Lutherse Bijbel (1648)

Het xvj. Capittel.

Heeft vier deelen: I. Hoe den Abram de dienst-maecht Hagar van Sarai is by-geleyt geworden. II. Hagars hoogh-moet ende vlucht. III. Een Engel, Godts Sone selfs zijnde, verschijnt Hagar, ende vermaent haer tot gehoorsaemheyt. IV. Hagars weder-komste.

I.1

SArai Abrams wijf en baerde hem niet, maer sy hadde een Egyptische dienst-maecht, die hiet Hagar.

2

Ende sy sprack tot Abram: Siet, de HEERE heeft my toe-gesloten, dat ick niet baren en kan, lieve, legt u by mijn dienst-maecht, of ick misschien uyt haer my ^a bouwen mochte: Abram die hoorde nae de stemme Sarai.

a Bouwen) Dat is: kinderen krijgen.

3

Doe nam Sarai, Abrams wijf, haer Egyptische dienst-maecht Hagar, ende gafse Abram haren man ten wijve, naedien dat sy tien jaer in ’t lant Canaan gewoont hadden.

II.4

ENde leyde hem by Hagar, die wiert swanger. Als sy nu sach dat sy swanger was, achtede sy haer vrouwe kleyn voor haer.

5

Doe seyde Sarai tot Abram: Ghy doet onrecht aen my: ick hebbe mijne dienst-maecht u by-geleyt; maer nu sy siet, dat sy swanger geworden is, moet ick kleyn geacht zijn voor haer: De HEERE zy richter tusschen my ende u.

6

Maer Abram sprack tot Sarai: Siet, uwe maecht is onder u gewelt, doet met haer alsoo ’t u behaegt. Doese nu Sarai woude verootmoedigen, vloot sy van haer.

III.7

MAer de Engel des HEEREN vontse by een water-fonteyne in de woestijne, namelijck, by de fonteyne aen den wegh tot Sur.

8

Die sprack tot haer: Hagar, Sarai dienst-maecht, van waer komt ghy? Ende waer wilt ghy henen? Sy sprack: Ick ben van mijne vrouwe Sarai gevlucht.

9

Ende de Engel des HEEREN sprack tot haer: Keert wederom tot uwe vrouwe, ende verootmoedigt u onder haer hant.

10

Ende de Engel des HEEREN sprack tot haer: Ick wil u zaet alsoo vermeerderen, dat ’t van groote menichte niet en sal getelt worden.

11

Noch seyde de Engel des HEEREN tot haer: Siet, ghy zijt swanger geworden, ende ghy sult eenen sone baren, diens name sult ghy ^b Ismael heeten, om dat de HEERE uwe ellendigheyt verhoort heeft.

b Ismael) Heet, Godt verhoort.

12

Hy sal een wilt mensche zijn: Sijn hant tegen eenen yegelijcken, ende een yegelijcx hant tegen hem, ende sal tegen alle sijne broeders over woonen.

IV.13

ENde sy hiet den name des HEEREN, die met haer sprack: Ghy Godt siet my: want sy sprack: gewisselijcken hebbe ick hier gesien dien, die my hier nae aengesien heeft.

14

Daerom hiet sy de fonteyne, een fonteyne des levendigen die my aengesien heeft: welcke fonteyne is tusschen Kades ende Bared.

15

Ende Hagar baerde Abram eenen sone: ⁺ Ende Abram hiet den sone, die hem Hagar baerde, Ismael.

+ Gal. 4,22.

16

Ende Abram was ses-en-tachtigh jaer out, doe hem Hagar den Ismael baerde.