Lutherse Bijbel (1648)

Het xxj. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Isaacs geboorte. II. Ismaels verstootinge. III. Abrahams verbont met Abi-melech. IV. Abrahams Godts-dienstigheyt.

I.1

ENde de HEERE besocht Sarah, ⁺ alsoo hy gesproken hadde: ende dede met haer, alsoo hy gesproken hadde.

+ Gen. 17,19. c. 18,10. Gal. 4,23.

2

Ende Sarah wiert swanger, ende baerde Abraham eenen sone in sijnen ouderdom, ⁺ ter tijt die hem Godt geseyt hadde.

+ Ebr. 11,11. Gen. 18,14.

3

Ende Abraham hiet sijnen sone, ⁺ die hem geboren was, Isaac, dien hem Sarah baerde.

+ Matth. 1,2. Luc. 3,34.

4

Ende besneet hem ten achtsten dage; als hem Godt geboden hadde.

5

Hondert jaer was Abraham out, doe hem sijn soon Isaac geboren wiert.

6

Ende Sarah sprack: Godt heeft my een lachen toe-gericht, want wie ’t hooren sal, die sal mijner lachen.

7

Ende sprack: Wie dorfte van Abraham seggen, dat Sarah kinderen soogde, ende hadde hem eenen sone gebaert in sijnen ouderdom?

8

Ende dat kint wies, ende wiert gespeent: Ende Abraham maeckte een groote maeltijt in den dage, doen Isaac gespeent wiert.

II.9

ENde Sarah sach den sone Hagar der Egyptische, dien sy Abraham gebaert hadde, dat hy een spotter was, ende sprack tot Abraham:

10

Drijft deze dienst-maecht uyt met haren sone: ⁺ want deser maecht soon en sal niet erven met mijnen sone Isaac.

+ Gal. 4,30.

11

Dit woort beviel Abraham seer qualijck, om sijns soons wille.

12

Maer Godt sprack tot hem: En laet het u niet qualijck bevallen om des jongens ende der dienst-maecht wille: Alles, wat Sarah u geseyt heeft, daer nae hoort; ⁺ ☜Want in Isaac sal u dat zaet genoemt worden☞.

+ Rom. 9,7. Ebr. 11,18.

13

Oock wil ick der dienst-maecht sone tot een volck maken; daerom dat hy uwes zaets is. ⁺

+ Gen. 16,10. c. 17,20.

14

Doe stont Abraham des morgens vroegh op, ende nam broot ende een flessche met water, ende leyde het Hagar op hare schouderen, ende den jongen mede; ende lietse uyt. Doe toogh sy henen, ende ginck in de woestijne dwalende by Ber-Saba.

15

Doe nu het water in de flessche uyt was, wierp sy den jongen onder eenen boom.

16

Ende ginck henen, ende settede haer tegen over van verre, een boogh-scheut wijt; Want sy sprack: Ick en kan des jongens sterven niet aensien. Ende sy settede haer tegen over, ende hief hare stemme op, ende weende.

17

Doe verhoorde Godt de stemme des jongens; ende de Engel Godts riep van den Hemel tot ^a Hagar, ende sprack tot haer: Wat is u Hagar? En vreest u niet: Want Godt heeft verhoort de stemme des jongens, daer hy leyt.

a Hagar) Merckt hier op Hagar, hoe die des Wets ende der geloofloosen wercken figure is, Gal. 4,23. en nochtans Godt haer tijdelijck beloont ende groot maeckt op aerden.

[fol. 9r]

18

Staet op, neemt den jongen, ende leyt hem aen uwe hant: want ick wil hem tot een groot volck maken.

19

Ende Godt dede haer de oogen op, dat sy een water-put sach: Doe ginck sy henen ende vulde de flessche met water, ende gaf den jongen te drincken.

20

Ende Godt was met den jongen, die wies, ende woonde in de woestijne, ende wiert een goet schutter.

21

Ende woonde in de woestijne Pharan; ende sijne moeder nam hem een wijf uyt Egypten-lant.

III.22

TEr selver tijt sprack Abimelech ende Phichol sijn velt-hooft-man met Abraham, ⁺ ende seyde: Godt is met u in allen dat ghy doet.

+ Gen. 20,2.

23

Soo sweert my nu by Godt, dat ghy my, noch mijnen kinderen, noch mijnen neven, geen ontrouwe bewijsen en wilt: Maer dat ghy de barmhertigheyt, die ick aen u gedaen hebbe, aen my oock doet, ende aen ’t lant daer ghy een vreemdelinck in zijt.

24

Doe sprack Abraham: Ick wil sweeren.

25

Ende Abraham bestrafte Abimelech om des water-puts wille, die Abimelechs knechten met gewelt genomen hadden.

26

Doe antwoordde Abimelech: Ick en hebbe het niet geweten, wie dat gedaen heeft; oock en hebt ghy ’t my niet aengeseyt, daer toe en hebbe ick ’t niet gehoort, dan heden.

27

Doe nam Abraham schapen ende runderen, ende gafse Abimelech, ende maeckten beyde een verbont te samen.

28

Ende Abraham stelde daer seven lammeren by-sonder.

29

Doe sprack Abimelech tot Abraham: Wat sullen de seven lammeren, die ghy daer by-sonder gestelt hebt?

30

Hy antwoordde: Seven lammeren sult ghy van mijner hant nemen, dat sy my tot een getuygenisse zijn, dat ick desen put gegraven hebbe.

31

Daer af heet die stede ^b Ber-Saba, ⁺ dat sy daer beyde te samen gesworen hebben.

b Ber Saba) heet soo vele als sweer-put, ofte Eed-put: Mocht oock wel Seven-put heeten.

+ Gen. 26,33.

32

Ende alsoo maeckten sy dat verbont tot Ber-Saba. Doe maeckte hem Abimelech op, ende Phichol sijn velt-hooft-man, ende togen weder in der Philisteën lant.

IV.33

MAer Abraham plantede boomen te Ber-Saba, ⁺ ende predikte aldaer van den name des HEEREN, des eeuwigen Godts.

+ Gen. 12,8. cap. 13,4.

34

Ende was een vreemdelinck in der Philisteën lant, eenen langen tijt.