Lutherse Bijbel (1648)

Het xlvij. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Ioseph dient Pharao sijns vaders, ende sijner broederen komste aen. II. Ioseph brengt sijnen vader voor den Koninck. III. Wat voor weldaden Ioseph sijnen vader ende broederen bewesen. IV. Beschrijvinge des hongers in Egypten. V. Iacobs ouderdom, ende voor-bereydinge tot het sterven.

I.1

DOe quam Ioseph, ende seyde ’t Pharao aen, ende sprack: Mijn vader, ende mijne broeders, haer kleyn ende groot vee, ende al wat sy hebben, zijn gekomen uyt den lande Canaan, ⁺ ende siet, sy zijn in ’t lant Gosen.

+ Gen. 45,10.

2

Ende hy nam vijf, van sijne jongste broederen, ende steldese voor Pharao.

3

Doe spack Pharao tot sijne broederen: Wat is uwe neeringe? Sy antwoordden: ⁺ Uwe knechten zijn vee-herders, wy ende onse vaders.

+ Gen. 46,34.

4

Ende spraken voorder tot Pharao: Wy zijn gekomen om by u te ^a woonen in ’t lant; want uwe knechten en hebben geen weyde voor haer vee, soo hart druckt de diere tijt het lant Canaan: Soo laet doch nu uwe knechten in ’t lant Gosen woonen.

a Woonen) Ter herberge, gast zijn, vreemdelinck zijn: non cives aut domestici hujus mundi.

5

Pharao sprack tot Ioseph: Het is u vader, ende ’t zijn uwe broeders, die zijn tot u gekomen:

6

Het lant Egypten staet u open, laetse aen de beste [plaetse] des lants woonen; laetse in ’t lant Gosen woonen: ende soo ghy weet, datter lieden onder hen zijn, die daer toe deugen, soo setse over mijn vee.

II.7

IOseph bracht oock sijnen vader Iacob binnen, ende stelde hem voor Pharao: ende Iacob segende Pharao.

8

Maer Pharao vraegde Iacob: Hoe out zijt ghy?

9

Iacob sprack tot Pharao: ⁺ ☜De tijt van mijn vreemdelingschap is hondert ende dertigh jaer; weynigh ende boos is de tijt mijns levens, ende en bereyckt niet den tijt mijner vaderen in haer vreemdelingschap☞.

+ Psal. 109,19. Ebr. 11,9, 13.

10

Ende Iacob segende Pharao, ende ginck van hem uyt.

III.11

MAer Ioseph bestelde sijnen vader ende sijnen broederen wooningen, ende gaf hen een goet in Egypten-lant, aen de beste [plaetse] des lants, namelijck, in ’t lant Raemses; soo Pharao geboden hadde:

12

Ende hy versorghde sijnen vader, ende sijne broederen, ende al sijns vaders huys, eenen yegelijcken daer nae als hy ^b kinderen hadde.

b Kinderen) Quia nos senes mali propter pueros omnibus bonis fruimur, etc. Wy oude narren eten met de kinderen, niet sy met ons. Ipsi Domini; nos procuratores.

IV.13

MAer daer en was geen broot in alle landen: Want de diere tijt was seer swaer; dat het lant van Egypten ende Canaan versmachteden van dien dieren tijt.

14

Ende Ioseph bracht al ’t gelt te samen, dat in Egypten ende Canaan gevonden wiert, om het koorn, dat sy kochten: ende hy bracht al ’t gelt in ’t huys Pharaos.

15

Doe nu gelt ontbrack in den lande Egypten ende Canaan, quamen alle Egyptenaren tot Ioseph, ende seyden: Beschickt ons broot; waerom laet ghy ons voor u sterven, om dat wy sonder gelt zijn?

16

Ioseph sprack: Brenget u vee hier, soo sal ick u voor dat vee [wat] geven, dewijle ghy sonder gelt zijt.

17

Doe brachten sy Ioseph haer vee; ende hy gaf hen broot voor [hare] peerden, schapen, runderen ende ezelen. Alsoo voedde hyse met broot dat selve jaer, voor alle haer vee.

[fol. 22v]

18

Als dat selve jaer om was, quamen sy tot hem in ’t tweede jaer, ende spraken tot hem: Wy en willen ’t onsen heere niet verbergen, dat niet alleen het gelt, maer oock al het vee wech is tot onsen heere; ende daer en is niet meer over voor onsen heere, dan alleen ons lijf ende ons velt.

19

Waerom laet ghy ons voor u sterven, ende ons velt? Koopt ons, ende ons lant, om ’t broot; dat wy, ende onse lant, lijf-eygen zijn den Pharao: geeft [ons] zaet, dat wy leven ende niet en sterven; ende dat het velt niet woest en worde.

20

Alsoo kocht Ioseph den Pharao het gantsch Egypten: want de Egyptenaren verkochten een yegelijck sijnen acker; want de diere tijt was te sterck over hen: ende alsoo wiert het lant Pharaos eygen.

21

Ende hy deelde het volck uyt in de steden, van de eene plaetse van Egypten tot aen de andere.

22

Uyt-genomen der Priesteren velt, dat en kocht hy niet: want het was van Pharao voor de Priesteren bestemt, dat sy hen geneeren souden van ’t genoemde, dat hy hen gegeven hadde; daerom en dorsten sy haer velt niet verkoopen.

23

Doe sprack Ioseph tot het volck: Siet, ick hebbe heden gekocht u, ende u velt, voor Pharao: Siet, daer hebt ghy zaet, ende bezaeyt het velt.

24

Ende van ’t koorn sult ghy het vijfde [deel] Pharao geven: Vier [deelen] sullen uwe zijn, te bezaeyen het velt tot uwe spijse, ende voor u huys ende kinderkens.

25

Sy spraken: Laet ons slechts leven, ende genade voor [u] onsen heere vinden, wy willen geerne Pharaos lijf-eygen zijn.

26

Alsoo maeckte Ioseph [hen] een wet, tot op desen dagh, over der Egyptenaren velt, het vijfde [deel] Pharao te geven; uyt-genomen der Priesteren velt, dat en wiert Pharao niet [eygen.]

V.27

ALdus woonde Israël in Egypten-lant, in ’t lant Gosen, ende hadden ’t in, ende wiessen, ende vermeerderden hen seer.

28

Ende Iacob leefde seventien jaer in Egypten-lant; dat sijn [gantsch] ouderdom wiert hondert ende seven-en-veertigh jaer.

29

Doe nu de tijt naeckte, dat Israël sterven soude, riep hy sijnen sone Ioseph, ende sprack tot hem: Hebbe ick genade voor u gevonden, ⁺ soo legt uwe hant onder mijne heupe, dat ghy de liefde ende trouwe aen my doet, ende en begraeft my niet in Egypten:

+ Gen. 24,2.

30

Maer ick wil liggen by mijne vaderen; ende ghy sult my uyt Egypten voeren, ende in haer graf begraven. Hy sprack: Ick wil doen, soo ghy geseyt hebt.

31

Maer hy sprack: Soo sweert my; ende hy swoer hem. Doe ^c neygde hem Israël op ’t bedde ten hoofden [eynde].

c Neygde hem) Hy lagh in ’t bedde kranck, richtede hem nochtans op, neygde hem ten hoofde, badt, ende danckte Godt, dewijle dede Ioseph den eedt.