Lutherse Bijbel (1648)

Het xx. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Sarah wort aen ’t Hof van Abi-melech den Koninck van Gerar gebracht. II. De Koninck wort van Godt gedreygt om Sarah weder te geven. III. Abi-melech verwijt het den Abraham, dat hy sijn wijf sijne suster genoemt; met Abrahams antwoort. IV. Sarah wort den Abraham weder gegeven.

I.1

MAer Abraham toogh van daer in ’t lant tegen ’t Suyden; ende woonde tusschen Kades ende Sur: ende wiert een vreemdelinck te Gerar.

2

Ende seyde van sijnen wijve Sarah: Het is mijne suster. Doe sant Abi-melech de Koninck te Gerar nae haer, ende lietse halen.

II.3

MAer Godt quam tot Abi-melech des nachts in den droom, ende sprack tot hem: Siet daer, ghy zijt des doots, om des wijfs wille, dat ghy ge-

[fol. 8v]

nomen hebt; want sy is eens mans echte-wijf.

4

Maer Abi-melech en hadse noch niet aengeroert, ende sprack: Heere, wilt ghy dan oock een rechtveerdigh volck dooden?

5

En heeft hy niet tot my geseyt; Sy is mijne suster? En sy heeft oock geseyt; Hy is mijn broeder? Hebbe ick doch dat gedaen met een eenvoudigh herte, ende onschuldige handen.

6

Ende Godt sprack tot hem in den droom: Ick weet oock, dat ghy ’t met een eenvoudigh herte gedaen hebt; daerom hebbe ick u oock behoedt, dat ghy niet tegen my en sondigdet, ende en hebbe ’t u niet toe-gelaten, dat ghyse aenroerdet.

7

Soo geeft nu den man sijn wijf weder; ⁺ want hy is een Propheet: ende laet hem voor u bidden, soo sult ghy levendigh blijven. Maer soo ghyse niet weder en geeft; soo weet, dat ghy den doot sterven moet, ende al wat uwe is.

+ Ps. 105,14.

III.8

DOe stont Abi-melech des morgens vroegh op, ende riep alle sijne knechten, ende seyde hen dit alles voor haren ooren: ende de lieden vreesden hen seer.

9

Ende Abi-melech riep Abraham oock, ende sprack tot hem: Waerom hebt ghy ons dat gedaen? Ende wat hebbe ick aen u gesondigt, dat ghy soo eene groote sonde woudet op my ende mijn rijcke brengen? Ghy hebt met my gehandelt, niet alsoomen handelen sal.

10

Ende Abi-melech sprack voorder tot Abraham: Wat hebt ghy ^a gesien, dat ghy sulcx gedaen hebt?

a Dewijle ghy een Propheet zijt, soo hebt ghy misschien yet gesien, dat ick ’t verdient hebbe met mijne sonden.

11

Abraham sprack: Ick dachte, misschien en isser geen vreese Godts in dese plaetsen, ende sullen my om mijns wijfs wille dooden:

12

Oock is sy waerachtigh mijne suster; want sy is mijns vaders dochter, maer niet mijner moeder dochter; ende is mijn wijf geworden.

13

Maer doe my Godt uyt mijns vaders huys hiet ^b wandelen, sprack ick tot haer: Die barmhertigheyt doet aen my, dat waer wy henen komen, ghy van my segt, ick zy u broeder.

b Godt heeft my belast in de vreemde te reysen: als warender vele, ende nochtans een Godt.

IV.14

DOe nam Abi-melech schapen ende runderen, ⁺ knechten ende maechden, ende gafse Abraham: ende gaf hem weder sijn wijf Sarah,

+ Gen. 12,13.

15

Ende sprack: Siet daer, mijn lant staet u open; woont, waert u wel behaegt.

16

Ende sprack tot Sarah: Siet daer, ick hebbe uwen broeder duysent silverlingen gegeven; siet, dat sal u een decksel der oogen zijn, voor alle die by u zijn, ende over al: ende dat was ^c hare straffe.

c De Heyligen worden suyverlijck ende met winste gestraft, gelijck hier Sarah wort gestraft, dat sy Abraham hadde broeder genoemt, ende kreegh groote weldaet.

17

Maer Abraham badt tot Godt: doe heelde Godt Abi-melech ende sijn wijf, ende sijne maechden, dat sy kinderen baerden:

18

Want de HEERE hadde te voren vast toe-gesloten alle baer-moeders van ’t huys Abi-melechs, om Sarah Abrahams wijfs wille.