Lust en Gratie. Jaargang 13

[p. 4]

[Nummer 50]

[p. 5]

Een impressie van Djuna Barnes en haar boeken^*

Hoewel wij noch gewend zijn boeken te recenseren, noch ze te lezen deed een kort verhaal in de Transatlantic Review ons verlangen meer te lezen van Djuna Barnes, de nieuwe kunstenaar, dichter, verhalen- en toneelschrijver. Haar boek is inderdaad A Book. Uit ruw levensmateriaal heeft zij gedichten gesponnen die decomposities zijn van hun essentie, met dialogen die duellen zijn. Ook toneelstukken en korte verhalen, met getekende portretten van haar personages als een soort voorwoord: men wordt wat men is. Al deze elementen zijn in onze gedachten blijven hangen en vragen erom dat we er iets mee doen - ze doorgeven aan anderen. Op het omslag van A Book staat een beschrijving van de jonge auteur: ‘Iemand die een keer te vaak is neergeschoten.’ In haar uiterlijk is geen spoor te zien van dit schieten! Een medaillon met haar portret verzekert ons daarvan. Bijna een Whistler, een Manet of een Romaine Brooks, zal ik de lijst afmaken? Haar physique heeft net zo'n originele en veelbetekenende vorm als haar werk - hoewel misschien wat meer begrensd. Het eerste dat opvalt, zijn haar charmante gebogen lijnen: al haar trekken neigen omhoog of omlaag. Haar opkrullende, mooie, scherpe neus, die haar naar opzij- en omlaaggebogen hoed in een perfecte hoek ontmoet (een roodbruine haarlok completeert de andere nietbehoede kant van haar profiel). Ogen als de eieren van een roodborstje, vol van een blauw-groenige iris, de grote rechte tanden van een drie jaar oud en degelijk opgevoed persoon (gelijk aan een drieëndertig jaar oude vrouw?). De hoekige, doch vrouwelijke val van haar kleren, de brede palm van haar hand (door de vele klopjes die zij heeft gekregen en een grote heerszucht!). De tikkende vingers die een pen eisen - en vergif. Een pen die gedoopt is in het bloed van haar personages - ‘een pond vlees’- zoniet al het vlees dat zij van de meesten eist, vlees dat verraderlijk dicht in de buurt van haar eigen hart wordt weggesneden.

* Op 29 oktober 1924 stuurde Djuna Barnes dit portret van haarzelf aan Natalie Barney. Het Is een herschreven fragment uit een artikel van Barney, die het later (overigens zonder Barnes' wijzigingen) publiceerde in Aventures de l'esprit.
Vertaling: Ank Ridderbeks