Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxviij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. ’t Houwelick van Iuda ende sijne sonen. II. Iudas bloet-schande met Thamar. III. Aenklachte ende los-sprekinge van Thamar, voor ’t gerecht.

I.1

HEt gebeurde ontrent de selve tijt, dat Iuda af-toogh, van sijne broederen: ende gaf hem tot eenen man van Odollam, die hiet Hira.

2

Ende Iuda sagh aldaer de dochter van een Cananitisch man, ⁺ die hiet Sua: ende namse.

+ 1 Par. 2,3.

3

Ende doe hyse besliep, wiertse swanger, ende baerde eenen sone, dien hiet hy, Er.

4

Ende sy wiert weder swanger, ende baerde eenen sone; dien hiet sy, Onan.

5

Noch baerde sy eenen sone; ⁺ dien hiet sy, Sela: Ende sy was te Chesib, doe sy hem baerde.

+ Num. 26,20.

6

Ende Iuda gaf sijnen eersten sone Er een wijf, die hiet Thamar.

7

Maer hy was quaet voor den HEERE; daerom doodde hem de HEERE.

8

Doe sprack Iuda tot Onan: Legt u by uwes broeders wijf, ende neemtse ten houwelick; dat ghy uwen broeder zaet verweckt.

9

Maer doe Onan wiste, dat het zaet sijn eygen niet en soude zijn, als hy by sijns broeders wijf lagh, liet hy ’t op d’ aerde vallen, ende verdorf het; op dat hy sijnen broeder geen zaet geven soude.

10

Doe mishaegde den HEERE dat hy dede, ende doodde hem oock.

11

Doe sprack Iuda tot sijne schoon-dochter Thamar: Blijft een weduwe in uwes vaders huys, tot dat mijn soon Sela groot wort: want hy dachte; Misschien mochte hy oock sterven, gelijck sijne broeders. Alsoo ginck Thamar henen, ende bleef in hares vaders huys.

II.12

DOe nu veel dagen verloopen waren, sterf Suas dochter: Iudas wijf. Ende als Iuda uyt-getreurt hadde, ginck hy op-waerts, om sijne schapen te scheeren, nae Thimnath, met sijnen ^a herder Hira van Odollam.

a Herder) het mach oock heeten, vrient; daer nae als de puncten in ’t Ebreeusch hen laten setten: want Iuda heeft immers moeten weyde hebben, misschien oock eens vrients niet ontbeeren konnen. De puncten konnen soo wel feylen, als treffen: ut Es. 7 & saepe alius etc.

13

Doe wiert Thamar aen-geseyt: Siet, u schoon-vader gaet op-waerts nae Thimnath, om sijne schapen te scheeren.

14

Doe leyde sy de weduwen-kleederen van haer, die sy droegh, bedeckte haer met eenen mantel, ende bewondt haer, ende settede haer buyten voor de deure aen den wegh nae Thimnath: want sy sagh, dat Sela groot geworden was; ende sy en was hem niet ten wijve gegeven.

15

Doese nu Iuda sagh, meynde hy, het waer eene hoere: want sy hadde haer aengesicht bedeckt.

16

Ende hy ginck tot haer aen den wegh, ende seyde: Lieve, laet my by u liggen; want hy en wiste niet, dat sy sijne schoon-dochter was. Sy antwoorde: Wat wilt ghy my geven, dat ghy by my ligt?

17

Hy sprack: Ick wil u eenen geyten-bock van der kudde senden. Sy antwoordde: Soo geeft my een pant, tot dat ghy ’t my sendt.

18

Hy sprack: Wat wilt ghy voor een pant, dat ick u geve? Sy antwoordde: Uwen rinck, ende uwen snoer, ende uwen staf, dien ghy in uwe hant hebt. Doe gaf hy haer dat, ende lagh by haer: ende sy wiert van hem swanger.

19

Ende sy maeckte haer op, ende ginck wech, ende leyde den mantel af, ende trock hare weduwen-kleederen weder aen.

20

Maer Iuda sont den geyten-bock door sijnen herder van Odollam, dat hy het pant weder haelde van den wijve: ende hy en vontse niet.

21

Doe vraegde hy de lieden van die plaetse, ende seyde: Waer is de hoere, die buyten aen den wegh sat? Sy ant-

[fol. 18r]

woordden: Daer en is geene hoere geweest.

22

Ende hy quam weder tot Iuda, ende sprack: Ick en hebse niet gevonden; daer toe seggen de lieden van dier plaetse, datter geene hoere en is geweest.

23

Iuda sprack: Sy hebbe ’t haer: Sy en kan ons doch immers geene schande nae-seggen; want ick hebbe desen bock gesonden, ende ghy en hebtse niet gevonden.

III.24

NAe drie maenden wiert Iuda aen-geseyt: Uwe schoon-dochter Thamar heeft gehoereert; daer toe, siet, sy is van hoererye swanger geworden. Iuda sprack: Brengtse hier voor, dat sy verbrant worde.

25

Ende als-mense voort-brachte, schickte sy tot haren schoon-vader, ende sprack: Van dien man ben ick swanger, wiens dit is; ende sy sprack: Kent ghy oock, wiens dese rinck, ende dese snoeren, ende dese staf is?

26

Iuda kende ’t ende sprack: Sy is rechtveerdiger, dan ick; want ick en hebbe haer niet gegeven mijnen sone Sela. Doch en besliep hyse niet meer.

27

Ende als sy baren soude; ⁺ wierden tweelingen in haer lichaem bevonden.

+ 1 Par. 2,4.

28

Ende als sy nu baerde, quam daer eene hant uyt. Doe nam de vroed-vrouwe, ende bont eenen rooden [draet] daerom, ende sprack: Die sal de eerste uyt-komen.

29

Maer als die sijne hant weder in toogh, quam sijn broeder uyt; ende sy sprack: Waerom hebt ghy om uwent wille sulcken scheure gescheurt? ⁺ Ende men hiet hem, Perez.

+ Matth. 1,3.

30

Daer nae quam sijn broeder uyt, die den rooden [draet] om sijne hant hadde: ende men hiet hem, Serah.