Lutherse Bijbel (1648)

Het xxix. Capittel.

Heeft vier deelen: I. De gelegentheyt, hoe den Laban bekent geworden, ende in sijn huys gekomen is. II. Het bedingh tusschen Laban ende Iacob, van wegen Rahel, Labans dochter. III. Iacob krijgt beyde de dochteren Labans. IV. Hoe den Iacob vier sonen van Lea geboren, namelijck: Ruben, Simeon, Levi ende Iuda.

I.1

DOe hief Iacob sijne voeten op, ende ginck in het lant, dat tegen ’t Oosten leyt.

2

Ende sagh om, ende siet, daer was een put op ’t velt, ende siet, drie kudden schapen lagen daer by; want van dien put plachten sy de kudden te drencken: ende daer lagh een groote steen voor ’t hol des puts.

3

Ende sy plachten alle de kudden aldaer te vergaderen, ende den steen van ’t hol des puts te wentelen, ende de schapen te drencken; ende leyden dan den steen weder voor ’t hol, in sijne plaetse.

4

Ende Iacob sprack tot hen: Lieve broeders, van waer zijt ghy? Sy antwoordden: Wy zijn van Haran.

5

Hy sprack tot hen: Kent ghy oock Laban, den sone Nahors? Sy antwoordden: Wy kennen [hem wel.]

6

Hy sprack: ⁺ Gaet ’t hem oock wel? Sy antwoordden: Het gaet hem wel; ende siet, daer komt sijne dochter Rahel met de schapen.

+ Gen. 43,27.

7

Hy sprack: ’t is noch hoogh dagh, ende ten is noch geen tijt, het vee in te drijven; drencket de schapen, ende gaet henen, ende weydt[se.]

8

Sy antwoordden: Wy en konnen niet, tot dat alle de kudden te samen gebracht worden, ende wy den steen van ’t hol des puts wentelen, ende alsoo de schapen drencken.

9

Als hy noch met hen sprack, doe quam Rahel met de schapen haers vaders; want sy hoedde de schapen.

10

Maer doe Iacob Rahel sagh, de dochter van Laban, sijnes moeders broeder; trat hy toe, ende wentelde den steen van ’t hol des puts, ende drenckte de schapen van Laban, sijnes moeders broeder.

11

Ende kuste Rahel; ende weende over-luyt:

12

Ende seyde haer, dat hy haers vaders broeder was, ende de soon van Rebecca. Doe liep sy henen, ende seyde het haren vader aen.

13

Maer doe Laban hoorde van Iacob, sijnes susters sone; liep hy hem te gemoet, ende omhelsde en kuste hem, ende bracht hem in sijn huys. Doe vertelde hy Laban alle dese dingen.

14

Doe sprack Laban tot hem: ⁺ Well aen, ghy zijt mijn been, ende mijn vleesch,

+ Jud. 9.2.

II.15

ENde doe hy nu een maent lang by hem geweest was, sprack Laban tot Iacob: Al zijt ghy mijn broeder; soudt ghy my des halven om niet dienen? Segt, wat sal uwen loon zijn?

16

Maer Laban hadde twee dochteren; de outste hiet Lea, ende de jongste Rahel.

17

Maer Lea hadde een teder gesichte; Rahel was schoon van gedaente, ende schoon van aengesichte:

18

Ende Iacob kreeg Rahel lief, ende sprack: Ick wil u seven jaer om Rahel uwe jongste dochter dienen.

19

Laban antwoordde: ’t is beter, dat ickse u geve, dan eenen anderen; blijft by my.

20

Alsoo diende Iacob om Rahel seven jaer; ende sy dochten hem enckele dagen te wesen, soo lief hadde hyse.

III.21

ENde Iacob sprack tot Laban: Geeft my mijn wijf; want de tijt is hier, dat ick by-ligge.

22

Doe noodde Laban alle de lieden van die plaetse, ende maeckte een [bruylofts-]mael-tijt.

23

Maer des avonts nam hy sijne dochter Lea, ende brachtse tot hem binnen. Ende hy lagh by haer.

24

Ende Laban gaf Lea sijner dochter, ⁺ sijne dienst-maecht Silpa tot eene dienst-maecht.

+ Gen. 46,18.

25

Maer des morgens, siet, doe was het Lea: ende hy sprack tot Laban: Waerom hebt ghy my dat gedaen? hebbe ick u niet gedient om Rahel? waerom hebt ghy my dan bedrogen?

26

Laban antwoordde: ’t en is niet gewoonlijck in ons lant, dat men de jongste uyt-geve voor d’outste.

27

Houdt met dese de weke uyt; soo wil ick u dese oock geven, om den dienst, dien ghy by my noch andere seven jaren dienen sult.

28

Iacob dede alsoo, ende hielt de weke uyt: doe gaf hem [Laban] Rahel sijne dochter ten wijve;

29

Ende gaf Rahel sijner dochter, sijne dienst-maech Bilha tot eene dienst-maecht.

30

Alsoo lagh hy oock by Rahel; ende hadde Rahel liever dan Lea: ende diende by hem voortaen d’andere seven jaren.

IV.31

MAer doe de HEERE sagh, dat Lea onweert was, maeckte hyse vruchtbaer; ende Rahel onvruchtbaer.

32

Ende Lea wiert swanger, ende baerde eenen sone, die hiet sy Ruben, ⁺ ende sprack: De HEERE heeft aengesien mijne ellende; nu sal my mijn man lief hebben.

+ Ruben heet een Schouw-kint. 1 Paral. 2,1.

33

Ende wiert weder swanger, ende baerde eenen sone, ende sprack: De HEERE heeft gehoort, dat ick onweert ben, ende heeft my desen oock gegeven: ende hiet hem, Simeon. ⁺

+ Simeon heet een Hoorer.

34

Noch wiert sy swanger, ende baerde eenen sone, ende sprack: Nu sal hem mijn man weder tot my doen; want ick hebbe hem drie sonen gebaert: daerom hiet sy hem, Levi. ⁺

+ Levi heet toegedaen.

35

Ten vierden wiert sy swanger, ende baerde eenen sone, ende sprack: Nu wil ick den HEERE dancken: daerom hiet sy hem, Iuda: ⁺ ende hielt op kinderen te baren.

+ Iuda heet een bekenner, of danck-segger.

[fol. 13v]