Lutherse Bijbel (1648)

Het xxvij. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. De gelegenheyt, die Isaac nemen wilde om Esau te segenen. II. Wat raet Rebecca aen Iacob gegeven. III. Wat Isaac met Iacob gesproken, ende hoe hy hem eyndelijck gesegent heeft. IV. Hoe Esau qualijck genoegde, dat Isaac den Iacob in sijne plaetse hadde gesegent. V. Esaus boos voor-nemen tegens Iacob, ende hoe den Iacob geraden wiert, dat hy soude wijcken.

I.1

ENde het gebeurde, doe Isaac out geworden was, dat sijne oogen doncker wierden te sien; riep hy Esau sijnen grootsten sone, ende sprack tot hem: Mijn soon. Maer hy antwoorde hem: hier ben ick.

2

Ende hy sprack: Siet, ick ben out geworden, ende en weet niet wanneer ick sterven sal.

3

Soo neemt nu uwe gereetschap, den koker ende boge, ende gaet op het velt, ende vangt my een wilt-braet:

[fol. 12r]

4

Ende maeckt my een eten, soo ick ’t geerne hebbe, ende brengt my ’t hier binnen, dat ick ete; dat mijne ziele u segene, eer ick sterve.

5

Maer Rebecca hoorde dese woorden, die Isaac tot sijnen sone Esau seyde. Ende Esau ginck henen op ’t velt, dat hy een wilt-braet jaegde, ende ’t huys brachte.

II.6

DOe sprack Rebecca tot Iacob haren sone: Siet, ick hebbe gehoort uwen vader spreken met Esau, uwen broeder, ende seggen:

7

Brengt my wilt-braet, ende maeckt my t’ eten, dat ick ete, ende u segene voor den HEERE, eer ick sterve.

8

Soo hoort nu, mijn soon, mijne stemme, wat ick u heete:

9

Gaet henen tot de kudde, ende haelt my twee goede bocxkens; dat ick uwen vader daer af een eten make, soo hy ’t geerne heeft.

10

Dat sult ghy uwen vader binnen brengen, dat hy ete; op dat hy u segene voor sijnen doot.

11

Maer Iacob sprack tot sijnen moeder Rebecca: Siet, mijn broeder Esau is rouw, ⁺ ende ick ben glat;

+ Gen. 25,25.

12

So mocht my misschien mijn vader betasten, ende wierde voor hem geacht, als woude ick hem bedriegen; ende brachte over my eenen vloeck, ende niet eenen segen.

13

Doe sprack sijne moeder tot hem: Den vloeck zy op my, mijn soon; verhoort slechts mijne stemme, gaet ende haeltse my.

14

Doe ginck hy henen, ende haeldese, ende brachtse sijner moeder: Doe maeckte sijne moeder een eten, soo ’t sijn vader geerne hadde:

15

Ende nam Esaus haers grootsten soons kostelijcke kleederen, die sy by haer in huys hadde; ende trockse Iacob aen, haren kleynsten sone.

16

Maer de vellen van de bocxkens trock sy hem om sijne handen, ende waer hy glat was aen den hals.

17

Ende gaf alsoo het eten met broot, soo sy ’t gemaeckt hadde, in Iacobs hant, hares soons.

III.18

ENde hy gingh binnen tot sijnen vader, ende sprack: Mijn vader. Hy antwoordde: Hier ben ick; Wie zijt ghy, mijn soon?

19

Iacob sprack tot sijnen vader: Ick ben Esau, uw’ eerst-geboren soon; ick hebbe gedaen soo ghy my geseyt hebt: staet op, sit, ende eet van mijn wilt-braet; op dat my uwe ziele segene.

20

Maer Isaac sprack tot sijnen sone: Mijn soon, hoe hebt ghy ’t soo haest gevonden? Hy antwoordde: De HEERE u Godt verleende ’t my.

21

Doe sprack Isaac tot Iacob: Treet herwaerts, mijn soon, dat ick u betaste; of ghy zijt mijn soon Esau, of niet.

22

Alsoo tradt Iacob tot sijnen vader Isaac: ende doe hy hem betast hadde, sprack hy: De stemme is Iacobs stem-me; maer de handen zijn Esaus handen.

23

Ende hy en kende hem niet; want sijne handen waren rouw, gelijck Esaus sijns broeders handen: ende segende hem.

24

Ende sprack tot hem: zijt ghy mijn soon Esau? Hy antwoorde: Ia, ick ben ’t.

25

Doe sprack hy: Soo brengt my hier, mijn soon, te eten van u wilt-braet; dat u mijne ziele segene. Doe bracht hy ’t hem, ende hy at; ende hy droech hem oock wijn binnen, ende hy dronck.

26

Ende sijn vader Isaac sprack tot hem: Komt hier, ende kust my, mijn soon.

27

Hy tradt toe, ende kuste hem. Doe roock hy den reuck sijner kleederen, ⁺ende segende hem, ende sprack: Siet, de reuck mijnes soons is gelijck een reuck des velts, dat de HEERE gesegent heeft.

+ Ebr. 11,20.

28

Godt geve u van den dauw des Hemels, ende van de vetticheyt der aerden; ende korens ende wijns de volheyt.

29

Volcken moeten u dienen, ⁺ ende lieden moeten u te voete vallen: weest een heere over uwe broederen, ende uwes moeders kinderen moeten u te voete vallen: Vervloeckt zy, wie u vloeckt; ⁺ gesegent zy, wie u segent.

+ Gen. 25,23.

+ Gen. 12,3.

IV.30

ALs nu Isaac voleyndt hadde den segen over Iacob, ende Iacob naeuwelijcx uyt-gegaen was van sijnen vader Isaac; doe quam Esau sijn broeder van sijne jacht.

31

Ende maeckte oock een eten, ende droech ’t binnen tot sijnen vader, ende sprack tot hem: Staet op mijn vader, ende eet van ’t wilt-braet uwes soons; dat my uwe ziele segene.

32

Doe antwoordde hem Isaac, sijn vader: Wie zijt ghy? Hy sprack: Ick ben Esau, uw’ eerst-geboren soon.

33

Doe wiert Isaac boven maten seer ontstelt, ende sprack: Wie? Waer is dan de jager, die ’t my gebracht heeft? ende ick hebbe van alles gegeten, eer ghy quaemt, ende hebbe hem gesegent? Hy sal oock gesegent blijven.

34

Als Esau dese woorden sijns vaders hoorde, schreeuwde hy luyde, ende wiert uyter maten seer bedroeft, ende sprack tot sijnen vader: Segent my ook, mijn vader.

35

Maer hy sprack: U broeder is gekomen met liste, ende heeft uwen segen al wech.

36

Doe sprack hy: ⁺ Hy heet wel Iacob; want hy heeft my nu twee-mael ^a ondergetreden: Mijne eerst-geboorte heeft hy wech, ende siet, nu neemt hy oock mijnen segen; ende sprack: Hebt ghy my dan geenen segen over behouden?

+ Gen. 25,26.

a Ondertreden) Ekeb heet voet-sole; daer af komt Iakob of Iacob, een ondertreder, ofte die met voeten treet: ende beduyt alle geloovige, die door ’t Euangelium de werelt, ’t vleesch, ende den duyvel met sonde ende doot onder hen treden door Christum.

37

Isaac antwoordde, ende sprack tot hem: Ick hebbe hem tot eenen heere over u geset, ende alle sijne broeders hebbe ick hem tot knechten gemaeckt; met koren ende wijn hebbe ick hem voorsien: wat sal ick doch u doen, mijn soon?

38

Esau sprack tot sijnen vader: Hebt ghy dan maer eenen segen, mijn vader? segent my oock, mijn vader: ⁺ Ende hief sijne stemme op, ende weende.

+ Ebr. 12,17.

[fol. 12v]

39

Doe antwoordde Isaac sijn vader, ende sprack tot hem: ⁺ Siet daer, ghy sult eene vette wooninge hebben op aerden, ende van den dauw des Hemels van boven af.

+ Hebr. 11,20.

40

Uwes sweerts sult ghy u generen, ende uwen broeder dienen: Ende het sal geschieden, dat ghy oock een heere [worden] ende sijn jock van uwen halse scheuren sult. ⁺

+ 2 Reg. 8,20.

V.41

ENde Esau was op Iacob gram, om des segens wille, daer mede sijn vader hem gesegent hadde; ende sprack in sijn herte: Den tijt sal haest komen, dat mijn vader rouw dragen moet; want ick wil mijnen broeder Iacob verworgen.

42

Doe wierden Rebecca gebootschapt dese woorden Esaus haers grootsten soons, ende schickte henen, ende liet Iacob haren kleynsten sone roepen, ende sprack tot hem: Siet, uwe broeder Esau dreygt u, dat hy u verworgen wil.

43

Ende nu hoort mijne stemme, mijn soon, maeckt u op, ende vliedet tot mijnen broeder Laban, in Haran:

44

Ende blijf een wijle by hem, tot dat hem de gramschap uwes broeders keere:

45

Ende tot dat hem sijn toorn tegen u van u afkeere, ⁺ ende vergete wat ghy aen hem gedaen hebt; Soo wil ick daer nae henen schicken, ende u van daer halen laten: Waerom soude ick uwer beyder berooft worden op eenen dagh?

+ Gen. 33,4.

46

Ende Rebecca sprack tot Isaac: ⁺ My verdriet te leven voor de dochteren Heths: soo Iacob een wijf neemt van de dochteren Heth, die daer zijn gelijck de dochteren des lants; wat sal my ’t leven?

+ Gen. 26,35.