Lust en Gratie. Jaargang 8



[pagina 108]
‘When we were very young’ Omdat één nacht je zachte haren al hun glans op 't witte kussen naast mij hadden neergevlijd, aaneengesloten tot fijn bladgoud, èn een dans van levend golvend spel: lenig gelijk altijd jij in de gratie van je jeugd wendend bewoog, wegschietend als een rank vlug dier, nog schuw - een hinde of vogel, die zich snel onttoog aan 't harde wezen van de wereld, haar te ruw - daarom herken ik van een harp de vlugge boog van klare klanken die een snelle hand bevrijdt, wanneer de spanning van de snaren even trilt en dijt en door één watervlug gebaar de schone kans te klinken! is gegeven aan wat spande in u, en mij, in strakke snaren, meisjesjaren - toen en nu. Elisabeth Keesing