Lutherse Bijbel (1648)

Het xxvj. Capittel.

Heeft ses deelen: I. Isaacs pelgrimagie nae Gerar, alwaer hem de belofte van ’t vrouwe-zaet is vernieuwt. II. Isaacs vreese sijns wijfs halven. III. Isaacs gesegende velt-bouw, waer uyt der Philisteen vyandschap ontstaen is. IV. Hoe Isaac sijne wooninge verandert, ende hoe de herders van Gerar ende sijne knechten om des puts willen getwistet hebben. V. Isaac treckt nae Ber-Saba, alwaer hy den Godts-dienst aen-gestelt, ende ’t verbont met Abi-melech vernieuwt heeft. VI. Esaus houwelicken.

I.1

Maer het quam eenen dieren tijt in ’t lant, ⁺ boven dien, die te voren tot Abrahams tijden was. Ende Isaac toog tot Abi-melech der Philisteen Koninck nae Gerar.

+ Gen. 12,18.

2

Doe verscheen hem de HEERE, ende sprack: En treckt niet af in Egypten; maer blijft in dat lant, dat ick u segge:

3

Weest een vreemdelinck in dit lant; ⁺ ende ick wil met u zijn, ende u segenen: Want u ende uwen zade wil ick alle dese landen geven; ende wil mijnen eedt bevestigen, die ick uwen vader Abraham gesworen hebbe.

+ Gen. 13,15. cap. 15,18. c. 22.16, 17, 18.

4

Ende wil u zaet vermeerderen, als de sterren aen den Hemel, ende wil uwen zade alle dese landen geven: ⁺ ☜Ende door u zaet sullen alle volcken op aerden gesegent worden☞:

+ Gen. 12,3. cap. 18,18. cap. 22,18. c. 28,14.

[fol. 11v]

5

Daerom, ⁺ dat Abraham mijne stemme gehoorsaem geweest is, ende heeft gehouden mijne rechten, mijne geboden, mijne zeden, ende mijne wetten.

+ Gen. 22,16.

II.6

ALsoo woonde Isaac te Gerar.

7

Ende wanneer de lieden aen dezelve plaetse van sijn wijf vraegden, soo sprack hy: Sy is mijn suster: ⁺ want hy vreesde hem te seggen; Sy is mijn wijf: sy mochten my dooden om Rebeccas wille; want sy was schoon van aengesicht.

+ Gen. 12,12. cap. 20,2

8

Als hy nu daer eenen tijt lang was, sach Abi-melech der Philisteen Koninck door ’t venster: ende wiert gewaer, dat Isaac schertzede met sijnen wijve Rebecca.

9

Doe riep Abi-melech Isaac, ende sprack: Siet, het is u wijf; hoe hebt ghy dan geseyt: Sy is mijn suster? Isaac antwoorde hem: Ick dachte; ick soude misschien sterven moeten om harent wille.

10

Abi-melech sprack: Waerom hebt ghy ons dat gedaen? ⁺ Het waer licht geschiet, dat yemant van den volcke hem by uwen wijve geleyt hadde; ende ghy haddet alsoo een schult op ons gebracht.

+ Gen. 20,9

11

Doe geboot Abi-melech alle den volcke, ende sprack: Wie desen man oft sijn wijf aentast, sal des doots sterven.

III.12

ENde Isaac zaeyde in dat selve lant, ende kreegh des elven jaers hondertvoudige vruchten; want de HEERE segende hem.

13

Ende hy wiert een groot man; ginck ende nam toe, tot dat hy seer groot wiert:

14

Dat hy veel goets hadde aen kleyn ende groot vee, ende een groot gesinde; Daerom benijdeden hem de Philisteen.

15

Ende verstopten alle de putten, ⁺ die sijns vaders knechten gegraven hadden, ten tijde Abrahams sijns vaders, ende vuldense met aerde.

+ Gen. 21,25.

16

Dat oock Abi-melech tot hem sprack: Treckt van ons; want ghy zijt ons te machtigh geworden.

IV.17

DOe toogh Isaac van daer, ende sloech sijne tente op in den dale Gerar, en woonde aldaer.

18

Ende hy liet de water-putten weder op-graven, die sy ten tijde sijns vaders Abrahams gegraven hadden, welcke de Philisteen verstopt hadden nae Abrahams doot: ende noemdese met de selve namen, daerse sijn vader mede genoemt hadde.

19

Oock groeven Isaacs knechten in dien dale, ende vonden aldaer eenen put van levendigh water.

20

Maer de herders van Gerar keven met den herderen Isaacs, ende seyden: Dit water is ons. Doe hiet hy dien put ^a Esek; daerom, dat sy hem daer onrecht gedaen hadden.

a Esek) heet onrecht, wanneer men yemant gewelt ende onrecht doet.

21

Doe groeven sy eenen anderen put, daerom hadden sy oock twist: Daerom hiet hy hem ^b Sitna.

b Sitna) heet weder-stant, daer af de Duyvel Satan heet een weder-partye.

22

Doe maeckte hy hem van daer, ende groef eenen anderen put, daer en keven sy niet om: Daerom hiet hy hem ^c Rehoboth, ende sprack: Nu heeft ons de HEERE ruymte gemaeckt, ende ons laten wassen in dit lant.

c Rehoboth) heet ruymte of breette, die niet enge is.

V.23

DAer nae toogh hy van daer nae Ber-Saba.

24

Ende de HEERE verscheen hem in der selver nacht, ende sprack: Ick ben uwes vaders Abrahams Godt: en vreest u niet; want ick ben met u, ⁺ ende wil u segenen, ende u zaet vermeerderen, om mijnes knechts Abrahasm wille.

+ Gen. 17,7.

25

Doe bouwde hy aldaer eenen altaer, ende predikte van den name des HEEREN, ende richtede aldaer sijne hutte op: ende sijne knechten groeven aldaer eenen put.

26

Ende Abi-melech ginck tot hem van Gerar, ende Ahusath sijn vrient, ende Phichol sijn Velt-hooft-man.

27

Maer Isaac sprack tot hen: Waerom komt ghy tot my? Ghy hatet my doch, ende hebt my van u gedreven!

28

Sy spraken: Wy sien met sienden oogen, dat de HEERE met u is; ⁺ daerom spraken wy: Eenen eedt sal tusschen ons ende u zijn: ende willen een verbont met u maken:

+ Gen. 21,22.

29

Dat ghy ons geen schade en doet, gelijck wy u niet aen-getast hebben, ende gelijck wy u niet dan enckel goets gedaen hebben, ende u met vreden laten trecken: Maer ghy zijt nu de gesegende des HEEREN.

30

Doe maeckte hy hen een maeltijt, ende sy aten ende droncken.

31

Ende des morgens stonden sy vroegh op, ende d’een swoer den anderen: Ende Isaac lietse gaen, ende sy togen van hem met vreden.

32

Ten selven dage quamen Isaacs knechten, ende seyden hem van den put, dien sy gegraven hadden, ende spraken tot hem: Wy hebben water gevonden.

33

Ende hy noemdese ^d Saba: Daer af hiet de stadt ^* Ber-Saba, tot op den dach van heden.

d Saba) heet een eedt, ofte de volheyt; maer Ber heet een put.

* Gen. 21,31.

VI.34

DOe Esau veertig jaer out was, nam hy ten wijve Judith, de dochter Beri, des Hethiters; ende Basmath, de dochter Elons, des Hethiters.

35

Die maeckten beyde Isaac ende Rebecca enckel herten-leet.