Lust en Gratie. Jaargang 6(1989)– [tijdschrift] Lust en Gratie– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 16] [p. 16] gedichten Sara Zanghi De dondersteen In de sinaasappeltijd zie ik weer dat kleine rossige hoofd tussen de kleuren van de citrusvruchten de dondersteen altijd balancerend op een muurtje op een dak een tak het meisje dat nooit viel alsof haar handen wind waren haar kinder-kat-voetjes altijd elders altijd op pad tussen andere mensen, bomen dieren zei ze alleen maar nee alsof van de mensentaal haar geen andere woorden bereikten het meisje dat nooit bij de naam werd genoemd woonde op een klip dacht aan de dagen van wachten begreep dat de legende haar geschiedenis had uitgewist eindigde als de vogels die sterven in hun vlucht of in slaap vallen en neerstorten onzichtbaar hun traject [pagina 17] [p. 17] Omdat de kring rond is (de gebogen lijnen van prehistorische graffiti!) droom ik van de schoot en de zachte vrucht van de borst. [pagina 18] [p. 18] Je hebt de baret van Querelle gepikt je neemt grote stappen en sleept me van nachtclub naar nachtclub. Ik hervind de imaginaire ruimte waar ik je woordeloos ontmoet nu ik op de dunne draad van het mogelijke heb geleerd wat lichtheid is. [pagina 19] [p. 19] Sara Zanghi. Foto: Gon Buurman [pagina 20] [p. 20] Je moet niet vergeten dat het grote huis is afgebroken dat de geglazuurde tegels onder de grond niet meer zo blauw zijn als 's nachts de lege kamers - het hoge gewelf. [pagina 21] [p. 21] Lijf aan lijf Bedenk eens, vader, wat een kracht er nodig was zonder en tegen jou. En nog scherp je je messen in het donker en sluip je om me heen. Ik weet het. Ik heb je bewind de oorlog verklaard. En zo'n rebel had je niet verwacht. Je hebt je machtige schaduw voor mij uit geworpen en de armen die mij beschutten een zwaard in de handen gestopt. Een onbeduidende liefde heb je me zelfs ontzegd met een ritme van leer het vel van mijn benen geslagen En je zit achter het oog dat scheef de wereld in kijkt en ik heb geprobeerd me met jouw oog te zien. Ik heb de inzet verhoogd mijn weg gekozen. Ik heb hoog spel gespeeld ben in het bed van mijn moeder gegaan. In een gevecht met vlijmscherpe mesjes onzichtbare steken nooit gestoken kruislings en recht diep in jouw borst verzonken doorboord in mijn buik. [pagina 22] [p. 22] Je deed alle deuren op slot je achtervolgde mij in mijn ballingschap je beloerde mijn kwellingen. Ik ging niet dood wilde je laten winnen. Ik heb afstand gedaan van wat ik had kan me niet schelen of ze me pakken of laten maar waar je me kwetst troost ik mezelf. Graafwerkzaamheden jij wilt van me houden en me vermoorden maar het teken van nostalgie ben ik kwijt door zo'n wrede verbanning. Als oude vijanden nu kunnen we elkaar recht in het gezicht zien ik zou bereid zijn als jij het opgaf. Je bent moe, wil je me zeggen Ik ben moe van nietsziende ogen, een vals hart. [pagina 23] [p. 23] Brief aan de moeder Ik heb naar je liefde verlangd als een hond die op het kleed zit te wachten en steeds vaker verdwijnt om de pijn zwervend langs de weg het aan de maan te vertellen in de heldere nachten van vroeger, toen ik nog kind was en weerloos. Je bent de smart van mijn leven geweest want met smart heb ik van je gehouden op de afstand die ik nam om je te zoeken. Met smart heb ik je bestaan beweend toen je er niet meer was - met woede. Ik kan je leven niet meer afkopen maar als je me vandaag zou kunnen horen zou ik je zeggen dat ik een blijde tederheid voel als ik denk aan de enige keer dat ik je een stuk uit een operette zag spelen op een oude mandoline. Vertaling: Eggheads Inc. Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd