Lust en Gratie. Jaargang 12

[p. 82]

Poëzie

[p. 83]

Eva van Sonderen

Jeruzalem, 15-12-1989

ik ben in ballingschap geboren
in Amsterdam
tussen pogroms en langzaamaan onzichtbaar worden
verlangend naar Jeruzalem

ik ben uit ballingschap gekomen
naar deze uit woestijn gehakte stad
vanuit mijn kale huis met tegelvloeren
dat uitzicht biedt op de vallei van intifada-land
zie ik de horizon pauwblauw en purper gloeien
uit de woestijn komen geluiden ongetemd
het blaten van de geiten van de bedoeïenen
het klagend roepen van de muezzin tot gebed

moge mijn linkerhand nu bloeien:
ik ben je niet vergeten, Amsterdam

ik hoor lijn één nog piepen in de bocht van 't Spui
ik zie het asfalt glimmend in de regen
ik ruik het donkere water dat door de grachten stroomt
ik mis Carmiggelt, maar dat klopt, die's dood
ik mis dat ik me eenzaam voel en onbegrepen
ik mis dat ik me Anders voel als jood
iedereen is hier Anders
ik ben heel gewoon

ik ben in ballingschap geboren
ik ben aan ballingschap gewend
het is unheimisch thuis te komen -