer van Christo; maer al ’t ander is van tijdelijck heyl, dat den kinderen Israëls gegeven is; als dat Sebulon soude aen de zee woonen tot Sidon toe; ende Isaschar midden in ’t lant, van de zee af, woonen, ende doch cijnsbaer geweest is den Koningen van Assyrien.

* Matth. 2,6.

11

Hy sal sijn veulen aen den wijnstock binden, ende sijner ezelinnen sone aen den edelen wijn-ranck: Hy sal sijn kleet in wijn wasschen, ende sijnen mantel in wijn-besien bloet.

12

Sijne oogen zijn rootachtiger dan wijn, ende sijne tanden witter dan melck☞.

13

⁺ Sebulon sal aen de haven der zee woonen, ende aen de haven der schepen, ende reycken aen Sidon.

+ Jos.19.10, 11.

14

Isaschar sal een beenen ezel zijn, ende sich legeren tusschen de lant-palen.

15

Ènde hy sagh de ruste, dat sy goet is; ende het lant, dat het lustigh is: maer hy heeft sijne schouderen geneygt om te dragen, ende is een cijns-baer knecht geworden.

16

^c Dan sal Richter zijn in sijn volck, als een ander geslacht in Israël.

c Dan) Den segen Dans heeft Simson vervult.

17

Dan sal een slange worden op den wege, ende een adder op ’t pad; ende het peert in de versenen byten, dat sijn Ruyter te rugge valle.

18

☜HEERE, ick wacht op u heyl☞.

19

^d Gad gerust, sal het heyr voeren, ende weder om-voeren.

d Gad) Heeft sijnen segen uyt-gericht, doe sy voor Israël henen togen.

20

^e Van Asser komt sijn vet broot, ende hy sal den Koningen te wille doen.

e Asser) Heeft goet koorn-lant in-gehadt.

21

^f Naphthali is een snel hert, ende geeft schoone woorden.

f Naphthali) Is vervult door Debora ende Barak.

22

^{* g} Ioseph sal wassen; hy sal wassen als aen eene welle: De dochteren treden daer henen in ’t regiment.

* 1 Par. 5,1.

g Ioseph) De segen Iosephs gaet over ’t Koninckrijcke Israël, ende is gantsch van tijdelijcke regeeringe geseyt, dat de dochteren (dat is, de steden in ’t lant) tijdelijck wel zijn geregeert worden, ende vele propheten ende groote lieden tot hoecksteenen hadden: ende hoe-wel sy dickwijls aengevochten wierden, soo wonnen sy doch: ende dit Koninckrijcke was in ’t geslachte Ephraim. Alsoo blijft de geestelijcke segeninge ende het rijcke op Iuda, ende het tijdelijck rijck op Ephraim.

23

Ende hoe-wel hem de ⁺ schutters vertoornen, ende tegen hem krijgh voeren, ende hem vervolgen;

+ Gen. 50,20.

24

Soo blijft doch sijn boge stijf, ende de armen sijner handen sterck, door de handen des Machtigen in Iacob: uyt hen zijn gekomen herders, ende steenen in Israël.

25

Van uwes vaders Godt is u geholpen, ende van den Almachtigen zijt ghy gesegent met segeningen boven van den Hemel af; met segeningen van de diepte, die daer onder ligt; met segeningen aen borsten ende buycken.

26

De segeningen uwes vaders gaen stercker, dan de segeningen mijner voor-ouderen, (nae wensch der hoogen in de werelt;) ende sullen komen op ’t hooft Iosephs, ende op den schedel des Nasirs onder sijne broederen.

27

^h Ben-Iamin is een verscheurende wolf: des morgens sal hy roof eten; maer des avonts sal hy de roof uyt deylen.

h Ben-Iamins segen heeft vervult de Koninck Saül, ende de borgers te Gaba.

[fol. 23v]

28

Dat zijn de twaelf stammen Israëls alle; ende dat is ’t, dat haer vader met hen gesproken heeft, als hyse segende, eenen yegelijcken met eene sonderlinge segeninge.

III.29

ENde hy geboodt hen, ende sprack tot hen: Ick worde versamelt tot mijnen volcke; begraeft my by mijne vaderen, in de spelonke op den acker Ephrons des Hethiters:

30

In de dobbele spelonke ⁺ die tegen Mamre ligt, in ’t lant Canaan, die Abraham kochte met den acker, van Ephron den Hethiter, tot eene erf-begravenisse.

+ Gen. 23.9, 16.

31

Aldaer hebben sy Abraham begraven, ⁺ ende Sarah sijn wijf: aldaer hebben sy oock Isaac begraven, ende Rebecca sijn wijf: aldaer hebbe ick oock Lea begraven,

+ Gen. 25,9. cap. 35,29. Act. 7,16.

32

In den acker, ende in de speloncke, die van de kinderen Heths gekocht is.

33

Ende als Iacob vol-eyndt hadde de geboden aen sijne kinderen, dede hy sijne voeten te samen op ’t bedde: ⁺ ende hy gaf den geest op, ende wiert versamelt tot sijnen volcke.

+ Act. 7,15.

1

Doe viel Ioseph op sijns vaders aengesichte, ende weende over hem, ende kuste hem.