Lust en Gratie. Jaargang 8

[p. 22]

Anoniem
astrid roemer

I

ook jouw gezicht
zal verdwijnen en opdoemen
in een droom die alleen ik begrijp

- en de handen die mij vasthouden
hebben jouw vingers niet

zo vervliegt een ontmoeting
die veelbelovend is
- als parfum en ik
blijf niet omdat ik
zoiets weet

II

over wegen
valt veel te zeggen
dus zwijgen wij voortdurend

we gaan verder, verder
jij linksaf of terug
ik rechtuit

thuis drink ik veel water
en slik een brok door
ik ben zo nuchter

III

ik had kunnen blijven bij je
tot we bevredigd afscheid namen

[p. 23]

 

bij een fles wijn die allang leeg is

 

 

 

voor wie ben jij dronken geworden

 

en: is het lang geleden

 

en doet het nog pijn

 

 

 

je kleren ritselen vlakbij

 

en ik weet hoe het zal zijn

 

naakt liggen bij je

 

navel aan navel

 

- oog in oog

 

 

 

ik zal mijn geheimen prijsgeven

 

en misschien barst jij in snikken uit

 

 

 

- en: wanneer het voorbij is

 

waar bergen we de betovering op

 

 

 

o: was ik een man

 

ik had je hardvochtig genomen

 

zelfs al hield je mij tegen met jouw

 

gedachten aan mijn vrouw

 

 

 

nu - inhaleer ik jouw zuchten

 

ik adem je uit

 

ik laat je

 

vervliegen

IV

o: jouw mond zo moe-gepraat

ik houd mijn zinnen vast
ik houd mijn woord
- heilig

sporen van verlangen lichten op
huizenrijen schieten voorbij
de lucht van avondeten

[p. 24]

 

- ik ken mijn bestemming

 

nooit stap ik ergens anders uit

 

o: soms is een stad zo oplaaiend

 

 

 

en jij die vraagt wat ik wil

 

 

 

- vannacht zal ik mij geven met

 

gesloten ogen en huilen

 

om niets

V

want: laat ik mij in mijn dromen
niet beslapen door iedereen
die mijn oog bevalt

en: geuren die vrijages niet even
warm als ontbijt in bed
met mijn geliefde

- ik geef nooit meer prijs
de troost van slaap
noch de bijslaap

VI

jij bent een ogenblik van mijn geliefde
een stoplicht op onze tocht

ga
ga ver weg
ga ver weg en wacht niet

VII

ook jouw gezicht zal verdwijnen
en opdoemen in een gedicht
dat niemand begrijpt