Lutherse Bijbel (1648)

Het xxxvij. Capittel.

Heeft vier deelen: I. De oorsaken, waerom Ioseph van sijne broederen is gehaet worden. II. De gelegentheyt, daer door Iosephs broederen haer vyandtschap tegens hem hebben geopenbaert. III. Haer boose raetslagh tegens Ioseph. IV. Hare bedriegelijcke aengevinge by den vader.

I.1

MAer Iacob woonde in ’t lant, daer sijn vader een vreemdelinck in geweest was; te weten, in ’t lant Canaan.

2

Ende dit zijn de geslachten Iacobs: Ioseph was seventien jaer out, doe hy een herder des vees wiert met sijne broederen. Ende de jongelinck was by de kinderen van Bilha ende Silpa, sijns vaders wijven; ende brachte voor haren vader, wanneer daer een quaet gerucht tegen hen was.

3

Maer Israël hadde Ioseph liever dan alle sijne kinderen; om dat hy hem in den ouderdom geteelt hadde: ende maeckte hem eenen bonten rock.

4

Doe nu sijne broeders sagen, dat haer vader hem liever hadde dan alle sijne broederen; waren sy hem vyant, ende en konden hem geen vriendelijck woort toe-spreken.

5

Daer toe hadde Ioseph eens eenen droom, ⁺ ende seyde sijnen broederen daer van: doe wierden sy noch meer gram op hem:

+ Gen. 42,9.

6

Want hy sprack tot hen: Lieve, hoort doch wat ick gedroomt hebbe.

7

My docht, wy bonden schoven op den velde; ende mijn schoof richtede hem op, ende stont; ende uwe schoven rontsom neygden haer tegen mijnen schoof.

8

Doe spraken sijne broederen tot hem: Soudt ghy onse Koninck worden, ende over ons heerschen? Ende wierden noch meer gram op hem, om sijns drooms ende sijner woorden wille.

9

Ende hy hadde noch eenen anderen droom, dien vertelde hy sijnen broederen, ende sprack: Siet, ick hebben noch eenen droom gehadt: My docht, de Sonne ende de Mane, ende elf Sterren neygden haer voor my.

10

Ende doe dat sijnen vader ende sijnen broederen geseyt wiert, bestrafte hem sijn vader, ende seyde tot hem: Wat droom is dat, dien ghy gedroomt hebt? Sal ick, ende uwe moeder, ende uwe broederen komen, ende u aen-bidden?

11

Ende sijne broeders benijdden hem; ⁺ maer sijn vader onthielt dese woorden.

+ Act. 7,9.

II.12

DOe nu sijne broeders henen gingen, om haers vaders vee te weyden in Sichem;

13

Sprack Israël tot Ioseph: Hoeden niet uwe broeders het vee in Sichem? ⁺ Komt, ick wil u tot hen senden. Maer hy sprack: hier ben ick.

+ 1 Reg. 3,4.

14

Ende hy seyde: Gaet henen, ende siet of het wel staet met uwe broederen, ende met het vee; ende segt my wederom, hoe ’t hen gaet. Ende hy sont hem uyt den dale Hebron, dat hy nae Sichem ginge.

15

Doe vont hem een man dolende op ’t velt, die vraegde hem, seggende: wien soeckt ghy?

16

Hy antwoordde: Ick soecke mijne broederen; lieve, segt my doch, waer sy hoeden?

17

De man sprack: Sy zijn van daer getrocken; want ick hoorde dat sy seyden: Laet ons nae Dothan gaen. Doe volgde Ioseph sijnen broederen nae, ende vontse te Dothan.

III.18

ALs sy hem nu sagen van verre, eer hy nae-by hen quam, sloegen sy eenen raet aen, dat sy hem doodden.

19

Ende seyden onder malkanderen: Siet, de droomer komt daer aen. Soo komt nu, ende laet ons hem verworgen, ende in een kuyl werpen, ende seggen: Een boos dier heeft hem op-gegeten, soo salmen sien, wat sijne droomen zijn.

21

Doe dat Ruben hoorde, ⁺ wilde hy hem uyt hare handen redden, ende sprack: Laet ons hem niet dooden.

+ Gen. 42,22.

22

Ende Ruben sprack voorder tot hen: Vergietet geen bloet; maer werpet hem in desen kuyl, die in de woestijne is, ende en legget de hant niet aen hem. Maer hy wilde hem uyt harer hant redden, dat hy hem weder brochte tot sijnen vader.

23

Als nu Ioseph tot sijne broederen quam, togen sy hem sijnen rock, met den bonten rock uyt, dien hy aen hadde.

24

Ende namen hem, ende wierpen hem in eenen kuyl: Maer de selve kuyl

[fol. 17v]

was ledigh, ende daer en was geen water in.

25

Ende sy setteden hen neder te eten. Daerentusschen hieven sy hare oogen op, ende sagen eenen hoop Ismaëliten komen van Gilead, met hare kemelen, die droegen speceryen, balsem ende myrrhe, ende togen af nae Egypten.

26

Doe sprack Iuda tot sijne broederen: Wat helpt het ons, dat wy onsen broeder verworgen, ende sijn bloet verbergen?

27

Komt, laet, ons hem den Ismaëliten verkoopen, dat haer onse handen aen hem niet en vergrijpen; want hy is onse broeder, ons vleesch [ende bloet]: Ende sy hoorden [nae hem].

28

Ende doe de Midianiten, de kooplieden ⁺ voor-by reysden, togen sy hem uyt den kuyl, ende verkochten hem den Ismaëliten voor twintich silverlingen; die brochten hem in Egypten.

+ Act. 7,9.

29

Als nu Ruben weder tot den kuyl quam, ende en vont Ioseph daer niet in; scheurde hy sijn kleet.

30

Ende quam weder tot sijne broederen, ende sprack: De jongelinck is niet daer; waer sal ick nu henen?

IV.31

DOe namen sy Iosephs rock, ende slachteden eenen geyten-bock, ende dopten den rock in ’t bloet.

32

Ende schickten den bonten rock henen, ende lieten hem haren vader brengen, ende seggen: Desen hebben wy gevonden; siet, of het uwes soons rock zy, oft niet?

33

Maer hy kende hem, ende sprack: ⁺ Het is mijns soons rock; Een boos dier heeft hem op-gegeten: een verscheurende dier heeft Ioseph verscheurt.

+ Gen. 44,28.

34

Ende Iacob scheurde sijne kleederen, ende leyde eenen sack om sijne lendenen: ende droegh rouwe om sijnen sone langen tijt.

35

Ende alle sijne sonen ende dochteren traden tot hem, om hem te troosten; maer hy en wilde hem niet laten troosten, ende sprack: Ick sal met rouwe nederwaerts varen in den kuyl ^* , tot mijnen sone. Ende sijn ^a vader beweende hem.

* Gen. 42,38. cap. 44.29, 31.

a Vader) Dat was Isaac, Iacobs vader, ende Iosephs groot-vader, die nae dese geschiedenisse noch twaelf jaer geleeft heeft.

36

Maer de Medaniten ⁺ verkochten hem in Egypten aen Potiphar, Pharaos Kamerlinck ende Hof-meester.

+ Gen. 39,1. Psal. 105,17.