Lust en Gratie. Jaargang 14

[p. 74]

Anke van Lith

in een opvangcentrum voor kalkoenen, kanariepieten,
paradijsvogels, pauwen, ibissen, struisvogels
en ander gevederte, open van 9-4, is een vogel vermoord
plas bloed op de grond en in al zijn naaktheid
hangt achter een wat openstaande deur, een kalkoen

de oppassers hakken met kapmessen op cactussen in
een act, overgenomen uit het naburige indianendorp
hakken met kapmessen in op de scheenbenen
van bezoekers, ontsnappen kan alleen nog door de keuken
waar de kalkoen al ligt te garen in de pan
bij de achteruitgang staat een indiaan entree te heffen

[p. 75]

 

de muilezel kopt de lucht

 

vanuit de meesterlijke gedachte

 

dat dit hem verstandbeeldt

 

 

 

niemand die hem van het voetstuk gooit

 

pas als men zijn achillesoren inprent

 

dat het tijd wordt om te knielen

 

wil hij door de knieën gaan

 

 

 

hij verzet zich tegen mijn opstelling

 

aan de rand van het duin, daar

 

had hij hemeltergend steigerend

 

naar beneden moeten tuimelen

 

dan had ik hoog en laag gesprongen

 

 

 

met het balken in de rug

 

buurman uit de golven teruggeroepen

 

alleen hij had hem met zijn hengel

 

naar het vakantieverblijf gedreven

 

waar buurvrouw de oren had aangegrepen

 

om hem op haar muilezelberg bij te zetten

[p. 76]

 

buurman kruit zijn kuil naar zee

 

hij zal wel even weg zijn

 

om zijn dood te overzien

 

te laat voor het eten, alles

 

 

 

wacht de kat op de kat

 

die een boompieper vangt

 

 

 

het keukengerei rammelt, buurvrouw

 

wacht, je bedenkt je wel vier keer

 

voordat je ergens een hapje uit neemt

 

als je hem niet roept dan komt hij

[p. 77]

 

in zijn zandkasteel ligt buurman

 

op bed, wacht tot de branding

 

hem komt uitgraven, een grap

 

met hem uithaalt, een snorkel

 

in zijn mond stopt, hij

 

met een algenkrabber

 

zijn onderzeese wingewest kan wieden

 

zo lang hij volhoudt, zo lang hij goed gedijt

 

als zoet in zout water, vis

 

zo ver hij kan gaan van de kust-

 

wacht, mag hij wat hem betreft

 

onderwater lopen

[p. 78]

 

muilezelogen star op haar gericht

 

knipt buurvrouw het gras om de poten

 

werpt bloemen in zijn marges neer

 

 

 

tuin, inschikkelijk als een te volle vaas

 

waarin zij zelfde bengelende stelen buigt

 

van wat meisjes af en aan in haar

 

 

 

en de muilezel leent zich

 

als het hoekige paard voor bokkesprongen

 

spreidstand, over, sluiten, laatste

 

 

 

meisje, doorbet onderdeurtje er weer uit

[p. 79]

 

nergens een vrijhaven op dit eiland

 

tenzij boven op de berg tussen de honden

 

daar zal ik zijn wanneer het as en steentjes regent

 

een verbond met de goedgebekte meute sluiten

 

meeblajfen tegen alles wat oprukt

 

stretcherkampen, uitgestorven

 

eilanders, vogelverzorgers en zandkastelen

 

hoe lang ben ik hier al niet om niet hoe lang nog

 

de hals te strekken, de oren te spitsen

 

met grote hondse sprongen daar naartoe te hollen