Lust en Gratie. Jaargang 11

[p. 103]

Poëzie

[p. 104]

Christine Huber
Gedichten

[met een hand zo zacht]

met een hand zo zacht
en een klein tipje
van de sluier opgelicht en bevrijd
in duikerpak de ongedwongen leidende kracht
als sneeuw
een ruilhandel
daarna en intussen
de bron der zwaartekracht in het gebinte
de zachte melodie
de kitsch uit andere tijden
nogmaals in het gras getrokken
in razend tempo nogmaals alles door en

door

gewrongen
gekwetst
geplet
gejengeld
de lucht is vrij en de bron klatert

[het andere zo vreemd blikkelijk en tuin]

het andere zo vreemd zo blikkelijk en tuin

hollodero

met de schuimtoppen naakt en droom kronende

ordening

de cypressen zijn spits en weetbegerig en ademloos

vraagt het scherm zich nu reeds af

schijn slechts en werkelijk

kan onkwetsbaar

ongedacht

uit de vrije sinaasappel met de toverstaf

hoeft niet eens openlijk

vergezicht

of onbeheerst betweterig

[p. 105]

[nu eens toomtuig]

nu eens toomtuig
nu eens vlakte
nu eens berg
nu eens door en door vredig in zeldzame rust
als nadrukkelijk doel
verbrokkeld
geroutineerd
met gaten blauwgebokste terreinen
ruimte en gekwetstheid
afstand in achterkamer breinopenend
de krassende zoetstof krachtens
een scherf klik in tandenstokerland
flinke portie zwaartekracht
met trefpunten onder de ogen
lunchtijd
inherente spanning
met een kus de virulentie van de schone schijn
kaalgeslagen soms
een slot en vele duizende vraatzuchtige muilen
uiterst fijnkorrelig verslijten

[een maartdag in weidende hoorn]

een maartdag in weidende hoorn

talrijk

dauwfris

en thermos

ondervang de ijzeren lucht van het hooggebergte

plonzen in evenzoveel aandacht

een wimperknipperen tijdverbondenheid

in afstanden

en omarmen met zich verbazende monden

tot op het bot verzwakt

bewustzijn en tandengerinkel

onopgeloste inventaris

[p. 106]

[met vingerbescherming en gehoorafstanden is de oorzaak]

met vingerbescherming en gehoorafstanden is de oorzaak
het schermmutselen
met blozende wangen
en tussenkreten als slecht automatisme
in een holle hand de zwaartekracht toegeneigde
met bloezende hemel
ogengewreven
neusgetrokken
spuug gehoest
in zeldzame gevallen volstrekt weer vermoeidheid
gevoelloos teentopje
omdat dat het aanslaan aanvat
in de vaten splinters de oren
schenkelwangen van centrifugale kracht
het aansturen op stopzetten voor niets
in gekleurde verse sneeuw sjacheren en klappertanden
strooienhanden van letterlijke druk
uiterst precies
laffig
de andere blik
het enige pad grensgepantserde outfit

[maïs]

maïs

en zien de toppen tegen de andere heuvel op

afgebroken

toch dag en ondanks alles nog een stukje sieraad

een verpletterende dadendrang

omdat een gedrochtigheid leuke plechtigheid

een duizendsassa van gebroken stemmen

een buizenfeest holruim

slingeringsstabiel

de tijd capituleert emmersgewijs

de schokbreker

slechts geleuter

In: Christine Huber, Großes Mülenstein/staunen.
Verschijnt bij Edition Selene, Klagenfurt, herfst 1994.
Vertaling: Margreet de Boer