Lutherse Bijbel (1648)
(2009)–Anoniem Lutherse bijbel (1648)– Auteursrechtelijk beschermdHeeft vijf deelen: I. Is de vermenighvuldiginge des menschelijcken geslachts, met de geboorte van Kain ende Abel, ende hoedanigh hun beyder wandelinge ende religie geweest zy. II. De sonde van Kain, hoe hy sijnen broeder tegen de godlijcke waerschouwinge vermoort. III. De straffe, doe hy als een beschuldigden ende over-tuygden sondaer vertwijfelt, ende in ballingschap is verstoten geworden. IV. Het geslacht ende de Kercke van Kain. V. De ware Kercke Adams, ende hare voort-plantinge. | |
[Folio 2v]
| |
I.1ENde Adam bekende sijn wijf Heva; ende sy wiert swanger, ende baerde den Kain, ende sprack: Ick hebbe Ga naar margenoota den man den HEERE. | |
2Ende sy voer voort, ende baerde Habel sijnen broeder: ende Habel wiert een schaep-herder, maer Kain wiert een acker-man. | |
3Maer het gebeurde nae eenige dagen, dat Kain den HEERE offer bracht van de vruchten des velts. | |
4Ende Habel bracht oock van de eerstlingen sijner kudde, Ga naar margenoot+ ende van haer vet; Ende de HEERE sach genadighlijck aen Habel ende sijn offer: | |
5Maer Kain ende sijn offer en sach Hy niet genadighlijck aen. | |
II.DOe vergramde Kain seer, ende sijn gelaet ontstelde hem. | |
6Doe sprack de HEERE tot Kain: Waerom vergramt ghy, ende waerom ontstelt hem u gelaet? | |
7Is ’t niet alsoo? Wanneer ghy vroom zijt, soo zijt ghy aengenaem; maer zijt ghy niet vroom, so rustet de sonde voor de Ga naar margenootb deure: maer en laet ghy haer niet haren wille, maer heerschappet over haer. | |
8Ga naar margenoot* Doe Ga naar margenootc sprack Kain met sijnen broeder Habel. Ende het gebeurde, doe sy op ’t velt waren, verhief hem Kain tegens sijnen broeder Habel, ende sloech hem doot. | |
III.9DOe sprack de HEERE tot Kain: Waer is uwe broeder Habel? maer hy sprack: Ick en weet het niet; sal ick mijnes broeders hoeder zijn? | |
10Maer Hy sprack: wat hebt ghy gedaen? de stemme van uwes broeders bloet roept tot my van d’aerde. | |
11Ende nu vervloeckt zijt ghy op d’ aerde, die haren mont heeft op-gedaen, ende uwes broeders bloet van uwen handen ontfangen. | |
12Wanneer ghy den acker bouwen sult, sal hy u voortaen sijn vermogen niet geven, ongestadigh ende vluchtigh sult ghy zijn op aerden. | |
13Maer Kain sprack tot den HEERE: Mijne sonde is grooter, dan dat sy my mach vergeven worden. | |
14Siet, ghy drijft my heden uyt den lande, ende ick moet my voor u aengesicht verbergen, ende moet ongestadigh ende vluchtigh zijn op aerden, soo sal ’t my gaen, dat my doot-slae, wie my vint. | |
15Maer de HEERE sprack tot hem: Neen, maer wie Kain doot-slaet, dat sal seven-voudigh gewroken worden. Ende de HEERE maeckte een teecken aen Kain, dat hem niemant versloege, wie hem vont. | |
16Alsoo ginck Kain van ’t aengesicht des HEEREN, ende woonde in ’t lant Nod op gene zijde Eden, tegen ’t Oosten. | |
IV.17ENde Kain bekende sijn wijf, die wiert swanger, ende baerde den Hanoch. Ende hy bouwde een stadt, die noemde hy nae sijns soons naem, Hanoch. | |
18Maer Hanoch teelde Irad. Irad teelde Mahujaël. Mahujaël teelde Methusaël. Methusaël teelde Lamech. | |
19Maer Lamech nam twee wijven: ’t een hiet, Ada; ’t ander Zilla. | |
20Ende Ada baerde Iabal: van dien zijn gekomen, die in hutten woonden, ende met vee om-gingen. | |
21Ende sijn broeder hiet Iubal: van dien zijn gekomen de vedelaers ende pijpers. | |
22Maer Zilla baerde oock, namelijck: den Thubalkain, den Meester in allerley koper ende yser-werck: ende de suster van Thubalkain was Naëma. | |
23Ende Lamech sprack tot sijne wijven, Ada ende Zilla: Ghy wijven Lamech, hoort mijne reden, ende merckt wat ick segge: Ick hebbe eenen man verslagen my ter wonde, ende eenen jongelinck my ter buyle: | |
24Kain sal seven-voudigh gewroken worden; maer Lamech seven-en-seventighmael. | |
V.25ADam bekende wederom sijn wijf, ende sy baerde eenen sone, dien hiet sy Seth; want Godt heeft my (sprack sy) een ander zaet geset voor Habel, dien Kain doot geslagen heeft. | |
26Ende Seth teelde oock eenen sone, ende hiet hem Enos. Ter selver tijt Ga naar margenootd begostmen te prediken van des HEEREN name. |
|