Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft twee deelen: I. Hoe ende uyt wat oorsaecken Abram ende Lot hen van malkanderen gescheyden, ende bysondere woon-plaetsen genomen hebben. II. Hoe hem Godt ten derden-mael aen Abram geopenbaert, ende hem van wegen de belofte heeft versekert, waer op hem deselve nae Hebron begeven, ende den Heere eenen Altaer gebouwt heeft. | |
I.1ALsoo tooch Abram op uyt Egypten, met sijnen wijve, ende met al dat hy hadde, ende Lot oock met hem, tegen ’t Suyden. | |
2Maer Abram was seer rijck van vee, silver ende gout. | |
3Ende hy tooch al voort, Ga naar margenoot+ van ’t Suyden tot Beth-El toe, aen de stede daer eerst-werf sijne hutte was, tusschen Beth-El ende Ai; | |
4Even aen die plaetse, daer hy te voren den Altaer gemaeckt hadde: Ende hy predikte aldaer den naem des HEEREN. | |
6Ende dat lant en mochte niet verdragen, dat sy by malkanderen woonden: want hare have was groot, ende en konden by malkanderen niet woonen. | |
7Ende daer was altoos twist tusschen de herders over Abrams vee, ende tusschen de herders over Lots vee: Soo woonden oock te dier-tijt de Cananiten ende Pheresiten in ’t lant. | |
8Doe sprack Abram tot Lot: Lieve, en laet geen twist zijn tusschen my ende u, ende tusschen mijne ende uwe herders; want wy zijn broeders. | |
9Staet u niet al ’t lant open? Lieve, scheyt u van my. Wilt ghy ter slincker-hant, soo wil ick ter rechter-hant; ofte wilt ghy ter rechter-hant, soo wil ick ter slincker-hant. | |
10Doe hief Lot sijne oogen op, ende besach de gantsche lant-streke aen den Iordane: want eer de HEERE Sodom ende Somorra verderf, was sy water-rijck, tot datmen te Zoar komt, als eenen Hof des HEEREN, gelijck Egypten-lant. | |
11Doe koos hem Lot de gantsche lant-streke aen den Iordane, ende tooch tegen ’t Oosten. Alsoo scheydde sich een broeder van den anderen, | |
12Dat Abram woonde in ’t lant Canaan; ende Lot in de steden van deselve lant-streke, ende sette sijne hutte te Sodom: | |
II.14DOe hem nu Lot van Abram gescheyden hadde, sprack de HEERE tot Abram: Heft uwe oogen op, ende siet van de stede aen daer ghy woont, tegen ’t Noorde, tegen ’t Suyden, tegen ’t Oosten, ende tegen ’t Westen: | |
15Want al dit lant, dat ghy siet, wil ick u geven, ende uwen zade eewiglijck. | |
16Ende wil u zaet maken gelijck het stof op aerden: kan een mensche het stof op aerden tellen, die sal u zaet oock tellen: | |
17Daerom soo maeckt u op, ende treckt door ’t lant, in de lengde ende breette; want u wil ick ’t geven. | |
18Dus hief Abram sijne hutte op, ende quam woonen in den Hage Mamre, die te Hebron is; ende bouwde aldaer den HEERE eenen Altaer. |