Lutherse Bijbel (1648)

Het xxv. Capittel.

Heeft vijf deelen: I. Abrahams tweede houwelick met Ketura. II. Abrahams testament, doot ende begravenisse. III. Ismaels nae-komelingen, ouderdom ende doot. IV. De geboorte van Esau ende Iacob. V. Esau sijne eerst-geboorte aen Iacob.

I.1

ABraham nam weder een wijf, die hiet Ketura.

2

Doe baerde hem Simron ende Iaksan, Medan ende Midian, Iesbak ende Suah.

3

Maer Iaksan teelde Seba ende Dedan. Maer de kinderen van Dedam waren Assurim, Latusim, ende Leumim.

[fol. 11r]

4

De kinderen van Midian waren: Epha, Epher, Hanoch, Abida ende Eldaa: Dese alle zijn kinderen der Ketura.

II.5

ENde Abraham gaf al sijn goet Isaac. ⁺

+ Gen. 24,36.

6

Maer den kinderen, die hy van de by-wijven hadde, gaf hy geschencken: ende lietse van sijnen sone Isaac trecken, dewijle dat hy noch leefde, tegen den op-ganck, in Oost-lant.

7

Maer dat is Abrahams ouderdom, dat hy geleeft heeft, hondert ende vijf-en-tseventich jaer.

8

Ende hy nam af, ende sterf in eenen gerusten ouderdom, doe hy out ende des levens sat was: ende wiert tot sijn volck versamelt.

9

Ende sijne sonen Isaac nde Ismaël begroeven hem in de dubbelde spelonke, op den acker Ephron, ⁺ des soons Zohars des Hethiters, die daer leyt tegen Mamre:

+ Gen. 23,9.

10

In den velde, dat Abraham van den kinderen Heths, gekocht hadde: Daer is Abraham begraven met Sarah sijnen wijve.

11

Ende nae den doot Abrahams segende Godt Isaac, sijnen sone; ⁺ Ende hy woonde by de put des levendigen ende sienden.

+ Gen. 16,14. c. 24,62.

III.12

DIt is het geslachte Ismaëls, ⁺ des soons Abrahams, dien hem Hagar baerde, de dienst-maecht Sarahs, uyt Egypten.

+ 1 Par. 1,29.

13

Ende dit zijn de namen der kinderen Ismaëls, daer van hare geslachten genoemt zijn: De eerst-geboren soon Ismaëls, Nebajoth, Kedar, Adbeël, Mibsam,

14

Misma, Duma, Masa,

15

Hadar, Thema, Ietur, Naphis ende Kedma.

16

Dit zijn de kinderen Ismaëls, met hare namen, in hare hoven ende steden, twaelf Vorsten over hare lieden.

17

Ende dit is d’ouderdom Ismaëls, hondert ende seven-en-dertich jaer: Ende hy nam af, ende sterf, ende wiert versamelt tot sijn volck.

18

Ende sy woonden van Hevila aen, tot Sur toe tegen Egypten, wanneer men nae Assyrien gaet. Ende ^a hy viel voor alle sijne broeders.

a Hy viel) Menigherley duydinge kan hier zijn. Mijne is deze: dat Ismael een heerlijck man geweest zy, dat tot sijnen eynde alle sijne broeders ende vrienden gekomen zijn, ende is voor de selve eerlijck ende loflijck gestorven.

IV.19

^* DIt is het geslachte Isaacs, des soons Abrahams: Abraham teelde Isaac.

* 1 Par. 1,34. Matt. 1,2. Luc. 3,34.

20

Maer Isaac was veertich jaer out, doe hy Rebecca ten wijve nam, de dochter Bethuels, des Syriers van Mesopotamien, Labans des Syriers suster.

21

Maer Isaac bat den HEERE voor sijn wijf; want sy was onvruchtbaer: ende de ⁺ HEERE liet sich van hem verbidden: ende Rebecca sijn wijf wiert swanger:

+ Rom. 9,10

22

Ende de kinderen stieten malkanderen in haer lichaem. Doe sprack sy: Doe ’t my alsoo soude gaen, waerom ben ick swanger geworden? Ende sy ginck henen, om den HEERE te vragen.

23

Ende de HEERE sprack tot haer: Twee volcken zijn in u lichaem, ende tweederley lieden sullen hen scheyden uyt u lichaem; ende het een volck sal starcker zijn dan het ander; ende de groote sal den kleynen dienen.

24

Als nu de tijt quam, dat sy baren soude, siet, doe waren tweelingen in haer lichaem.

25

De eerste, die daer uyt quam, was rootachtich, heel rou gelijck een vel: ende sy noemden hem Esau.

26

Terstont daer nae quam sijn broeder voort, ⁺ die hielt met sijn hant de versenen des Esaus: ende hieten hem Iacob. Tsestich jaer out was Isaac, doe sy geboren wierden.

+ Oze. 12,4.

V.27

DOe nu de jongers groot wierden, wiert Esau een jager ende een acker-man: Maer Iacob een vroom man, ende woonde in hutten.

28

Ende Isaac hadde Esau lief: ende at geerne van sijnen wilt-braet: maer Rebecca hadde Iacob lief.

29

Ende Iacob koockte een gerichte: Doe quam Esau van den velde, ende was moede.

30

Ende sprack tot Iacob: Laet my proeven dat roode gerichte; want ick ben moede: Daer af heet hy Edom.

31

Maer Iacob sprack: Verkoopt my heden uwe eerst-geboorte.

32

Esau antwoorde: Siet, ick moet doch sterven; wat sal my dan de eerst-geboorte?

33

Iacob sprack: ⁺ Soo sweert my heden. Ende hy swoer hem: ende verkocht alsoo Iacob sijne eerst-geboorte.

+ Ebr. 12,16.

34

Doe gaf hem Iacob broot, ende het linsen-gerichte; ende hy at, ende dranck; ende stont op, ende ginck wech: alsoo verachtte Esau sijne eerst-geboorte.