Lutherse Bijbel (1648)

Het xiiij. Capittel.

Heeft drie deelen: I. Is eene beschrijvinge des oorloghs, die tegens de Sodomiten ende de naest-by-liggende steden is ontstaen; ende hoe men Lot onder de Sodomiten gevangen mede heeft wech-gevoert. II. Abrams helden-moet ende dapperheyt, die den vyanden nae-gejaeght, den roof ontnomen, ende sijnen broeder verlost heeft. III. Abrams triumf, soo hy nae de victorie gehouden: Hoe hy oock van den Koninck te Sodom onthaelt, ende van Melchisedech verquickt ende gesegent is geworden; ende hoe hy eyndelijck den roof heeft uyt-gedeelt.

I.1

ENde het geschiede ter tijt des Konincx Amraphel van Sinear, Arioch des Konincx van Elassar, Kedor-Laomor des Konincx van Elam, ende Thideal des Konincx der Heydenen,

2

Dat sy krijgh voerden met Bera den Koninck van Sodom, ende met Birsa den Koninck van Gomorra, ende met Sineab den Koninck van Adama, ende met Semeber den Koninck van Zeboim, ende

[fol. 6r]

met den Koninck van Bela, die heet Soar.

3

Dese quamen alle te samen in ’t dal Siddim, daer nu de Sout-Zee is:

4

Want sy waren twaelf jaer onder den Koninck Kedor Laomor geweest, ende in ’t dertienste jaer waren sy van hem afgevallen.

5

Daerom quam Kedor Laomor, ende de Koningen die met hem waren, in ’t veertiende jaer, ende sloegen de Reusen tot Astarot Karnaim, ende de Susim te Ham, ende de Emim in den velde Kiriathaim,

6

Ende de Horiten op haer geberghte Seïr, tot aen de breette Pharan, welcke aen de woestijne stoot.

7

Daer nae keerden sy om, ende quamen by de fonteyne Mispat, dat is Kades, ende sloegen het gantsche lant der Amalekiten, daer toe de Amoriten, die te Hazezon Thamar woonden.

8

Doe togen uyt de Koninck van Sodom, de Koninck van Gomorra, de Koninck van Adama, de Koninck van Zeboim, ende de Koninck van Bela, die Zoar heet, ende rusteden hen te strijden in ’t dal Siddim,

9

Met Kedor Laomor den Koninck van Elam, ende met Thideal den Koninck der Heydenen, ende met Amraphel den Koninck van Sinear, ende met Arioch den Koninck van Elassar, vier Koningen met vijve.

10

Ende het dal Siddim hadde veel leem-putten. Maer de Koninck van Sodom ende Gomorra wierden aldaer in de vlucht geslagen, ende neder geleyt: Ende watter over bleef, vloot op ’t geberghte.

11

Doe namen sy alle have te Sodom ende Gomorra, ende alle spijse, ende togen wech.

12

Sy namen oock met hen Lot, Abrams broeders sone, ende sijne have: want hy woonde te Sodom: ende sy togen wech.

13

Doe quam daer een die ontloopen was, ende seyde ’t Abram aen, den vreemdelinck die daer woonde in den Hage Mamre, des Amoriten, de welcke een broeder Escol ende Aner was: Dese waren met Abram in ’t verbont.

II.14

ALs nu Abram hoorde, dat sijn broeder gevangen was, wapende hy sijne knechten, drie-hondert ende achtien, in sijn huyse geboren, ende jaeghde hen na tot Dan toe:

15

Ende deelde hem, viel des nachts over hen met sijne knechten, ende sloechse, ende jaeghdese tot Hoba toe, die ter slincker-hant der stadt Damascus leyt:

16

Ende bracht alle have weder, daer toe oock Lot sijnen broeder, met sijne have, oock de wijven, ende het volck.

III.17

ALs hy nu weder quam van de slach des Kedor Laomor, ende der Koningen met hem, doe ginck hem te gemoet de Koninck van Sodom, in ’t velt, dat des Konincx dal heet.

18

Maer Melchisedech de Koninck van Salem ^a droeg broot ende wijn voort: ⁺Ende hy was een Priester Godts des Alderhooghsten.

a Droegh broot) Niet dat hy offerde; maer dat hy de gasten spijsde ende eerde, daer door Christus beduyt is, die de werelt met den Euangelio spijset.

+ Ebr. 7,1.

19

Ende segende hem, ende sprack: Gesegent zy Abram den hooghsten Gode, die Hemel ende Aerde besit:

20

Ende gelooft zy Godt de Alderhooghste, uwe vyanden in uwe hant besloten heeft. ⁺ Ende den selven gaf Abram de tiende van allerley.

+ Ebr. 7,4.

21

Doe sprack de Koninck van Sodom tot Abram: Geeft my de lieden, de goederen behout ghy.

22

Maer Abram sprack tot den Koninck van Sodom: Ick heffe mijne handen op tot den HEERE den Alderhooghsten Godt, die Hemel ende Aerde besit:

23

Dat ick van alles dat uwe is, niet eenen draet noch schoe-rieme nemen en wil, op dat ghy niet en segt, ghy hebt Abram rijck gemaeckt:

24

Uyt-genomen, wat de jongelingen verteert hebben, ende de mannen Aner, Escol ende Mamre, die met my getogen zijn, die laet haer deel nemen.